'Had je maar gewoon een Hollander moeten trouwen…'
Praat mee
Reacties (68)
Bij een aanvraag om een vergunning moet je wel duidelijk zijn over het doel. Als jullie zelf niet weten wat jullie willen kun je de overheid daar maar moeilijk een verwijt maken. We weten het nog niet hoe we dit gezinsleven willen invullen werkt niet echt in het immigratierecht. Hak de knoop door, zou ik zeggen, of hou anders op met zanikken.
Om andere kulopmerkingen over hoe makkelijk het is om een visum te krijgen niet meer te hoeven beantwoorden, verwijs ik graag naar de documentatie van het IND: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/visa/documenten-en-publicaties/formulieren/2011/12/27/documenten-aanvraag-schengenvisum.html
Je geeft ze er goed van langs Ginny, en dat is terecht, want niet alleen jouw kind wordt mishandeld door de overheid, maar ook talloze andere burgers, vooral sinds de vervloekte verrechtsing - die hand in hand gaat met de verneoliberalisering, en vice versa - als een pest door het land waart en de samenleving tot op het bot aantast. Ook ik zal daarover mijn mond niet houden, daar zich men moet realiseren wat er met onze "samenleving" gebeurt, althans, als men dat al niet doet. Begrijpt men wat het progressieve samenlevingsconcept "democratische rechtsstaat" inhoudt? Dat moet iedereen zich afvragen, anders is men zijn/haar stemrecht niet waard, noch een paspoort of identiteitskaart, want dan is men een verloren iemand in nergensland: een niemand in niemandsland dus. En tegen de mensen die het nota bene bestaat om ook nog kritiek te hebben op, en een belerende toon aan te heffen tegen Ginny, zou ik willen zeggen: minder narcistisch, arrogant en beledigend graag, en wie die bal kaats, kan hem natuurlijk terug verwachten. Ginny is immers eerlijk en oprecht, m.a.w., ze slijt ons geen uit de duim gezogen verhaal, geen lulverhaal. Dat doet de overheid echter doorlopend. En men slikt het nog ook, met desatreuze gevolgen voor het beschavingsgehalte van de samenleving. Is men in Nederland eigenlijk wel een democratische rchtsstaat waard, vraag ik mij steeds ernstiger af? Ginny is dat beslist wel, en daarvan is het bewijs in haar betoog te vinden; een betoog dat ladingen hout snijdt, voor wie het begrijpt, juist ook in het bredere verband: de context die Nederland heet. Ik ben ook behept met "Indische" beleefdheid, en wel door mijn vader, maar ik doe mijn best om mij daar, waar nodig, helemaal niets van aan te trekken. Dus bravo, Ginny. Dankzij je moed is je aanklacht, met aanwending van intelligentie en empathie door de lezer, beslist voldoende te begrijpen.
***En laat u zich alstublieft even informeren over de procedure. Want er zijn heel veel vereisten voor bezoekers uit West-Afrika.*** Wellicht had dit de kern van uw eerste betoog kunnen zijn? Of dat het aanvragen van een visum ook online zou moeten kunnen gebeuren? Of het geheel afschaffen van de visumplicht? U schrijft dat de vader van uw dochter al enkele malen een visum voor Nederland heeft gekregen. Uw probleem zit met name in het feit dat de ambassade in Senegal zit en niet in Sierra Leone. Dat was constructiever geweest dan uw twee tirades tegen de gehele bevolking van Nederland. De verontwaardiging dat er niemand op uw eerste posting op uw blog heeft gereageerd, lijkt mij volkomen overdreven. Dacht u dat heel Nederland 's morgens als eerste de blog van Ginny Mooy openslaat? Onbekend is niet hetzelfde als onverschillig. Het gebruik van termen als racisme, mishandeling en onderdrukkers doen uw zaak geen goed. Het heeft u enkel een groot aantal negatieve reacties opgeleverd. Ik keur de meeste van deze reacties ook af. U heeft het volste recht om met wie dan ook een familie te starten en waar dan ook te willen wonen. Ik hoop dat u, nadat de emoties wat zijn weggeebd, een nieuwe poging waagt om uw probleem in de aandacht te brengen.
Perfect verwoord Ginny. Laat 'de sufferds' maar 'reaguren'. Je staat niet alleen.
Verliefd willen worden ? eerst naar Leers bellen. De Hollandse Anna uit Cambodja op vakantie, belt naar minister Leers om verliefdheid wettelijke overleg: ''Minister! ik sta hier ergens op aard, zie nu van afstand een mooi man, hij straalt ook naar mij, mag ik naar hem toelopen, want volgens uw wet moet ik eerst bij u melden voor dat ik verliefd willen worden of verliefd raken op iemand , in het buitenland? Leers: 'liever niet meid, want hier in Nederland lopen ook genoeg mooie mannen, weet je, wacht even met je verliefdheid tot je hier bent, geniet van de vakantie en vegeet daar dat je een hart hebt.'' Anna" Maar meneer minister, mij hart klopt als wat, mij voorhooft en neus zweten,ik voel slappe benen, hij kijk constant naar mij,nu, ik naar hem, mijn heer minister! mag ik alstublieft naar hem lopen, hij kijk ook veriefd naar mij, zo te zien.'' Leers:''Loop maar dan!! Godverdommer!''
"wordt gemaakt door discriminerende regels en wetgeving". Nou dat discriminerende gevoel in regels en wetgeving hebben velen richting de belastingsdienst. Waarom moeten wij betalen voor anderen, die zelf niets betalen. Als regels en wetgevingen je niet passen zijn ze altijd discriminerend. Als regels en wetgevingen je niet passen kun je ook gaan emigreren. Dat is het voordeel van democratie.
Deze info vond ik op de site van Buitenlandse Zaken: Spoedvisum aanvragen In bepaalde gevallen willen mensen met spoed een familielid naar Nederland laten overkomen. In deze gevallen kan de IND een spoedvisum afgeven. De IND bepaalt in welke gevallen een spoedvisum wordt afgegeven. Bijvoorbeeld bij een terminale ziekte, een korte levensverwachting of een begrafenis. De humanitaire omstandigheden in combinatie met de vereiste spoed bepalen of een spoedvisum wordt verstrekt. In een dergelijk geval hoeft de visumaanvrager niet zelf bij de ambassade in het buitenland de visumprocedure te starten, maar kan het familielid in Nederland contact opnemen met de IND via het telefoonnummer 0900 1234561. Of heb je dit al geprobeerd.
Ik begrijp uw frustratie en het gevoel dat u groot onrecht wordt aangedaan volledig . Veel Nederlanders hebben het idee dat de Nederlandse overheid zo goed funcioneert dat het uw eigen schuld wel zal zijn als uw man{partner}niet naar Nederland mag komen. Als je alleen met de overheid in aanraking komt om je rijbewijs of paspoort te verlengen lijkt het ook wel mee te vallen,daarbuiten kom je al snel in een soort mijnenveld terecht. De klokkenluiders Ad Bos Fred Spijkers,Paul van Buitenen kunnen daar alles over vertellen en het lijkt er een beetje op dat u ook in die mallemolen terecht komt. Een oplossing heb ik niet maar ik wens u veel sterkte.
[Dat u het weet en er niets aan doet, maakt u medeplichtig. Willens en wetens. ] Ik vind het een tamelijk intimiderend stukje. Het lijkt er op alsof ieder ander hier verantwoordelijk is behalve de ouders.Alsof alles en iedereen in Nederland tegen is en vooral met minder belangrijke zaken bezig is. Het is een schrijnend geval maar er spelen ook keuzes van de ouders mee. Migratie is een complex avontuur waarbij het van belang is om te kijken of een kind ook een veilige omgeving kan krijgen. Ook een keuze dus. Ik heb het idee dat er hier even makkelijk overheen wordt gegaan. Vervolgens wordt alles en iedereen door de gehaktmolen gehaald omdat de situatie nu dermate is dat het kind haar vader mist. Tja. Alles de vader verantwoordelijkheidsgevoel heeft komt hij naar Nederland. Ik begrijp dat er allerlei visummogelijkheden zijn, dat deze ook zonder al te grote problemen te verkrijgen zijn maar dat het uiteindelijk te duur en te ingewikkeld is. Mevrouw Mooy kan ook naar Sierra Leone maar ik kan me voorstellen dat dit niet echt een fijne optie is. Ik ben doorgaans erg kritisch over het nederlandse IND-beleid maar hier haak ik toch even af. Misschien moet u uw dochter gewoon de waarheid vertellen dat haar vader niet naar Nederland wil komen en dat het te duur en te complex is om telkens visa aan te vragen. Ik hoop dat er nog een andere mogelijkheid is maar anders zit er niets anders op.
