Het grootste gevaar in Iran

Al zeker twee weken voordat de Iraanse politie op 22 oktober meldde dat vier vrouwen bijtend zuur over zich heen hebben gekregen in Isfahan, werd het nieuws op sociale media verspreid. Al snel werd de schuld voor de aanval bij conservatieve hardliners gelegd die aandringen op het dragen van de islamitische hoofddoek.

Het leed van de verminkte vrouwen en hun families is niet in woorden te vatten en zoals velen deel ik de afschuw en de verontwaardiging. De werkelijke ernst van de situatie dringt pas echt door wanneer we die in een breder perspectief proberen te zien.

Systematisch zijn de kledingvoorschriften en het implementeren ervan een beleidskader van de Iraanse regering geworden. De politiek bepaalt en de politie voert het uit. Vooral de jongeren moeten het vaak ontgelden. De legging bereikte het Iraanse parlement en er werden zelfs Kamervragen over gesteld. Verder is een onderdeel van de politie, de zogeheten ‘zedenpolitie’, belast met de taak om er onder andere op toe te zien dat – voornamelijk – de vrouwen zich volgens de vastgestelde kledingvoorschriften kleden. Om dit beleid te realiseren rijden er busjes door de stad die betrapte vrouwen en mannen naar het politiebureau vervoeren waar ze een ‘morele borgakte’ tekenen, opdat ze zich voortaan zullen gedragen. Die dwangmaatregel wordt veelal op een gewelddadig en provocerende wijze uitgevoerd. Vaak moeten de jongeren vanwege hun kleding en haardracht een nacht of langer in de cel doorbrengen, krijgen ze zweepslagen en/of geldboetes.

Zedelijk gedrag Om het harde optreden van de zedenpolitie te rechtvaardigen wordt iedere ‘goede moslimburger’ geïndoctrineerd met de noodzaak om “op zedelijk gedrag toe te zien” en anderen “op onzedelijk/verkeerd gedrag en kleding aan te spreken”. Tijdens ieder vrijdaggebed wordt de verloedering en verpaupering van de islamitische normen en waarden benadrukt en gewaarschuwd voor hoe de vrouwen steeds meer en meer “Bad hejab”, onzedelijk en niet volgens de islamitische richtlijnen gekleed, gaan. Het is de taak van de bevolking om hen daarop aan te spreken, zo wordt gepreekt. De aanleiding voor de recente aanvallen met bijtend zuur zou kleding geweest zijn die niet naar behoren was en hoofddoekjes die niet helemaal het haar bedekken.

De bevolking houdt de religieuze groeperingen en aanhangers van de regering verantwoordelijk voor de incidenten, al maakte het bureau van de plaatsvervangend korpschef van de politie bekend dat er een aantal verdachten geïdentificeerd en opgespoord zijn. Hun motieven en handelen zouden geen verband met onzedelijk kledingdracht hebben, aldus zijn een verklaring. Ze zijn overigens nog niet opgepakt. Opmerkelijk aan deze verklaring van de politie is dat alvorens er aanhoudingen verricht zijn, de politie de motieven van de verdachten al kent en ieder verband met uit religieuze motieven ontkent.

De bevolking denkt er anders over. Het feit dat vanaf de eerste dag op sociale media beweerd werd dat de daders de vrouwen met bijtend zuur hebben aangevallen vanwege hun hoofddoekjes, getuigt van het weinige vertrouwen dat de regering en haar aanhangers en de conservatieve partijen genieten. 

De islamitische regering van Iran botst tegen de grenzen van haar barbaarse wetgeving. De houdbaarheidsdatum van haar wetten en legitimiteit begint te verlopen.

Sinds de islamitische revolutie heeft de Iraanse regering niets gedaan dan de haat en angst te voeden en de samenleving onveilig maken, zeker voor vrouwen. Afgelopen dagen waren er protestacties in Iran met een hoge opkomst. Bijgewoond door mannen en vrouwen. De Iraanse vrouwen die altijd even sterk en gelijk aan mannen op de voorgrond treden en hun veiligheid en rechten opeisen. Dit probleem heeft dan ook betrekking op de gehele bevolking en is niet beperkt tot die ene stad of de vrouwen die voor het leven verminkt zijn.

Vrouwonvriendelijk De enige arrestaties in deze zaak tot nu toe betreffen Aria Jafari, een journalist die een (foto)verslag maakte van de protestactie, en een aantal demonstranten, waaronder de bekende mensenrechtenadvocate Nasrin Sotoudeh. Deze werkwijze is karakteristiek voor een theocratische dictatuur, incompetent om problemen op te lossen. Het vat de repressieve en tirannieke aard van de Iraanse regering samen. 


Overigens vind ik het de taak en de verantwoordelijkheid van de religieuze en praktiserende moslims onder de bevolking om zich hier tegen uit te spreken en ook in actie te komen. Dat de islam een vrouwonvriendelijk geloof is, is één ding, maar er staat nergens in de Koran vermeld dat je de vrouwen met bijtend zuur moet verminken. Het is het gevolg van het islamitische wanbeleid dat zulke radicale misselijkmakende misdaden voedt en aanspoort.


Voor de islamitische regering van Iran is iedere journalist, advocaat, schrijver en student een potentieel gevaar voor de nationale veiligheid. Wie zich tegen het wanbeleid van de regering durft uit te spreken wordt onder het mom van ‘gevaar voor de nationale veiligheid’ opgepakt. Er worden willekeurige arrestaties verricht, studenten verdwijnen van de aardbodem, activisten verdwijnen achter de tralies en worden gemarteld, soms met de dood tot gevolg.

Een van de voornaamste taken van de overheid is het waarborgen van de veiligheid en het beschermen van burgers. De Iraanse regering blijft daarin in gebreke en voedt met haar beleid het radicalisme, regeert met angst en onderdrukking en schendt ieder basisrecht van de burgers. De Iraanse regering wordt met de dag repressiever en zoek haar toevlucht steeds meer tot geweld en dwang. Hiermee is de Iraanse regering zelf een van de grootste gevaren voor de nationale veiligheid. 

cc-foto: Asaf Braverman