Het 'guldenbeeld' is als een wijzerklok

Het is me nog niet eerder overkomen, en ik sta versteld van mijzelf, maar ik kijk met grote belangstelling uit naar de persconferentie straks, als Geert Wilders de resultaten van het euro/gulden-onderzoek uit de doeken zal gaan doen.

We weten al dat het door hem in de arm genomen (eurosceptische) onderzoeksbureau heeft vastgesteld dat de euro geld kost in plaats van dat het de burger wat oplevert. We weten echter nog niet wat een eventuele herinvoering van de gulden voor onze portemonnee zal gaan betekenen.

Ik heb uiteraard ook geen idee, maar wat ik wel weet, is dat ik de gulden nooit helemaal heb kunnen loslaten. Niet uit nostalgie overigens, maar om een in mijn oudere brein beter beeld van de waarde van een product te krijgen. Ook al zijn de verschillende euromuntjes en dito biljetten gesneden koek voor me, het abstracte begrip ‘euro’ heeft het ‘guldenbeeld’ mentaal nog steeds niet bij mij kunnen verdringen, net zo min als de digitale klok mij ooit een beter relatief beeld heeft kunnen geven van de tijd dan een wijzerklokje.

Kortom, ik kan het nog steeds niet nalaten om bedragen, zeker waar het gaat om grotere uitgaven, pijlsnel naar guldens om te rekenen: één euro is gelijk aan 2,36071 ‘harde’ guldens. Oeps, denk ik dan, dan wordt die jas van vijfhonderd euro toch opeens wel heel erg duur… Denk er toch nog maar even over na! Zo verging het de oude Fransen ook, herinner ik me nog, toen de ancien franc plaats maakte voor de nouveau franc, en zij het nog jarenlang over cent balles hadden terwijl ze één bedoelden. Wellicht ook om zichzelf geen zand in de ogen te strooien door te denken dat alles opeens een stuk goedkoper was geworden.

Zou ik de gulden terug willen? Ik weet het niet. Als vertaalster met een vertaalbureau, die op gezette tijden in het buitenland wonende freelance vertalers inschakelt, zeg ik nee, laat de euro fijn blijven bestaan. Iedere transactie kostte me in het verleden vijftien gulden, en nu niets in de eurozone. Als vredelievend mens ben ik ook geneigd te denken, nee, laat de samenwerking in Europa niet uitgehold, maar verder ontwikkeld worden.

Anderzijds is er in West-Europa ook in de tijd dat er nog Belgische en Franse franken, marken, guldens, peseta’s etc. bestonden sinds 1945 geen oorlog geweest, en nam de Europese samenwerking alleen maar toe. Verder heb ik begrepen dat EU-landen die niet participeren in de euro niet slechter af zijn dan degene die de munt wel hebben omarmd. Een en ander hangt dus niet per se samen met een gemeenschappelijke munt. Ten slotte heb ik het nooit kunnen uitstaan dat Helmuth Kohl de naam ecu niet wilde, een naam die ik als francofiel nu juist zo leuk vond, maar dat terzijde.

Ook al is het bureau dat Wilders heeft ingeschakeld vooringenomen ten aanzien van de euro, het schijnt een uitstekende reputatie te hebben, en dat is, dacht ik, voldoende reden om met belangstelling naar het rapport uit te zien, zelfs als het Wilders er alleen maar om te doen is er electorale munt (euro dan wel gulden) uit te slaan…