Vreemdelingrechtelijke guerilla Mijn boek ‘Vreemdelingenrecht, Toelating en verblijf van vreemdelingen in Nederland’ (laatste druk van 2002) is sterk verouderd (en hier dus geen verkooppraatje voor dit boek). Een ding is gebleven: de ongelooflijke sarrende wijze waarop men binnen het vreemdelingenrecht met elkaar omgaat (de administratie / vreemdeling en voor die haar of zijn advocaat). Ik noemde dat in een paragraaf in mijn boek, binnen het hoofdstuk Rechtsbescherming: ‘vreemdelingrechtelijke ‘guerilla’. Mijn boek mag verouderd zijn, de wijze van opereren is onveranderd, zo leid ik af uit wat Ginny Mooy schrijft. Maar nog meer dan toen geldt de uitspraak: als er geen vreemdelingen bestonden, moesten ze worden uitgevonden. Want ‘vreemdelingen’ betekent dat er (nationale) grenzen zijn en het bestaan ervan is ‘big business’. Ik kreeg daarover een net verschenen boek in handen getiteld ‘Xénophobie business. À quoi seruent les contrôles migratoires?’ van de Franse juriste Claire Rodier (die zich met ondersteuning van immigranten bezighoudt). Zij is op onderzoek uitgegaan naar wat er zoal in de particuliere sfeer aan ‘grensbewaking’ financieel en materieel omgaat. Niet te ontlopen de bewakingsfirma G4S (met ongeveer 650 000 werknemers op de tweede plaats in de wereld van de particuliere ondernemingen). Evenmin aan te ontkomen FRONTEX, het Europese agentschap door de EU ingesteld om zich met de problematiek van de grensbewaking bezig te houden. Benodigdheden? Helicopters, drones, uitrusting voor manschappen, boten (om het alleen bij het materiaal te houden). Miljarden euro’s gaan in die business om! Met wat de leveranties van materiaal aangaat: een hoge winstvoet! Een deel van de economie kan niet meer zonder vreemdelingen… Het boek moet ik nog lezen en ik zal het ook bespreken. Ik kom op het onderwerp terug. Helaas, mevrouw Ginny Mooy is hier niet mee geholpen. Duidelijk is dat er een anders georganiseerde economie en wereld voor nodig is, om een eind te maken aan een vreemdelingrechtelijke ‘guerilla’.
Omdat de draad intussen te lang is geworden om er nog overzicht in te zien, reageer ik in het algemeen op opmerkingen en vragen die mij her en der nog gesteld werden hieronder. De grootste angel blijft mijn toonzetting. Mensen vragen zich af of ik daarmee bereik, wat ik wilde bereiken. Mijn eigen ervaring met discussies op internet is dat met name de felle tegenstanders reageren, en de medestanders dat liever doen via privé bericht, of helemaal niet. Dat wil niet zeggen dat er meer tegenstanders dan medestanders zijn. Als ik de reacties die her en der via internet binnenkwamen - op de verschillende sites waar mijn berichten werden doorgeplaatst en reacties die ik persoonlijk ontving - bij elkaar optel, dan is de uitkomst ongeveer 50-50. Dat is helemaal niet ontmoedigend. Als burger met relatief weinig bereik, heb ik toch behoorlijk wat reacties gekregen. Mijn eigen site heeft ‘behoorlijk’ bereik, de sites waarop mijn berichten verschenen nog meer. Maar niet genoeg om daadwerkelijk iets te veranderen op landelijk niveau. Die illusie had ik ook niet. Ik wilde de lezer aan het denken zetten. Dat had ik kunnen doen met smeekbedes en een oh-zo-zielig verhaal, wat meestal leidt tot een oh-wat-rot-voor-haar dichtklikken van het bericht. Dat gebeurde nu niet. En ik begrijp dat een schreeuwerige, aantijgende toon ietwat lastig is om positief op te vatten. Maar wie tussen de regels doorleest, kan denk ik toch redelijk het doel en de boodschap van het bericht ontcijferen. Het is althans velen wel gelukt, getuige reacties hieronder. Ik heb noch in mijn artikelen, noch in mijn reacties mensen ervan beticht dom te zijn. Ik heb mensen ervan beticht domme of stomme opmerkingen te maken. Dat zijn twee verschillende dingen. Het woord idioten heb ik gebruikt in één van mijn reacties. En wel in context. Als in: leken. Afgeleid van het Latijnse idiota. Of zoals we het in het dagelijks taalgebruik ook wel kennen: Onwetende. Ik nam een concreet voorbeeld, dat van mijn dochter. Maar ik gaf u niet teveel details. Bewust. Omdat het eigenlijk niet gaat om mijn dochter. Of wel, maar anders: niet om haar alléén. Ik vind dat kinderen recht hebben op toegang tot beide ouders. En dan maakt het niet uit wat voor persoonlijke drama’s zij wel of niet zouden hebben. Ieder kind zou recht moeten hebben op liefde, troost, steun of zonodig een knuffel van beide ouders, als dat kind dat nodig heeft. Daar zouden geen regeltjes tussen moeten staan. Ik vraag dus niet om een uitzonderingspositie voor mijn gezin, maar om nieuwe/andere regels voor kinderen met een buitenlandse ouder. Ik had er ook een abstract verhaal van kunnen maken. Van dit soort benaderingen is denk ik allang bekend dat het inlevingsvermogen van mensen die zich er toch niet mee bezighouden, niet geprikkeld wordt. De toon was bewust. De koppen ook. Ik heb, nogmaals, niet de illusie dat ik in mijn eentje, met een paar berichten de wetgeving kan veranderen. Ik heb wel de illusie dat ik mensen aan het denken kan zetten. De koppen en harde uitspraken van mijn kant die blijven hangen, koos ik zodát ze zouden blijven hangen. En omdat ze krachtig de werkelijkheid verwoorden. Of omdat ze letterlijk worden gezegd. Verandering komt niet in één dag. Maar in het achterhoofd leeft mijn bericht voort. Ook bij de mensen die wel meelazen, maar niet reageerden. Misschien bevinden zich onder hen personen die strijden voor kinderrechten, of politici. Voor sommige mensen zal de tegenstand altijd blijven. Die mensen had ik ook niet op mijn had gekregen als ik ze erom had gesmeekt. Soms is een mening nu eenmaal een onveranderlijke. Maar soms ook niet. Het probleem is reëel, de gevoelens ook. De emoties evenzeer. Zo wordt het beleefd, hier, aan de andere kant, waar we op een andere manier met die regels te maken hebben. Dat mag best geweten worden. Steun je dergelijke regels? Dan weet je dat ook dat er mensen onder lijden. Ik snap dat het best lastig is om daarmee geconfronteerd te worden. Ik steun ook weleens regels waarvan ik later weet dat er mensen onder lijden. Vaak stel ik dan bij. Soms ook niet. En daar zal ik zelf mee moeten leven. Op mijn site liet ik na de verkiezingen weten met trots en een goed gevoel niet gestemd te hebben. Omdat geen enkele partij mijn belangen vertegenwoordigt, en ze zelfs schaadt. En dingen doen en willen die andere mensen krenkt en beschadigt. Ik kan en wil daar niet op stemmen. Ik heb daarbij de verantwoordelijkheid voor mijzelf en mijn gezin in eigen hand genomen. Die verantwoordelijkheid neem ik dan ook. Als idioot. In Griekse zin. Als in: gewoon burger, zonder ambtelijke of bestuurlijke positie. Als idioot heb ik geen recht om me rechtstreeks te bemoeien met de regelgeving van dit land. En geen mogelijkheid ook. En toch heb ik wel het recht om me ertegen uit te spreken. Daar maak ik gebruik van. Ik vind de politiek niet zaligmakend. Ik vind ons systeem niet zaligmakend. Ik accepteer regels niet omdat het nu eenmaal dé regels zijn. Ik hou me aan de wet(ten), omdat ik bepaalde consequenties niet wil dragen. Niet noodzakelijk omdat ik het er mee eens ben. Dat betekent nog niet dat ik me er niet tegen mag verzetten. U kent het aloude gezegde: zwijgen is toestemmen. Dat doe ik dus niet. Ik verlang niet dat de grenzen onbeperkt opengesteld worden voor iedereen. Ik verlang (als in: wens) dat de grenzen opengesteld worden voor buitenlandse ouders van Nederlandse kinderen. Omdat zij, de kinderen, nooit zeggenschap hebben gehad in hun bestaan. Vergeet u niet: In Nederland is de staat ‘eigenaar’ van het kind. De staat ziet toe op het welzijn van het kind. En draagt er zonodig zorg voor. Dat zou de staat ook voor al haar kinderen gelijkelijk moeten doen. Dat is wat ik verlang. En wens. Voor alle kinderen met een buitenlandse ouder. En alle andere kinderen die op wat voor manier dan ook te maken krijgen met discriminerend beleid en daardoor gekrenkt, benadeeld of achteruit gesteld worden. Ik heb maar één kind. Maar ik neem mezelf heilig voor: als ik zo gelukkig ben nog meer kinderen te krijgen, zal ik er voor waken het belang van de één niet structureel boven het belang van de ander te plaatsen.
