Het achtste vinkje, asiel voor honden maar niet voor mensen

Kent u hem al: de buitenlandse traumahond? Zo’n hond die via een ingewikkelde procedure vanuit het buitenland naar Nederland is gehaald. Deze honden komen vaak uit oorlogslanden of voormalige oorlogslanden. Dat Nederlandse asiels uitpuilen van honden, met of zonder trauma, lijkt geen indruk te maken op de liefhebbers van buitenlandse traumahonden. Misschien zijn Nederlandse honden te alledaags en zijn hun trauma's te gewoontjes. Wie het weet mag het zeggen.

In ieder geval groeit de groep mensen met een buitenlandse traumahond. Net zoals deze honden niet doorsnee zijn, geldt dat ook voor hun baasjes die op en top zeven vinkers zijn. De traumahond vormt als het ware hun achtste vinkje.

Nieuw speeltje

Waarom zou iemand in vredesnaam zo'n neurotische hond uit het buitenland naar Nederland willen halen? Dat is een vraag die me steeds meer bezighoudt, vooral nu bijna de helft van de Nederlandse bevolking wil dat er minder asielzoekers naar ons land komen. Het feit dat de mensen die asiel zoeken vaak uit dezelfde oorlogen komen en dezelfde trauma's hebben als de zo geliefde buitenlandse honden, lijkt er niet toe te doen.

Ik kan geen andere reden bedenken voor het importeren van die honden dan dat de zevenvinkers een nieuw speeltje hebben gevonden dat het bovendien goed doet op feestjes en partijen. Je staat vanzelfsprekend in het middelpunt van de belangstelling met een getraumatiseerde hond getekend door aangrijpende ervaringen: bombardementen, honger, sluipschutters. Arme hond…

Gelukkig is hij nu in het veilige Nederland. Dat elke asielzoeker uit een oorlogsland precies hetzelfde heeft meegemaakt en ook getekend is voor de rest van haar of zijn leven, is kennelijk niet relevant genoeg om dezelfde empathie aan de dag te leggen.