Heel hard autorijden
Rond 2000 bekeek ik op televisie een van de vele Formule 1-races die in die jaren door de Duitse autocoureur Michael Schumacher werden gewonnen. Toen Schumacher met een enorme voorsprong op zijn concurrenten aan de laatste ronde begon, zei de Nederlandse commentator Olav Mol: ‘Deze man kan gewoon heel hard autorijden’. Ik vond dat een heerlijk krachtige zin, die me gelukkig zelfs vijfentwintig jaar later nog weleens te binnen schiet op lastige momenten, vanmorgen bijvoorbeeld, toen ik in de koude miezerregen door het donker fietste.
‘Deze man kan gewoon heel hard autorijden’, hoorde ik in gedachten de stem van Olav Mol nadat ik een bejaarde vrouw had ingehaald. ‘Heel hard autorijden’, pepte ik mezelf nog wat verder op, waardoor ik - als het stoplicht niet op rood was gesprongen - waarschijnlijk ook de moeder met kind achterop voorbij zou zijn geflitst.
Zo jakkeren we maar door op ons modderige laagland aan de Noordzee, de sfeer wordt er ook in mijn stad Utrecht niet beter op, het is wachten op de ineenstorting.
Die komt maar niet, hoe hard we elkaar ook proberen wijs te maken dat er allerlei rampen zullen gebeuren. Een oorlog zou het lekkerst zijn, oorlog is natuurlijk het krachtigste sociale schoonmaakmiddel, vandaar dat donderpreken over de Russen door NAVO-orakel en voormalig premier Mark Rutte gretig worden nagepapegaaid.
Nuchter bekeken is de kans dat we in zo'n verkwikkend gewapend conflict verzeild raken nihil: door de mensheid de atoombom te laten uitvinden, heeft de natuur een soort verbod op grote oorlogen ingesteld. Terwijl sociale spanningen binnen landen als Amerika, Duitsland en Nederland na tachtig jaar vrede de pan uitrijzen, ondervinden we hinder van het feit dat onze onderlinge woede koelen op een gemeenschappelijke tegenstander te gevaarlijk is geworden vanwege kans op nucleaire escalatie. We zitten met elkaar opgescheept, hoe hard we ook autorijden.
Praat mee
Reacties (6)
united Nations: “The nature of conflict and violence has transformed substantially since the UN was founded 75 years ago. Conflicts now tend to be less deadly and often waged between domestic groups rather than states.”. Bij het begin van de 1e wereldoorlog stonden de burgers ook te juichen “ze hoopten net als Taams ook op een lekkere oorlog die de boel een beetje zou reinigen”. Paar maanden later was er van dat enthousiasme niet veel meer over. Maar waarom zou een echt grote oorlog deze keer niet positief uitpakken ?
Zomaar een ongevraagde mening naar aanleiding van het stukje van Taams.
Trump vindt oorlog voeren te duur, wapens zijn alleen geld waar als activa op je balans en niet als je ze gaat gebruiken.
Poeting heeft handen vol aan Oekraïne en sluit wellicht de komende periode een handelsdeal met Vs.
China begint geen oorlog want heeft teveel valuta voorraden in us dollars en is in groei afhankelijk van verkoop aan rest vd wereld.
Her en der wat godsdienstoorlogen zullen actueel blijven.
En de Eu moet na 20 jaar bureaucratenbeleid, en opportunistisme in de energietransitie, alle aandacht vestigen om weer een gezonde houdbare economie te verkrijgen.
En Nederland dan ? Nederland moet weer een bouwprovincie worden en proberen de exodus van Nederlanders naar Spanje in te dammen en de kapitaalvlucht naar zuid europa te beperken. Hard rijden is in Nl niet meer mogelijk. We rijden met zijn allen in 2035 van laadpaal naar laadpaal.
Het is in ieder geval niet zo dat er een verschil is met het verleden met zo nu en dan periodes verspreid over de wereld van toenemende spanningen, internationaal of binnenslands. Bovendien zijn er ook afgenomen spanningen al zijn het er dus in de huidige periode minder dan de plaatsen waar ze zijn ontstaan of toegenomen. Er zijn vele periodes geweest waarin er minstens zoveel sprake was van dergelijke spanningen. Dat geldt zelfs voor de vermeend uniek toegenomen polarisatie binnen de samenlevingen door burgers. Die waren er vroeger ook al. Verschil is er alleen waar het gaat om internationale en binnenlandse spanningen dat door de door technologische ontwikkelingen sterk toegenomen slagkracht en precisie van wapentuig de gevolgen veel ernstiger zijn en de dreiging dus groter. Gelukkige bijkomst is dan soms de afschrikking ervan. En verschil waar het gaat om de polarisatie binnen de samenleving dat die door social media en andere moderne media veel meer algemeen gezien en gehoord worden door veel meer mensen. Vroeger was dat periodiek niet anders maar gebeurde het in de relatieve beslotenheid van de straat en allerlei plaatsen waar mensen elkaar troffen. Dat het in die periodes, of zelfs maar in rustiger periodes, vroeger beter was dan nu is een misverstand.
De tegenstander denkt er anders over en is jarenlang bezig buurlanden te veroveren en Europa te ondermijnen door sabotage. Deze columnist is de afgelopen jaren een notoire wegkijker gebleven.
Bizar is dat toch. Naïef ook om te denken dat een grote oorlog nooit meer plaats zal (kunnen) vinden.
🂡
Maar goed, als je 25 jaar na dato nog steeds aan Olav Mol denkt, is er ook gewoon iets niet in orde in de bovenkamer. Als je überhaupt aan die man denkt, is er iets mis.
De tegenstander wordt tegenwoordig democratisch gekozen, een burgeroorlog ligt meer voor de hand.
De Norwegian Refugee Council (NRC) houdt lijstjes bij van verwaaloosde conflicten. De meeste zijn te vinden in Afrika waar oa machtbeluste militairen en jihadisten los gaan.
https://www.nrc.no/globalassets/pdf/reports/neglected-2023/the-worlds-most-neglected-displacement-crises-2023_english.pdf
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.
Inmiddels heeft Purin de leugen dat de verkiezingsoverwinning in 2020 door Biden was gestolen omarmd. Dat zal Trump als muziek in de oren klinken.
Putin