Dealing With Difficult People http://www.youtube.com/watch?v=zSQI1e8D3Qo&feature=relmfu x
Jammer dat totaal niet duidelijk wordt waar dit artikel over gaat als je niet eerst het vorige artikel hebt gelezen.
OMG! nou Ginny,,ondanks dat de artikelen al wat ouder zijn en ik ze nu net pas lees... ik ben het volledig met je eens! Daarnaast erger ik mezelf ook al tijden mateloos aan alle reacties die ik van mensen voorbij zie komen als het gaat om vreemdelingenrecht,,waar ze dus geen van allen verstand van hebben. Als ik niet uit Nederland was weggegaan had ons kind ook zonder vader moeten opgroeien. Ik mis totaal het inlevingsvermogen van mensen ,,, (zij hebben immers dat probleem niet) en kijken niet verder dan het woordje buitenlander... het begrip kind en vader wordt totaal gemist. En dit ... is Nederland,,het land waar ik altjd trots op WAS .. en ja ik vind ook dat de overheid onze kinderen mishandeld.. en de rest van de burgers gooit er nog een schepje bovenop. Mocht er nog iemand zeggen: als het je niet bevalt rot je toch op? Dont worry... Dat heb ik dus al gedaan...............
Nog maar een keertje dan : u wilt onbeperkt toegang van een Sierra-Leonees in Nederland omdat zijn kind daar woont. U kunt daartoe een mvv voor lang verblijf aanvragen, of een visum voor kort verblijf. Daar gelden voorwaarden voor, die u 9 maanden heeft kunnen bestuderen. En zo streng zijn die niet. Nu lopen zeiken dat het allemaal niet vanzelf gaat is bijzonder zwak. Een Sierra-Leonees komt niet zomaar Schengen-gebied in, capiche ?
Heb je wel eens het woord 'kosmopoliet' gehoord, of is jouw vocabulaire beperkt? Dit gebrek in combinatie met je hokjesgeest vervuilt je denken. Als je niets zinnigs te melden hebt, zeg dan niets.
== capiche ?== Ze heeft het al heel lang ge-capiche-d, daarom schrijft ze dit stuk ook. Dat er dan weer de zoveelste ongeletterde gaat opdreunen dat ze heel gemakkelijk kan vinden wat er nodig is, dat voegt niks toe. Ze wist het al. Het is een enorme bureacratische molen, en die raakt haar persoonlijk. Capiche?
Misschien het nationale rolmodel Maxima als voorbeeld nemen? Zij redt zich prima door zelf regelmatig met haar kinderen haar vader in land van afkomst op te zoeken zodat deze opa ook wat quality time met zijn kleindochters heeft, maar nog belangrijker, de kleindochters met hun opa regelmatig samen kunnen zijn. Zelfs onze first lady accepteert m.a.w. dat niet iedereen in alle gevallen zo maar in Nederland Toch accepteert ze dit feit als vrouw van onze toekomstige Koning.
Dat je als mens rechten hebt is één grote illusie. In elk land hebben mensen andere 'rechten' en maken mensen alleen gebruik van hun zogenaamde rechten als ze er zelf beter van worden. En rechten heb jij alleen als jij of iemand anders voor die rechten kan opkomen, zodra ze door hebben dat er niemand voor jouw rechten opkomt ben je ze kwijt, waar je ook maar ter wereld woont. Want een ander geeft helemaal niks om jouw rechten, het zijn namelijk jouw rechten en niet dat van een ander. En officieel heb je helemaal geen rechten, het hebben van rechten is géén natuurwet. Het enige recht dat je hebt is om te leven en overleven en hoe je dat doet hangt niet van jouw rechten af, maar van je overlevingskunsten!
Ja. Ok. Ik zeg: Universele kinderrechten. Kijk. Welke. Landen. Dit. Ondersteunen.
Je hebt wel heel veel woorden nodig om het probleem duidelijk te maken: in je vorige stuk hier was het onduidelijk of het om een bezoek ging of een verblijf; ik begrijp nu dat het om een bezoek gaat. Dan snap ik het nog steeds niet: als ik Afrikanen of mensen uit het Midden Oosten of Java op bezoek krijg is een uitnodigingsbrief voldoende zoals dat ook nodig is als ik op bezoek ga in bepaalde landen. En ja in Irak, Baghdad, betaal ik dan 1000 euro voor een visum. Daarmee zeg ik niet dat je niet moet zeuren, dat is dan jouw interpretatie. Misschien kun je in minder woorden, verwijtende woorden, duidelijk maken wat het probleem is, want ik ben er wel benieuwd naar: als jouw man op bezoek wil komen in Nederland (omdat hij gevestigd is in buitenland), kan dat niet, mag dat niet, is het te ingewikkeld? Leg uit dan wat het probleem precies is; is een uitnodigingsbrief niet genoeg, kost een visum teveel geld? Wat is het nu precies dat je zulke serieuze aantijgingen doet, dan moet er toch een heel groot probleem zijn? Voel je niet direct aangevallen, maar leg lezers uit waarom het niet kan, of mag? Want je hele pleidooi blijft nogal hangen in interpretaties en aannames zoals je het tot dusver hebt opgeschreven.
Nou, dan maak ik het heel kort: Jij nodigt uit. En dan zien we waar het schip strandt of aankomt. Deal? Ik word binnen 2 weken geopereerd. Kan zomaar deze week zijn. Kindje wil dan graag dat haar vader voor haar zorgt. Kan ik al een ticket boeken?
Gezinsvorming en -hereniging sinds 2000 Vanaf november 2004 is het beleid voor gezinsvorming verder aangescherpt. Er geldt nu een minimumleeftijd voor gezinsvorming van 21 jaar – die leeftijdsgrens geldt voor beide partners. De gezinsvormer moet daarnaast over een inkomen beschikken van minimaal 120% van het minimumloon, minimaal 1 jaar vast werkcontract, en de partner in spe moet een inburgeringsexamen doen in het land van herkomst. Dit examen moeten migranten zelf betalen. Burgers van een EU-lidstaat die gebruikmaken van het recht op vrij verkeer, hoeven geen inburgeringsexamen te doen. Dit geldt echter niet voor de Nederlander die in zijn eigen land woont en van dit recht nog geen gebruik heeft gemaakt. Nederlanders waarvan hun derdelands gezinsleden niet aan Nederlandse vereiste kunnen voldoen zijn gedwongen om Nederland te verlaten voor gezinshereniging. Binnen de EU ontstaat dit recht onmiddellijk, en zijn de eisen minimaal. Na terugkeer naar Nederland spreekt men dan van "EU-route". Duidelijk? (Had je ook zelf kunnen googelen.)
oja ik heb trouwens nog nooit van de drie 'Westerse A's' gehoord in Afrika om 'ons' uit te roeien...en ik woon ook in Afrika (maar dat terzijde). Je zou s met vrouwen in AFrika moeten praten hoe graag ze abortus en anti conceptie zouden willen. Het zijn jouw woorden en ik zou deze woorden wel als jouw citaat op de FB site van mijn magazine willen zetten, kijken hoe mijn lezers (ja in Afrika) hierop reageren. Nee hoor grapje, bij mij krijg je geen platform met dit soort 'hate speech'.
