Hebben mannen eigenlijk ook sletvrees?
Praat mee
Reacties (20)
Nee, geen last van. Mannen begrijpen denk ik beter hoe het werkt, nl zo: http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/23908_de_markt_van_seks/
"...meiden moeten wel sexy lijken..." Welnee. Van wie? Er zijn veel vrouwen die het willen, maar dat moeten ze zelf weten.
Ik heb zeker enige vorm van sletvrees. Iemand die zomaar met iedereen naar bed gaat kan een SOA bij zich dragen. Dat lijkt mij een gegronde angst.
Één mooie 'del', in iedere kerk in Nederland, zou het kerkbezoek explosief doen laten toenemen. Sletvrees is niet het toverwoord maar hypocretie.
Er zullen vast wel mannen zijn die er zo over denken, of dat publiekelijk zeggen waar hun vrouw bij is. Het zullen er denk ik niet heel veel zijn, en het klinkt eerder als wensdenken van vrouwen die bang zijn dat ze niet interessant genoeg gevonden worden door het andere geslacht.
Het is opzienbarend dat aantrekkingskracht en relatie(s) via het begrip sletvrees wordt benaderd. Want wat je dus nu al ziet is dat de vraag gesteld wordt of mannen dit ook hebben? Voor je het weet overheerst deze maatstaf. De documentaire gaf dit zelf al aan; indien een man voor kinderen zorgt, kunnen er wellicht problemen met het man-zijn manifesteren. Vervolgens kwam een deskundige aan het woord: Als een man voor kinderen zorgt kan zijn testosteronpeil zakken. Maar als hij nog een weekendje les geeft en mn. in de kunst (want kunstenaars die gaan er anders mee om) , dan valt het nog wel mee met de mannelijkeheid. Sletvrees hoef je als man pas NIET te hebben als je voor kinderen zorgt. Pas als je een weekendje gaat werken dan kan dat probleem zich weer manifesteren. Dat is wat ik eruit opgepikt heb.
Het is moeilijk om de, ogenschijnlijke (?) tevredenheid van de schrijvers t.a.v. de emancipatie en/of 'seksuele revolutie' te volgen. Zijn zij blind of praten zij hun organisaties en eigen denkwereld recht?? Denken zij werkelijk dat de normen die een groot deel van ons in de zeventiger en zestiger jaren beleefden emancipatoir waren? "Ieder zijn lust uitleven en van en met elkaar genieten", was het motto. Terugkijkend kunnen de schrijvers toch ook niet ontkennen dat het vooral de individualisering was die de drijvende kracht achter de 'seksuele revolutie'. Dat maakte dat de seksuele revolutie vooral de sterkeren ten goede kwamen. Sterker qua persoon en sterker qua leeftijd, sterker qua status en vooral mannen die mochten neuken wat ze wilden... oh ja genoeg meiden en vrouwen die mee genoten... maar de toename van 'het moet' was toen vaak genoeg net zo opdringerig als het 'hoort niet' van de vermaledijde christelijke en Victoriaanse gewoontes en restricties uit de tijd daarvoor. Nu een documentaire over slettenvrees kan de indruk wekken dat we met vooruitgang en toch beperking te maken hebben. Tegelijkertijd is er simpelweg sprake van verpreutsing in de maatschappelijke normen, omdat er een dwang is naar aanpassen aan de grotere groep, whoever that may be. In het strafrecht, in de decentralisatie of het sociaal democratie gedrocht 'Eigen Kracht', of de krampachtige verzet tegen vrije meningsuiting van imams, je krijgt van ons iets en mag eventueel meedoen als je maar eerst toont dat je doet zoals wij. Slettenvrees laat zien dat de maakster zich bewust is van de spanning tussen individuele seksuele vrijheid en de culturele beperking daarvan. De vraag is hoe relevant is het thema? Seks, religie en criminaliteit zijn thema's die het lekker doen in sommige media, en redacties kunnen niet zonder, anders lopen zijn pieken in bezoekers/lezers participatie mis. De vraag blijft echter hebben die lustvolle-simplisten