Harry haal jij de auto effe?

Enorme ophef deze week over het besluit van de publieke omroep om een Duitse serie voor het eerst niet te ondertitelen maar nagesynchroniseerd uit te zenden. Om het nog gekker te maken moet acteur Barry Atsma, die in de originele Duitse versie speelt, zichzelf nu van Nederlandse teksten voorzien.

Dit onderwerp maakte duidelijk wat los, zeker bij generatiegenoten die net als ik waren opgegroeid met een Duitssprekende James Bond op de ZDF. Hilversum was in Zuid-Limburg nu eenmaal niet altijd goed te ontvangen in de analoge tijd van de antenne. Met juweeltjes als “ Martini, geschüttelt, nicht gerührt ” tot gevolg…

Los van de vraag of nasynchronisatie de beste manier is om overheidsgeld in te zetten – liever zou ik zien dat de NPO minder zou snijden in achtergrondprogramma’s en goede journalistiek – is het ook voor onze talenkennis een bijzonder slecht idee. Het regelmatig horen van een andere taal maakt het makkelijker om deze te leren. En te durven spreken! Vaardigheden die voor een klein land van groot belang zijn.

De Kamer van Koophandel van Limburg berekende een aantal jaar geleden hoeveel miljoenen het bedrijfsleven misloopt doordat werknemers het Duits niet meer machtig zijn. En een agent in de grensstreek vertelde me dat de gezamenlijke patrouilles – goed voor de veiligheid op straat – onder druk komen te staan doordat de jongere generatie agenten geen Duits meer spreekt. Ook in de internationale politiek merk ik dat je sneller mensen meeneemt en compromissen vindt indien je ze benadert in hun eigen taal. Onderschat daarbij vooral het belang van het Frans niet, zeker na de Brexit. Natuurlijk, je komt een heel eind met Engels, maar taal opent nu eenmaal deuren, in de handel, de politiek en de maatschappij. Terecht dus dat de EU samen met de Lidstaten probeert het leren van talen op allerlei manieren te stimuleren. Een openbare omroep zou hieraan moeten bijdragen in plaats van de afbraak van onze talenkennis verder te versterken.

Want naast de harde euro’s en het toegenomen gevoel van veiligheid en saamhorigheid zijn al die Europese talen natuurlijk een grote culturele rijkdom. Zonde om die mis te lopen door de Amerikaanse eenheidsworst op tv of Netflix of het nasynchroniseren van series. Wat zou Derrick zijn zonder “ Harry, hol’ schon mal den Wagen ”? “Harry, haal jij de auto effe?” – je moet er toch niet aan denken?!