Mea culpa, daar waar Afrika stond in dit voorbeeld, had ik natuurlijk Sierra Leone moeten schrijven. Mea maxima culpa. Ik heb lezers toch uitgelegd wat het probleem was. Dat je dat ontgaat, daar kan ik niets aan doen. Dat jou dingen ontgaan aan mijn probleem, die ik duidelijk omschrijf, blijkt uit je opmerking dat je niet door had dat het om bezoek ging. Wat ik toch duidelijk schreef. Ik besteedde er een alinea aan. Om dan in te hakken op mijn probleem en me belachelijk te maken, omdat je zelf niet goed leest, ja, gek misschien dat ik dan stekelig reageer. Ik vind dat bagatelliseren van mijn probleem. En aangezien het wat verder gaat dan een bij elkaar passend outfit, mag ik toch verwachten dat als je reageert, je dan ook zorgvuldig leest. Overigens zou ik het interessant vinden als je je podium gebruikt om je reactie op mijn probleem van Afrikaanse vaders en hun bezoekrecht met betrekking tot in Nederland wonende kinderen te plaatsen. En dat je dan ook de sarcastische ondertoon even duidelijk uitlegt. En hoe je mij daar belachelijk mee probeert te maken. En daarmee ook de Afrikaanse vader met zijn probleem. En het kind. Ben heel benieuwd hoe gastvrij ze je nog zullen bejegenen. Of zal ik het even doen? Nee wacht, voor zulke hatespeech bied ik je geen podium.
Mensen die reageren met termen als "zeiken" en "zaniken" die zijn wat mij betreft gediskwalificeerd. Een kind heeft recht op haar beide ouders en Nederland moet daar maar een oplossing voor verzinnen.
U slaat de spijker op de kop en dit is precies waar de schoen wringt. De overheid moet maar een oplossing verzinnen. Nou nee dus. Helemaal fout. De overheid hoeft niet iedere probleem van een burger op te lossen. Sterker nog burgers moeten het zelf oplossen. Het is haar keuze om haar leven in te richten zoals ze doet en het is niet aan de Nederlandse overheid om daar oplossingen bij te verzinnen. Ik zou zelfs kwaad zijn als ze dat wel deden en veel geld verspilden door voor iedereen maar alles op te lossen. Iedereen is zelf verantwoordelijk voor zijn leven. Ook als het ingewikkeld wordt. Niet de overheid.
Wat een geneuzel. Wij als Nederlanders kunnen ook maar heel beperkt onze kinderen in Amerika bezoeken. Ook daar gelden strenge regels. Nog strenger als hier.
Beste jongens en meisjes, In het kader van de cursus omgang met Nederlandse instanties behandelen we vandaag de Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND). De URL is www.ind.nl. Om het niet al te moeilijk te maken mogen jullie de Nederlandstalige versie gebruiken. Gegeven: U bent in Sierra Leone getrouwd en U verblijft voor Uw werk nu eens langere perioden in Nederland en dan weer in Sierra Leone. Uw man verlaat wegens studie Sierra Leone niet. Uw man wil regelmatig als toerist naar Nederland komen, gewoon omdat hij bij U wil verblijven en bij het kindje dat jullie inmiddels samen hebben. Opdracht: zoek op de site van de IND uit hoe een burger van Sierra Leone die korte tijd bij zijn vrouw en kind wil verblijven, een daartoe strekkend visum kan verkrijgen. Vergeet niet na te gaan of hij daarvoor in persoon moet verschijnen op ambassades van Nederland in andere landen dan Sierra Leone. Zoek de relevante brochures en formulieren op en download die. Maak een lijst van de noodzakelijke bewijsstukken. En maak een met redenen omklede schatting van de lengte van de procedure. Beschrijf die procedure in eigen woorden. Succes! Tip: probeer de zoekfunctie te gebruiken. Tip2: zorg ervoor dat U de formulieren te pakken krijgt die op Uw situatie van toepassing zijn en niet op een (wat) andere situatie. Anders krijgt U een 0 of in termen van ganzenbord: U moet opnieuw beginnen. U krijgt ook een 0 of U moet opnieuw beginnen als U bij Uw aanvrage 1 van de gevraagde items vergeet of overslaat. Voor ijverige cursisten die wars zijn van de zesjescultuur: probeer het ook eens met de Engelstalige versie van de IND-website. Nu, jongens en meisjes, succes!
Of kies voor de korte route: ga naar het gemeentehuis. Na een gesprek van 10 minuten is alles duidelijk en heb je alle invulformulieren. Vervolgens ben je de eerste keer ongeveer een half uur bezig met invullen en copieren. Daarna kost het je ca. 10 minuten tenzij je privé administratie een zooitje is. De toerist moet dan naar het dichtstbijzijnde consulaat/ambassade. Dat kan lastig zijn, maar je moet er wat voor over hebben. Je kunt als NL moeilijk in elk land een ambassade runnen.
Waarom zou ik? De keuzes die ik heb gemaakt in mijn leven zijn totaal andere dus ik heb hier verder niet mee van doen. Het is natuurlijk vervelend dat zij hier wel last van heeft en ik gun haar van harte een mooi samenzijn met de vader maar sommige zaken zijn zoals ze zijn. Het komt me over als vechten tegen windmolens. Zinloos dus.
Je kunt een mail sturen naar het consulaat waarin je de situatie uitlegt en op overtuigende wijze de bonafiditeit van de aanvraag aantoont. Een multiple-entry Schengenvisum zal jouw deel zijn. Een visum is een sticker in het paspoort, voorzien van echtheidskenmerken. Je zult hem dus wel in persoon moeten afhalen bij de instantie die tot afgifte bevoegd is. Met een stempel van de Kwanselarij te Accra (waargebeurd !) zal het niet lukken via Schiphol - Schengenbuitengrens - binnen te komen. In dit verband evenmin bevorderlijk is het om woest om je heen te slaan en de hele wereld medeverantwoordelijk te houden voor kindermishandeling omdat bureaucratie bestaat. Straks krijgt de KLM er nog van langs omdat men geen gratis ticket ter beschikking stelt.
Ben ff gaan spitten.: Klantdienstwijzer home > Redenen om naar Nederland te komen > Kort verblijf U wilt naar Nederland komen voor een verblijf korter dan drie maanden, voor bijvoorbeeld vakantie. Als u naar Nederland wilt reizen hebt u, afhankelijk van uw nationaliteit, een visum nodig. Een visum is één van de voorwaarden voor het verkrijgen van toegang tot Nederland en de andere Schengenlanden. http://www.indklantdienstwijzer.nl/KnowledgeRoot.aspx?knowledge_id=DuurVanVerblijfIsKorterDan3Maanden ... Visumplichtige nationaliteiten Sierra Leone http://www.indklantdienstwijzer.nl/KnowledgeRoot.aspx?knowledge_id=VisumPlichtigeNationaliteiten ... Visum maximaal drie maanden met meerdere binnenkomsten €60 Terugkeervisum €140 Klantdienstwijzer home > Ik wil iemand naar Nederland halen o Voor hoe lang wilt u iemand naar Nederland halen? o Wat is de nationaliteit van de persoon die u naar Nederland wilt halen? Wat betekent dit? 'Amerikaanse' nationaliteit wordt een burger van de Verenigde Staten van Amerika (USA) bedoeld. http://www.indklantdienstwijzer.nl/Dialog.aspx?knowledge_id=%2Fdialoogreferent%3Finit%3Dtrue%26prefill%3Dtrue%26WensKlant%3DIemandNaarNederlandLatenKomen ... Overzicht: kort verblijf voor visumplichtige nationaliteiten U wilt iemand naar Nederland halen voor een verblijf van korter dan drie maanden voor bijvoorbeeld een kort verblijf (vakantie of familiebezoek), doorreis of transit. Uw visite moet hiervoor een visum aanvragen. Het beleid om visumplicht in te voeren of af te schaffen kan wisselen als gevolg van politieke omstandigheden. Raadpleeg hierom de lokale Nederlandse vertegenwoordiging of het Ministerie van Buitenlandse zaken. Wanneer hij tijdens het kort verblijf gaat werken, is het mogelijk nodig dat de werkgever in het bezit is van een tewerkstellingsvergunning of dat de werkgever de persoon aanmeldt bij het UWV werkbedrijf (notificatieplicht). Meer informatie vindt u op de website van het UWV WERKbedrijf. Overzicht voorwaarden Als uw visite een visum aan wil vragen voor een kort verblijf moet hij of zij aan de volgende voorwaarden voldoen: • Hij heeft een geldig reisdocument (bijvoorbeeld paspoort). Dit reisdocument moet ruim geldig zijn. Het reisdocument moet nog drie maanden langer geldig zijn dan het einde van de visumperiode, en mag niet ouder zijn dan