Helder denken lukt ons niet meer

In intellectueel opzicht was de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2023 een gemiste kans. Dat is ook mijn schuld, ik publiceerde de afgelopen maanden voornamelijk columns over onzinnige onderwerpen, uitstekend geschreven al zeg ik het zelf, maar ons land is er niets mee opgeschoten.

Het is in een verhitte tijd als deze lastig om helder te denken, daardoor maken we telkens nieuwe verkeerde keuzes, waardoor we dieper in het moeras zakken. Europese steun aan Oekraïne was bijvoorbeeld nooit een goed idee, we hadden de militaire slagkracht niet en zijn kansloos zonder Amerika.

De voorbije maanden hebben we met elkaar gebakkeleid over bestaanszekerheid, zonder echt verder te komen. Iedereen die The Matrix zag kon dit van tevoren weten; misschien bestaan we überhaupt niet en is het hele universum een film die voorbijtrekt aan ons kunstmatige bewustzijn.

Maar goed, ook ik was warrig in mijn kop, en bedenk nu pas dat we over voortbestaanszekerheid hadden moeten praten, zeker nu het erop begint te lijken dat Donald Trump over een jaar terugkeert als president. The Donald is dusdanig geradicaliseerd in zijn isolationisme, dat hij waarschijnlijk de NAVO opblaast.

Als dit gebeurt, rukken de Russen fluitend op naar Scheveningen. Europese landen knalden hun munitie erdoorheen in Oekraïne, en schakelden in tegenstelling tot Rusland niet over op een oorlogseconomie. Zodra de Amerikaanse atoomparaplu wegvalt, is er feitelijk niets dat ons beschermt.

Goed, Frankrijk en Engeland hebben nog wat kernwapens, misschien kunnen ze daar Moskou en Sint Petersburg mee vernietigen. Maar zoals we in de afgelopen twee jaar geleerd hebben, zitten de Russen nergens mee. Ergens in Duitsland stampen ze Nieuw-Moskou uit de grond, dat is meteen wat warmer.

Ja, voortbestaanszekerheid had het verkiezingsthema moeten zijn, specifiek gericht op geopolitieke dreiging. Nu is het te laat, tot het eind aan toe schrijf ik nog wat onzin.