op redacties en de schrijvers van het epistel hierboven door dat zij op een eiland leven? Denken zij echt dat de vrijheid ook de seksuele vrijheid groter wordt? Het thema dat zij bespreken geldt voor een deel van de westerse wereld. Een verrassend kleine minderheid daarbinnen en dan kom je tot de ontdekking dat andere tegengestelde ontwikkelingen veel relevanter zijn. De verpreutsing in nederland maar vooral ook daarbuiten waar religie een steeds dominantere rol gaat spelen in het leven van veel burgers. Hoe je het ook draait of wendt, religie en nationale interesses gaan weer richting vroeger. Ze zijn raken overlappend, niet alleen in Rusland of Saoedië, maar ook in Nederland. De aandacht voor de vrijheid en emancipatie van de vrouw ten opzichte van de man is een belangrijker strijdpunt en raakt meer de dagelijkse zorg van mensen dan het sletten geneuzel. Het verzoek om het probleem nu eens vanuit de mannen te benaderen... is dan ook een verdere beperking van =de thematiek, verder weg van de werkelijkheid... of hebben Veldman en Ohlrichs oog voor het probleem van mannen die niet voldoen aan het cliché beeld van de hetero sterke succesvolle man? Dat er heel wat mannen rondlopen met het smachtende gevoel, hey meissie zie je me nou echt niet staan... ik vind je leuk en aardig, maar sta te trillen uit angst voor jouw afwijzing, omdat ik niet goed genoeg ben, of als opdringerig gezien wordt... (Nico Dijkshoorn dichtte daar een paar maanden geleden een prachtig stukkie over in De Wereld Draait Door.) Romantisch ongeluk ligt dan op de loer... maar is dat een relevant mannen probleem? Is het niet veel relevanter aandacht te besteden aan de toename van zelfmoorden onder mannen van 45-60 die werkeloos raken en verscheurd worden door de maatschappelijke eis dat je een loser bent als je niet voor jezelf kan opkomen... dat ligt trouwens dichtbij die angst voor afwijzing door dat meisje. Die mannen die op middelbare leeftijd iets van hun vuur verliezen en in een scheiding raken op straat eindigen, of eenzaam op een te duur betaalde kamer vier hoog achter... Mannen die er niet in slagen hun vaderliefde te mogen tonen omdat blinde conservatieve hufterigheid van rechters en hulpverleners nog steeds iedereen doen geloven dat een vrouw automatisch beter is voor de kinderen... Kom op er zijn echt relevanter mannen thema's dan seks, religie en criminaliteit. Dat mensen die de media gebruiken voor hun lusten en ego's de intelligente en drive missen om die minder makkelijke thema's aan te snijden, maakt de documentaire 'Slettenvrees' en het verzoek om een vervolg echt niet relevant... Ik denk soms zelfs dat de mediale belangstelling voor seks, religie en criminaliteit, alles te maken heeft met een vertekend ouderwets mannen-wereldbeeld en aandachtbehoeftige ego's waar helaas teveel vrouwen aan meedoen.
''Wij vinden dat kinderen en jongeren objectieve, betrouwbare informatie moeten krijgen over hun lichaam, seksualiteit en relaties. Dan kunnen zij verantwoorde keuzes maken, rekening houdend met hun eigen en andermans wensen en grenzen. Dat vermindert stereotypering en vergroot de acceptatie van vrouwen die open en vaak genieten van hun seksualiteit. En dan verschuift het maatschappelijke denkbeeld van sletvrees naar 'sletvree'. '' Los van het feit dat ik absoluut vind dat vrouwen ''vaak en open mogen genieten van hun seksualiteit'', net zoals mannen dat mogen heb ik een probleem met uw oplossing. Die vind ik op het randje op het randje. Objectieve informatie/benadering m.b.t. dit onderwerp bestaat namelijk niet. Het gaat dan, met de beste bedoelingen natuurlijk, al snel richting indoctrinatie en daar ben ik niet zo dol op.