tien jaar. • Hij vormt geen gevaar voor de openbare orde, de nationale veiligheid of de internationale betrekkingen van één van de Schengenlanden. Onder gevaar voor openbare orde wordt onder andere gevaar voor illegale immigratie verstaan. • Hij heeft voldoende middelen van bestaan. • Hij moet het reisdoel aannemelijk maken. Hij kan dit aantonen met een origineel formulier 'bewijs van garantstelling en/of particuliere logiesverstrekking'. • Hij mag niet gesignaleerd staan door Nederland of een van de overige Schengenlanden. • Hij heeft een medische reisverzekering. • Wanneer hij tijdens het kort verblijf gaat werken, heeft de werkgever in bepaalde gevallen een tewerkstellingsvergunning nodig of kan het nodig zijn dat de werkgever de persoon aanmeldt bij het UWV werkbedrijf (notificatieplicht bij grensoverschrijdende dienstverlening door bedrijven uit de EU). Meer informatie vindt u op de website van het UWV WERKbedrijf. Laat minder voorwaarden zien Hoe werkt het? Hoe werkt het: kort verblijf voor visumplichtige nationaliteiten • Voordat u een visum aanvraagt • Tijdens het aanvraagproces • Na de toelating of afwijzing Voor de procedure Let op: vanaf nu noemen we u ‘referent’ en noemen we uw visite ‘de vreemdeling’. Benodigde documenten Als de vreemdeling een visum kort verblijf aanvraagt heeft hij de volgende documenten nodig: • Geldig paspoort (reisdocument). • Bewijsstukken ter onderbouwing van zijn reisdoel. Bijvoorbeeld een origineel 'bewijs van garantstelling en/of logiesverstrekking' van de referent in Nederland. Uw handtekening op dit formulier moet door de gemeente zijn gelegaliseerd. Het formulier vindt u als u hier klikt. Een ander voorbeeld is bijvoorbeeld een hotelreservering (indien de vreemdeling geen familieleden of kennissen in Nederland komt bezoeken). • Bewijsstukken die aantonen dat de vreemdeling over voldoende middelen van bestaan beschikt voor het verblijf, doorreis en/of terugreis. Bijvoorbeeld door één of meer bankafschriften of reischeques te overleggen of met contant geld aan te tonen dat hij minimaal € 34 per dag heeft tijdens de duur van het visum. De vreemdeling heeft hiervoor niet per definitie een arbeidscontract nodig. Hij kan misschien met andere documenten aantonen dat hij minimaal de € 34 per dag heeft, zoals bankafschriften. • Een door de referent of een derde persoon in Nederland ingevuld formulier 'bewijs van garantstelling en/of particuliere logiesverstrekking'. Het formulier vindt u als u hier klikt. Dit is alleen nodig als de vreemdeling niet voldoende geld heeft. De referent of een derde in Nederland moet in dat geval dit formulier invullen en ondertekenen. Uit deze garantstelling met bijbehorende stukken (zoals recente loonstrookjes, een kopie van het arbeidscontract en een kopie van het paspoort) moet blijken dat de referent of een derde persoon in Nederland voldoende en duurzaam inkomen heeft. Dit formulier moet de vreemdeling bij de ambassade laten zien. De referent of een derde persoon in Nederland moet een inkomen per maand van minstens het normbedrag hebben. Dit inkomen moet nog minimaal 12 maanden beschikbaar zijn op het moment van de aanvraag. U kunt de normbedragen in de tabel vinden. • Documenten die de terugkeer naar het land van herkomst van de vreemdeling aannemelijk maken (bijvoorbeeld een werkgeversverklaring; inschrijving schoolgaande kinderen; eigendomsbewijs eigen woning en/of overige onroerende goederen). • Twee pasfoto’s van de vreemdeling. • Een kopie van het bewijs van een medische reisverzekering met een minimale dekking van € 30.000. Dit document moet soms getoond worden bij het indienen van de aanvraag, en soms pas bij het afhalen van het visum. Dit is afhankelijk van het land waar het visum wordt aangevraagd. Neem contact op met de Nederlandse ambassade of het consulaat in het land van herkomst om te vragen welke situatie in uw geval van toepassing is. • Een kopie van het reserveringsbewijs van de reis. Dit document moet meestal pas worden getoond bij het afhalen van het visum. Kosten Het aanvragen van een visum kost geld. Deze kosten worden 'leges' genoemd. In de legeswijzer kunt u nalezen wat de kosten zijn. Bezit de vreemdeling de Russische, Oekraïense, Macedonische (FYROM), Albanese, Bosnische, Montenegrijnse, Servische of Moldavische nationaliteit? Dan geldt een lager tarief van € 35. Dit zijn landen waarmee de Europese Unie een speciale overeenkomst heeft gesloten. De volgende groepen mensen kunnen kosteloos een visum kort verblijf verkrijgen: • Kinderen onder de zes jaar. • Leerlingen, studenten, afgestudeerde studenten en begeleidende leraren die een reis ondernemen in het kader van een studie of een educatieve training. • Wetenschappelijke onderzoekers. • Visumplichtige familieleden van een burger van de Europese Unie, onderdanen van de Europese Economische Ruimte (EER) en onderdanen van de Zwitserse Bondsstaat. Let op! Familieleden van Nederlanders kunnen niet kosteloos een visum verkrijgen. De ambassade of het consulaat kan extra kosten aan de vreemdeling in rekening brengen (bijvoorbeeld faxkosten). De vreemdeling krijgt de kosten niet terugbetaald. Ook niet als hij geen visum kort verblijf krijgt. • Legaliseren Het legaliseren van documenten kost geld. Hoeveel dit kost, verschilt per land. Vraag de autoriteiten in het land van herkomst naar de kosten. De Nederlandse ambassade of het consulaat in het land van herkomst kan extra kosten in rekening brengen (bijvoorbeeld faxkosten). Let op: De vreemdeling krijgt zijn geld niet terug als de aanvraag wordt afgewezen. http://www.indklantdienstwijzer.nl/OverviewDetail.aspx?knowledge_id=Samenvattingscherm42KortVerblijfVisumplichtig&maintab=1 ... Conclusie: Kafkaësk.
Als een baby het toegangsbewijs gaat worden, dan komt er een nieuwe formule, voor asielzoekers. Dan komt de geest uit de fles en loopt het systeem vast. Wat heeft een Javaanse achtergrond hier mee te maken ? Moeizaam verhaal.
Omdat ik uw zienswijze bijzonder apart vind, reageer ik er toch maar op: Een nieuwe formule voor asielzoekers? En waar gaan die asielzoekers 'al' die Nederlandse vrouwen opduikelen om een kind mee te maken? En het ging over bezoek, trouwens? Is dat ook al asiel zoeken? Vreemde gedachtengang. En over mijn Javaanse achtergrond: als u die niet begrijpt moet u die maar links (of rechts denk ik eerder) laten liggen.
'Dan komt de geest uit de fles en loopt het systeem vast.' Stop je hokjesgeest terug in de fles. 'Het systeem' zit al vast.
Ik gun ieder mens haar/zijn geluk. Maar wij moeten er wel voor waken dat baby's niet een onderdeel gaan worden voor een nieuwe vorm van mensenhandel.
LOL! Mensenhandel?!? Briljante ingeving moet ik zeggen, maar hoe zie je dat voor je? De schrijfster is Naar Sierra Leone gegaan om daar een kind te krijgen die ze vervolgens het land in smokkelde als een soort bolletjesslikker met als beloning haar echtgenoot? Bedoel je zoiets? En in een andere reactie heb je het over het vastlopen van het systeem. Welk systeem? Wat loopt er vast? Waar moet voor opgepast worden?? De schrijfster krijgt het verwijt van sommigen dat ze het nodeloos ingewikkeld maakt, maar volgens mij zijn het juist de mensen die blind willen vasthouden aan een onnavolgbaar systeem die de zaken ongelooflijk compliceren. En dat terwijl het allemaal helemaal niet zo moeilijk is. Kindje wil haar vader hier hebben net zoals ieder ander kind graag beide ouders om zich heen wil hebben. Dat zoiets simpels zo moeilijk gemaakt kan worden is beschamend. We zijn een volk van angstige bureaucraten en we zijn er nog trots op ook. Heil het Nederlandse Paradijs waar regels áltijd boven mensen gaan.
beste Ginny, Als je denkt dat je kind mishandelt word, doe dan aangifte. Je weet ook wie de dader is, dus appeltje eitje toch? Bovendien, je kind word toch drie? Waarom hebben we je niet eerder gehoord?
