Het is opvallend dat scheldkanonnen als Wiersma tegen de buitenwereld zo goed aardig kunnen doen

Ondertussen kent iedereen de andere kant van hun persoonlijkheid maar niemand durft de kat de bel aan te binden.

Dit kabinet kan geen extra scheurtjes gebruiken. Dus Dennis Wiersma zal het wel redden nu hij publiekelijk heeft erkend dat hij wel heel erg tekeer gaat tegen zijn ondergeschikten. De premier zelf – de grote onfeilbare met het excuus in de mond bestorven – schijnt binnenkamers ook regelmatig te ontploffen. Hij zal zijn partijgenoot zeker dekken en je zult zien hoe de klokkenluiders tussen nu en pakweg veertien maanden een goed heenkomen zoeken naar een functie elders.

Wiersma moet het overigens wel héél bont gemaakt hebben. Hij is koud een jaar minister. Volgens de NRC zitten nu al een aantal van zijn medewerkers met een burnout thuis, onder wie een lid van zijn social mediateam. Dit team moet er voor zorgen (op Uw en Mijn kosten) dat de minister het imago krijgt van een toffe peer die van aanpakken weet en echt naar je luistert. Het doet allemaal heel erg denken aan de affaire rond Matthijs van Nieuwkerk. Het verschil is dat de gevierde tv-persoonlijkheid niet de macht uitoefende over de zender waarvan hij voor inkomen en roem afhankelijk was. Hij kon gemakkelijk worden weggewerkt als symbool voor alles wat er bij de omroep aan het personeelsbeleid niet deugt. De minister daarentegen is de baas. Die wip je niet zo gemakkelijk. Daarom komt Wiersma denkelijk wel met een excuus weg en Van Nieuwkerk niet.

Wiersma en hij vertonen behalve dat bullyen nog een treffende overeenkomst die zelden in de media besproken wordt. Ze weten goed over te komen als de popularis, als de prettige persoonlijkheid die in gewone mensentaal ingewikkelde dingen kan (laten) uitleggen en het volk meeneemt in zijnt verhaal. Denk maar aan Chansons! of de DWDD-universiteit. Zowel Wiersma als Van Nieuwkerk leken fijne, inspirerende kerels voor wie je graag zou willen werken. Zodra de camera's weg waren of de buitendeur gesloten, konden zij ehter ineens omslaan. Iemand heeft mij wel eens verteld dat de voormalige Rotterdamse burgemeester Opstelten de neiging had memo's van zijn ambtenaren terug te sturen met in de kantlijn alleen maar geschreven "bagger!" Daar kan zonder nadere uitleg niemand iets mee. Ondertussen vierde hij op Radio Rijnmond triomfen als de gemoedelijke burgemeester Dickerdack, die vragen van de luisteraars beantwoordde.

Bij mij thuis kwam oom H. wel eens op bezoek. Hij was geen familie maar een vriend die mijn vader bij de katholieke padvinderij had leren kennen. Oom H. was altijd in voor een grapje. Hij vertelde verhalen. Hij maakte complimenten aan de gastvrouw. Eigenlijk had ik deze oom H. liever dan mijn echte omes. Toch merkte ik dat mijn ouders op den duur een zekere reserve toonden. Pas veel later kwam ik er achter hoe de vork in de steel zat. Thuis was oom H. allesbehalve het zonnetje in huis. Hij mishandelde zijn vrouw en kinderen. Daar kwam – voor zover men mij goed heeft ingelicht – pas een einde aan toen die kinderen oud genoeg waren om pa bij zijn strot te grijpen en uit te leggen wat er stond te gebeuren als hij nog een keer één vinger tegen hun moeder of henzelf uitstak. De hele omgeving had al jaren sjoeche van dit drama maar niemand trad op.

Dat zie je met toffe jongens zoals Wiersma en Van Nieuwkerk precies zo. Iedereen heeft al lang weet van het beschadigend gedrag maar niemand durft de kat de bel aan te binden. Wat we nodig hebben, zijn mensen die dit op een ondubbelzinnige wijze durven. In de NRC staat hoe Wiersma op een werkbezoek verleden jaar november een schoolleidster enorm de mantel uitveegde omdat zij vertrouwen voor het personeel op de werkvloer vroeg. Iedereen stond te trillen, ook de aanwezige schoolbestuurder. Die had het volgende moeten zeggen: "Mijnheer de minister, ik wens niet dat mijn mensen op een dergelijke onbehoorlijke wijze worden bejegend. Het werkbezoek is hiermede beëindigd. Ik begeleid U nu naar de openbare weg".

En voor de rest niks.

Maar zolang dit soort dingen niet gebeuren, blijven de ome H.'s victorie kraaien.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Luister naar het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de Amazone.