De titel van het artikel staat in de vragende vorm, dus hierbij mijn antwoord: Ja!, ik heb sletvrees, maar niet op dezelfde manier, bovendien ben ik als man volledig inconsequent ! Dat zit als volgt: Gedurende mijn periode als vrijgezel heb ik er behoorlijk op los gedate en ben ik een 'halve' (geen hele !) Jeroen Pauw geworden. Mijn ervaring is dat er meteen op de eerste date seks is, of dat het er anders nooit meer van komt. Niet zelden zie je elkaar dan ook terug en dan komt het er wéér van..... Maar toch, als de dame in kwestie mij vertelt dat er wellicht nog 'iemand' tussendoor is geweest, vind ik dat niet prettig. Hoewel dat bij mij ook het geval was, zie ik dat 'anders'. Ik meet dus met twee maten, ben een (inconsequente) man en ik vrees háár, de slet dus.... Kom er maar in, Dianda, ik spreek graag met jou af om e.e.a eens te 'bespreken'..... (eerlijk, nietwaar ?)
Als man ('mannetje', want geldt niet alleen voor H. sapiens) zijn er mi. maar 3 dingen relevant: 1 Is ze leuk/ aantrekkelijk? 2) Wil ik de moeite doen om haar slipje te kennen? 3 Wil ik een kindje maken met haar (incl. verantwoordelijkheid)? En HEEL zelden geeft het lot het leren kennen van echte liefde... 3
Ik weet zeker dat er hier op joop.nl mensen rondhangen die bekend zijn met het toenmalige happyvpro.nl. Daar was een overschot aan vrouwen die de aantrekkelijke mannen 1 voor 1 afgingen. Die mannen waren dus de sletten van de gemeenschap en nee dat voelde niet leuk. Sletvrees als man... ja dus en terecht heb ik uit ervaring geleerd. Iets anders is hard to get spelen: voor een vrouw werkt dat kennelijk, maar als man.... ik weet het niet want een afgewezen vrouw... brrr berg je maar als man. Mannen zijn meestal sufferds die de subtiele gebaren van vrouwen niet snappen; hebben ze het eindelijk in de gaten dan voelt de vrouw zich al afgewezen en is het gewoon te laat.
De auteur zit er wat bevooroordeeld in maar goed, mannen hebben dat ook t.o.v. vrouwen.
"'Hoe zou de documentaire eruit hebben gezien als deze vanuit het perspectief van een man was gemaakt?'" Iets met voetbal en bier schat ik zo in.
De mannelijke tegenhanger van de slet is natuurlijk de hoerenloper..
Klopt, daarom is het ook belachelijk dat dat in alle landen behalve Nederland verboden is.
Klinkt wel raar Pieter Pan. Slet = "viezige" vrouw. Hoerenloper = man die het doet met "viezige" vrouwen. Schuld lijkt bij beide bij de vrouw te liggen. Zij is "viezig".
In mijn omgeving worden "losse" mannen ook gewoon slet genoemd. Of manHO (de manhoer). Of dorstig. En mannen die te preuts lopen te doen hebben een manpussy. Heb mijn halve zomer verspild aan een man met een manpussy. Hahahahaha
We meten onze identiteit af naar omstandigheden die commercieel, opvoedkunde betreffen en niet al te logisch zijn. 'Vlees' verkoop, wederzijds respect en openheid is aan te leren en als we polygamie zouden accepteren krijg je een heel andere kijk op 'sletvrees' en 'macho gedrag'.
Dat was een rare zin nu ik het herlees. Prdn.: 'Vlees verkoop' is af te leren, wederzijds respect en openheid is aan te leren. Zouden jaloezie sletvrees, macho gedrag minder voorkomen als je polygame gevoelens respecteert? ... Ik ben overigens de laatste 8 jaar niet 'vreemd gegaan'. ... Zou cursus 'Een jaartje Papoea-Rimboeleven in Originele Klederdracht' misplaatste schaamte en bezitsdrang kunnen verhelpen? : )