Dat zoek ik uit hoor, of ik de overheid daar voor kan aanklagen. Maar ik kan tot nu toe enkel vinden dat psychische kindermishandeling vaak niet strafbaar is. Ik zeg daar niets over, omdat ik nog niet uitgezocht ben. Waarom u mij niet eerder heeft gehoord? Weet ik niet. Het is beslist niet de eerste keer dat ik erover schrijf. Niet via dit podium, daar kan het in zitten? En misschien trok het toen minder aandacht. Toen deed ik het namelijk aardig. En smekend. Deze toon baart wellicht toch wat meer opzien.
Wat ik eigenlijk in dit hele relaas mis is de gelegenheid dat Mevrouw zelf naar haar vriend reist. Als het zo vreselijk dringend en wenselijk is dat mijn kind zijn vader zou zien zouden geen tien paarden mij tegen kunnen houden.
Wij wegen op dit moment af wat belangrijker is voor het kind: een gezonde moeder óf met haar vader samenzijn. Wat is nu de discussie? Dat wij die afweging niet zouden hoeven maken, als de overheid de rechten van mijn dochter zou respecteren. Maar ik vind daarnaast dat ook verjaardagen, griepjes of de behoefte aan een knuffel van een kind van haar in het buitenland gevestigde ouder makkelijk mogelijk zou moeten zijn. Stelt u zich nou eens voor dat ik een draak van een moeder zou zijn, de vader de toegang tot het kind zou willen ontzeggen en zij dat zelf vreselijk zou vinden? Dan stelt de overheid mij daar zeer toe in staat. Ook dat nog eens. En dat dat bij Nederlandse stellen ook voorkomt omdat de rechtbank de moeder in het gelijk stelt, vind ik inderdaad óók vreselijk. En geen vrijbrief om dit dan maar toe te staan.
== Wat ik eigenlijk in dit hele relaas mis is de gelegenheid dat Mevrouw zelf naar haar vriend reist. == Je hebt het stuk dus niet gelezen. Er staat namelijk: "Ik ben voor werk veel en de afgelopen jaren zelfs grotendeels in Sierra Leone geweest."
Omdat ik de meeste reacties richting 'onzinnige discussie' gaan, reageer ik in het algemeen: - Het gaat hier om bezoek, niet om vestiging. - Het gaat om toegang van een kind tot een in het buitenland gevestigde ouder. Wat ik ter discussie stel is dat de procedure te lang en onredelijk is, dit laatste in verband met de internationale rechten van het kind, die de Nederlandse overheid ondersteunt. De overheid zegt daarover: "Kinderen kunnen niet opkomen voor hun eigen rechten. Daarom nemen hun rechten een belangrijke plaats in in internationale verdragen. Rechten van het kind zijn bijvoorbeeld het recht op: ouderlijke zorg; privacy; bescherming tegen lichamelijke en geestelijke mishandeling. Geweld tegen kinderen krijgt steeds meer aandacht bij de bescherming van de rechten van het kind. Het geweld kan fysiek zijn, maar ook psychisch zoals beledigingen en vernederingen. ... Nederland heeft de volgende verdragen voor de rechten van het kind ondertekend: Het Verdrag voor de Rechten van het Kind. Dit verdrag beschrijft het recht van kinderen op verzorging, bescherming en informatie en op het uiten van een mening." 1. Het gaat dus om een geschonden recht. 2. Een kind de toegang tot een ouder moeilijk (in ons geval moeilijker dan nodig) of onmogelijk (in heel veel andere gevallen, die schrijnender zijn dan het onze) wordt gemaakt door discriminerende regels en wetgeving. 3. Het onthouden van dat recht een vorm van psychische mishandeling van het kind is. Wat u daarin acceptabel VINDT, maakt niet dat dat acceptabel IS. U mag dat uiten. En accepteren. Dan zou u kunnen zeggen: het is een constructie waarbij uw dochter zeer benadeeld wordt, maar dat vind ik goed, want het beschermd mij voor bepaalde zaken, die ik belangrijker acht dan uw dochter en haar rechten. Alle andere soorten antwoorden schuif ik terzijde. Die doen er echt helemaal niets toe. Tot slot, gaat het om de onnodig tijdrovende en ingewikkelde procedure. Dat u dat niet ingewikkeld VINDT, betekent niet dat dat niet zo IS. Relateer die tijdsduur en complexiteit aan de rechten van het kind, om zonodig gewoon door haar elders gevestigde ouder getroost te worden als ze dat nodig heeft, en dan kunnen we er kort over zijn. De procedure wordt door velen van u niet begrepen, of u bent gewoon niet op de hoogte en roept maar wat. De procedure staat hier ergens onder beschreven. Ikzelf plaatste een link naar de documentatie van het IND. Daar kan ik nog bij zeggen dat: - Ons werd gevraagd bewijs te overleggen van de aankoop van een non-refundable en onwijzigbaar retourticket, met vertrekpunt Freetown en eindpunt Amsterdam - Ons werd gevraagd om een arbeidscontract voor onbepaalde duur van de garantsteller - Ons werd gevraagd om bewijs van zowel studie als een arbeidscontract in Sierra Leone van genodigde om terugkeer vooraf te bewijzen, omdat - Een jonge man met een kind in Nederland een groot risico op vestigingsgevaar zou zijn, naar inschatting van de ambassade, op basis van hun ervaringen in West Afrika. - Deze bewijzen bij iedere aanvraag opnieuw moeten worden overlegd - In persoon in een ambassade die Nederland daartoe aanwijst - En recent afgegeven moet zijn. De ambassade kan daarop bepalen dat: - De genodigde afgewezen wordt - De genodigde een visum voor kort verblijf van 90 dagen krijgt toegewezen - De genodigde een doorlopend visum voor kort verblijf van maximaal 90 dagen aaneengesloten krijgt, daarna 90 dagen moet vertrekken uit de Schengenlanden, en na die 90 dagen met hetzelfde visum weer in kan reizen, met de maximale geldigheidsduur van 1 jaar. Waaruit u kunt opmaken dat: - Het feit dat steeds recente documenten van genodigde overlegd moeten worden, betekent dat hier tijd aan besteed moet worden. Officieel bewijs van studie in Sierra Leone was in ons geval een verklaring van het universiteitsbestuur en/of directie over de inschrijving, de jaarplanning van de universiteit en de inzet van de student. - Dat hierom gevraagd wordt omdat de genodigde buiten de officiële vakanties om geen visum zal worden toegewezen, omdat men van mening is dat het in dat geval niet om een serieuze student gaat. Als directie en/of schoolbestuur kan verklaren dat student ook van afstand kan werken aan scriptie, opdrachten of essays, kán de ambassade daar mee akkoord gaan. Maar hoeft niet. - De genodigde dus niet kan beslissen dat ziekte of familieleven op bepaald moment belangrijker zou kunnen zijn, of een inschatting kan maken van eigen studielast/planning. En daarnaast moet wachten op dergelijke officiële documenten, die in de regel vrij kostbaar zijn. - Als de in het buitenland verblijvende ouder reeds in Nederland is geweest, ook al is dat maar kort geweest, hij de daarop volgende 90 dagen weg moet blijven. Ook mèt (doorlopend) visum is de vrijheid van verkeer dus aan banden gelegd. - De minimale termijn voor visumbehandeling bedraagt twee weken. - Mocht met toestemming van de IND de verblijfstermijn van 90 dagen verlengd worden, bijvoorbeeld in geval van ziekte (waar men overigens helemaal niet moeilijk over doet), dan zal een doorlopend visum vervallen en moet opnieuw visum aangevraagd worden. Hieruit volgt dat: - Een kind minimaal twee weken, maar met het oog op verzamelen van documenten (in ons geval ivm studiedocumenten ongeveer één à twee weken, in zomervakantie twee à drie maanden of stel: in juli aangevraagd, wachten totdat jaarplanning half Oktober bekend wordt gemaakt), verzenden van documenten (DHL 2 tot 3 werkdagen), reis naar ambassade (vanuit Sierra Leone naar Senegal) en openingstijden ambassade eerder in termijn van drie à vier weken gedacht moet worden, mits niet in de zomervakantie. Dat dit dus geen makkelijke toegang van kind tot ouder betekent. De sleutelwoorden op een rij: - Vrije toegang tot in het buitenland gevestigde ouder - Verdrag van de rechten van het kind En een ps. Gezondheidsproblemen en operaties komen (vrijwel) altijd plotseling. Vandaar mijn ‘aanklacht’ over de procedure. Als we dat allemaal konden plannen, zouden we vermoedelijk niets te klagen hebben gehad.
zoals je zelf al schrijft ; " Vrije toegang tot in het buitenland gevestigde ouder" dus hup, op naar de in het buitenland gevestigde ouder.
Ik kom net thuis en tel de vele reacties op dit artikel. Ik stel opnieuw vast hoe bij dit soort kwesties - een internationaal huwelijk en kafkaeske treiterwetgeving, door Nederland al sinds de jaren negentig ingevoerd en verder verfijnd - hoe bij dit soort kwesties het stinkend water in de kelder van het internet begint te borrelen en de rioolwezens naar boven komen om te smalen, om leedvermaak te tonen, om de vermoorde onschuld uit te hangen om vast te stellen dat je dan maar geen kind met een Afrikaans moet maken, dat regels regels zijn om niet gehinderd door enige kennis van zaken met verdachtmakingen te strooien. Deze wezens uit het riool zijn met velen en zij manifesteren zich overal. Toch zijn zij denk ik niet representatief voor de gebruikers van het internet, voor de lezers en de zoekers en voor het Nederlandse volk als zodanig. Dit alles lezende prijs ik mij zelf gelukkig dat de meest zuivere uitdrukking van deze rioolmentaliteit in de politiek althans bijna is gehalveerd en geïsoleerd in een uithoek van het parlement waar het geween is en knersinge der tanden achter het cordon sanitaire, nu eindelijk opgetrokken. Dat wil nog niet zeggen dat we gemakkelijk van de treiterwetgeving en de kafkaeske bureaucratie rond verblijfsvergunningen af zullen komen, maar het algemeen klimaat is er intussen iets beter voor. Ik schrijf dit op in de wetenschap dat velen die dit lezen, het heel terecht vinden en wellicht zelfs een verzoeting van de zondagavond. dat een moeder, die geopereerd moet worden, niet zomaar voor een paar weken haar man kan laten overkomen uit het land - dat weet je als je de site van Ginny Mooy leest - uit het land waar zij uiteindelijk met hun drieën terecht zullen komen vanwege hun ambities. Want dat zulk zelfingenomen tuig ook vaak zo moeilijk geloven: dat mensen, eenmaal aan Nederland geroken hebbende, daar NIET willen blijven, daar ALLEEN MAAR wensen te komen omdat toevallig de moeder van dat kind daar om noodzakelijke redenen verblijft en VOLGAARNE dit land zal verlaten. En inderdaad: je kunt dit zelfingenomen tuig - dat meestal onder het deksel van anonimiteit actief is op het internet - zomaar in de tram tegen komen, niet naast je, niet tegenover je, want ze durven daar niet te gaan zitten als ze in de gaten hebben dat je uit allochtonië komt, nee aan de andere kant van het gangpad. En je merkt niks aan ze.
Goeie post Han, veel vuur. Maar welke regels deugen nu precies niet ? Moeten we Schengen opgeven, en uit de EU ? Of moet er gewoon een Mooy-exceptie worden ingevoerd, voor justibiabelen die we op voorhand geloven, no matter what ?
Het woord TUIG, vind ik gewoon een Wilders-woord. Dat doen wij hier niet. Voor mij is : WET = WET. Heet democratie. Dat geldt ook voor vele anderen. Ben je je met de wet niet eens, dan moet je de wet aanpassen. Je wilt met één klap een ronde fles vierkant slaan. Dan krijg je glasscherven. Maar om mensen die een andere mening hebben over democratisch bepaalde zaken, die niet stroken met de opvattingen van Han en/of Ginny, TUIG te noemen, dat ruikt naar een HvdH-dictatuur. Ginny gebruikt het woord tuig niet. Deze dame blijft keurig in haar taalgebruik. Han, jij gebruikt het woord allochtonië, met een bijbedoeling. Allochtoon ? staat gewoon voor immigrant. Een immigrant is een inkomend landverhuizer. Zo staat het in de boeken. Of de persoon nu uit Afrika komt of uit Groenland, maakt niet uit. WET = WET. Heet democratie. Er zijn wel meer spelregels en wetten waar wij het niet mee eens zijn. Dat moeten wij dan pikken of via de 2de Kamer veranderen.
Het is me weer wat. Als je het niets eens bent met Han dan ben je al snel weer snel zelfingenomen tuig of een rioolwezen. Alleen omdat je een andere mening hebt en dat ook kunt onderbouwen met argumenten. Het komt me toch voor dat als je op een uitgesproken Vara-site als Joop geen linkse medestanders vindt voor je linkse verhaal je misschien wel gewoon geen gelijk hebt. Daarnaast constateer ik met enige verbazing de toonzetting van Han zijn post. Het is toch gewoon schelden wat hij doet? Iedereen is maar PVV gespuis met rioolmentaliteit. terwijl het gewoon om uitwisseling van gedachten gaat. Een mevrouw vraagt aandacht voor een verhaal en wij geven daar onze mening op. Niks mis mee. Alles komt zelfs door de censuur van Joop dus we zeggen niks extreems. Maar helaas meent Han terug te moeten slaan met schelden en verdachtmakingen. Ik zit nooit in de tram dus dat doet verder ook niet ter zake. Ik begrijp dat het onderwerp emoties oproept maar Han's bijdrage is kwetsend en 'over the top'. Graag blijf ik hier discussiëren op een normale en respectvolle manier zonder voor anoniem zelfingenomen tuig uitgemaakt te worden. Ik vind eerlijk gezegd dat Joop deze post van Han had moeten weigeren.
Al met al vind ik het maar een raar verhaal. Ik heb vaak een visum nodig gehad toentertijd voor o.a. de MOE-landen, Afrikaanse landen, India, Pakistan, Australië, Argentinië, etc.. Mijn dochter regelt nog maandelijks dit soort reis- en verblijfsdocumenten. Wij herkennen ons daarin niet. Ik heb dit net nog met haar besproken. Ook relaties en agenten uit die landen horen wij nooit daarover klagen. Natuurlijk zijn er spelregels die gespeeld moeten worden. Nu is de vader kindsoldaat geweest. Zit daar niet een latent probleem ?
Nee. Zie link naar documentatie IND. Die regels verzin ik niet. Is gewoon de wet. Ik kom ook graag in contact met uw dochter. In de hoop dat zij dan connecties heeft die deze wet weten te omzeilen?
Volgens mij heb ik wel gezegd wat er te zeggen viel van mijn kant, en kan ik enkel in herhaling vervallen. Toch rest mij nog één reactie: een grote waardering voor degenen die hun hoffelijkheid, hun steun, hun visie en verduidelijking gaven, waarmee zij voor de rechten van (kinderen als) mijn dochter opkwamen. Gezien de reacties, was daar (vermoed ik) moed voor nodig.
Moed heb je zeker, maar je zou je kunnen afvragen of je het gewenste resultaat hebt behaald. Ik had eerlijk gezegd het idee dat dit een platform werd van voors en tegens, waarbij degenen die voor jou waren met 'hoffelijkheid' bedankt worden en er werd uitgehaald naar degenen die dat niet direct waren. Als je met een stelling komt die hard is en dat onderbouwt met verwijtingen naar de lezers en aannames, dan -is gebleken- komen reacties met dezelfde soort aannames en verwijtingen richting schrijfster. Degenen die vragen stellen, hun eigen ervaring delen of om opheldering vragen naar de feiten, zoals ondergetekende, worden bestempeld als dom (goed, dat ben ik ook) en bagatelliserend. De vraag blijft, wil je een medahype creeren, of wil je de publieke opinie sturen, leiden of beinvloeden? Als het om dat laatste gaat, blijf ik erbij dat dat waarschijnlijk beter lukt als je het probleem in eerste instantie duidelijk had verwoord zonder veronderstellingen en met details en feiten waar je niet omheen kan. Pas na vele reacties werd het exacte probleem duidelijk, maar de toon was gezet. Wat blijft hangen, zijn kreten als dat de overheid expliciet heeft gezegd dat de vader een zwarte boef is, dat schrijfster dan maar abortus had moeten laten plegen en de quote-unquote kop dat schrijfster dan maar een Hollander had moeten trouwen. En zou dat niet de reden zijn dat er maar een handjevol mensen zijn die steun hebben betuigd? Ik vind het een kwalijke zaak dat rechten op papier staan, maar dat de realiteit anders is. In het buitenland weten we dat, in Nederland moet de beerput nog open. Dat is duidelijk. Maar is een mediahype uitlokken de juiste manier? Misschien wel hoor, ik ben benieuwd naar de reacties. Wellicht is dit de nieuwe vorm van journalistiek: stelling, emotie, steun (of haat zaaien).
Ginny, ik kan niet beoordelen of in dit geval politieke achtergronden meespelen, i.v.m. het verleden van uw partner. Of dat meespeelt dat u regelmatig verblijft in het land van uw partner c.q. dat u elkaar regelmatig kunnen zien, volgens één of ander regeltje. In uw geval zou ik eens contact gaan zoeken met de SP. De SP beschikt over allerlei specialisten die mensen helpen en hebben daarnaast allerlei politieke kanalen, richting ........ Maar wet = wet. Als het puur en alleen om een visum gaat voor beperkte duur dan kan de SP u mogelijk wel helpen. Zoek geen voorkeursbehandeling, want dat werkt averechts. Is het uw bedoeling om een visum te krijgen voor onbepaalde tijd, of om de wet te veranderen, dan zal het een heel ander probleem gaan worden. Dan wordt het een politieke principe kwestie. Nog een tip. Zeg gewoon ik ben een Nederlandse met een Buitenlandse partner. Niet meer en niet minder. Of uw ouders nu uit Java komen of uit Twente, dat staat hier gewoon buiten. Maak er geen principekwestie van, want dan moet u tegen de stroom in roeien. Dat ga je dan gewoon verliezen. Uw artikel is al wat politiek beladen. De overheid gaat altijd uit van : gelijke monniken, gelijke kappen. Diplomatie in stilte (SP) werkt meestal het beste. Jurisprudentie, gelijkheidsbeginsel, zijn woorden die de overheid niet zoekt.
Nee, die spelen niet mee. Kindsoldaat ben je ook als je voor een leger schoonmaakt of adminstratieve klussen verricht (in dit geval van toepassing), dat heeft niet te maken met issues rond nationale veiligheid of iets dergelijks. Ook niet dat ik daar regelmatig verblijf in verband met doorgaand werk, dat maakt het alleen maar makkelijker. We hebben dan immers beiden een reden om dáár te zijn en niet hier. Een visum voor kort verblijf krijgen is het 'probleem' ook niet. De vereisten, de tijdsduur en het feit dat het iedere keer weer opnieuw moet en dus in de weg staat bij noodgevallen (bijv ziekte, waardoor je niet een maand kunt wachten) is het probleem wat ik aankaart. Wij hebben zelfs een jaarvisum gehad. Toen lag ik in het ziekenhuis, vroegen we verlenging van maximale verblijfstermijn van 90 dagen aan. Dat lukte prima bij het IND, want genoeg medische en humane gronden. Maar dan verviel het jaarvisum. En moesten we weer opnieuw beginnen. Hoge kosten, lange wachttijd, was gewoon onmogelijk ivm werk en studie. Dus moest hij toch maar weg. En vervolgens 90 dagen Schengen gebied niet meer in. En ik moest in die 90 dagen nog een tweede operatie. Uiteindelijk was dochter noodgedwongen 5 maanden zonder vader, wat na die 90 dagen termijn natuurlijk aan oorzaken aan onze kant lag, maar toch een lang eindtotaal veroorzaakt. Nu staan we voor hetzelfde. Ik word binnen twee weken geopereerd. Jaarvisum is verlopen. Een nieuwe aanvraag krijgen we nooit meer rond binnen die tijd. Maar dat is slechts in dit persoonlijke geval zo. En daarom gaf ik niet al teveel details. Want ik vind dat kinderen recht hebben op beide ouders. Kinderen die een niet welwillende Nederlandse ouder hebben bijvoorbeeld. Die kunnen binnen deze wet zonder enige moeite de buitenlandse ouder volkomen buitenspel zetten. De buitenlandse ouder kan in dat geval echt heel weinig, tot niets doen. Dat is m.i. schending van het recht van het kind. Geen rechter heeft bepaald dat deze buitenlandse ouder slecht is voor het welzijn van het kind. Het kan zelfs zijn dat het welzijn van het kind geschaad wordt door de afwezigheid of betrokkenheid bij de opvoeding van deze ouder. Stel dat de moeder het kind mishandelt? Dat zou niet moeten mogen. Ik vind dan ook dat de rechten voor bezoek niet bij man of vrouw zouden moeten liggen, maar bij het kind. Dat u niets met de rechten van de buitenlandse ouder te maken heeft, omdat die volwassen is en een hele hoop kan plannen en bedenken, dat begrijp ik ergens wel. Maar het kind kan dat niet. In ons geval wil het kind graag naar Nederland. Zij vindt Nederland en haar familieleden hier, fantastisch. Toch mist ze haar vader als we hier zijn. Stel, is niet zo, maar stel, dat ik de vader niet meer zie zitten en denk: nou, zo kom ik er makkelijk van af. Geen bemoeienis bij de opvoeding, ik hou haar gewoon hier. Dan kan ik dat dus zomaar doen. Mijn kind heeft dan gewoon geen enkel recht en kan dus ook door niemand tegen mij in bescherming genomen worden. Dat is toch verkeerd?
Ik begon eigenlijk wel sympathie te krijgen voor de zaak van mevrouw Gooy. Maar nu met name Han v/d Horst (en andere "visumvoorstanders") het op een schelden hebben gezet hoeft het van mij niet meer. Als je de wet wilt aanpassen heb je nog altijd de sympathie van je medemens nodig en die win je niet door ze verrot te schelden. Je vraagt je wellicht af wie voor deze situatie heeft gezorgd. Dat is niet de overheid maar dat zijn we allemaal. Al die mensen die op straat rondlopen. Die hebben voor wetten gekozen om niet-Westerse mensen buiten te houden. Vanaf PvdA en SP, door het midden en helemaal naar VVD en PVV: dit hele scala van partijen is voor restrictief migratiebeleid omwille van de economie. Alleen een paar echt linkse ideële partijen zijn voor een open deurbeleid. Ofwel: als het er op aankomt steunt uiteindelijk een boel mensen het huidige beleid. Als je die mensen dan voor rotte vis gaat uitmaken krijg je ze niet mee. Niemand wil lieve papa's bij hun dochter vandaan houden maar als het eind van het liedje een Afrikaanse exodus richting Nederland is spelen de meeste stemmers toch op safe. Verder alle succes met je strijd gewenst maar dat schelden mag echt anders.
De lui die ik in mijn reactie omschreven heb, majesteit, de smalers, vermoorde onschuldspelers de lui die je verwijten dat je een kind hebt met een Afrikaan, DIE lui zijn helemaal nooit te vinden voor een kwalitatief behoorlijk vreemdelingenbeleid. Die zijn daar tégen. Die willen geen buitenlanders. Het heeft geen zin om die met de hoed in de hand tegemoet te treden. Daar worden ze alleen maar mee gestijfd in hun opvattingen. En ik blijf het merkwaardig vinden dat allerlei lieden hier het voor deze door mij aangewezen categorie reaguurders opnemen. Waarom doen zij dat toch? Het blijft een boeiende vraag.
Er is geen enkele partij voor een open deur-beleid. Maar mevrouw Gooy raakt in ieder geval klem tussen de ondoorzichtige regels in Nederland. Wat is er trouwens op tegen om visum- en werkvergunningen wat ruimhartiger af te geven en eens op te houden kinderen die hier al lang wonen na jaren uit te zetten? Dat zorgt toch niet voor een stroom afrikanen?
Kinderen willen en moeten door hun papa geknuffeld worden. Dit is van levensbelang. Onze kafkaëske treiteroverheid moet zich verantwoorden. Zij pleegt psychologische misdaad. Mensen die dit niet kunnen begrijpen zijn dom of als de overheid. 'Rioolwezen' is in dit geval geen scheldwoord maar een terechte creatieve duiding. Een psycholoog zal mij gelijk geven. 'Rioolwezens' produceren een Bruine stank.
U bedoelt: 'ik mag alleen maar mensen uitschelden die samen met mij zich moreel superieur wanen. Andere meningen zijn inferieur en dan is schelden gepermitteerd.' Ik ben het eens met de auteur en ook met Han, maar schelden is altijd een teken van zwakte en doet me denken aan het niveau van de PVV en andere lieden die ik weinig verheffend vind.