Haat zaaien en simplificeren

Ik wil twee opvallende verschijnselen bespreken naar aanleiding van de verkiezingsuitslag, de wisseling van politici en de nieuwsgeving en commentaren in de media. Bij de wisseling van politici valt op dat een aantal vrouwelijke politici is opgestapt mede naar aanleiding van negatieve nieuwsberichten en verdachtmakingen. Vrouwelijke politici die werkelijk iets hebben betekend en een substantiële bijdrage hebben geleverd in de kamer of het kabinet. Denk aan Lilian Marijnissen die stond voor eerlijker delen, Renske Leijten die de toeslagenaffaire aanzwengelde, Carola Schouten die aandacht vroeg voor het voortvarend aanpakken van de armoede, of Attje Kuiken die zich sterk maakte voor betaalbare woningen en beter openbaar vervoer. Ook vrouwen als Sigrid Kaag, Khadija Arib, Dilan Yeşilgöz en Caroline van der Plas liggen regelmatig onder vuur. Blijkbaar vindt nog een aanzienlijk deel van de Nederlanders dat vrouwen niet in de politiek thuishoren, en velen schromen niet om deze vrouwen heftig te bekritiseren en belachelijk te maken. Mogelijk dat vrouwen daardoor worden afgeschrikt om in de politiek te gaan; zo is nog geen derde van de wethouders vrouw en 40% van de nieuwe leden van de Tweede Kamer zal uit vrouwen bestaan. Redelijke vrouwelijke politici worden populistisch gemarginaliseerd of als kenau weggezet.

Daarbij spelen sociale media zoals Twitter of X een steeds grotere rol. Maar ook bepaalde omroepen doen vrolijk mee aan het kleineren van vrouwen, denk aan een veelbekeken programma als Vandaag Inside. Het vervelende is dat niet alle politici daar afstand van nemen. Sterker nog, politici als Baudet of Wilders stoken het vuurtje graag op met stevige oneliners op sociale media. En het lijkt nog te werken ook. De fatsoenlijke en genuanceerde politici hebben het nakijken. Moeten linkse partijen dan maar zwichten en mensen ook bestoken met korte en daadkrachtige beledigende boodschappen? Moeilijk is dat niet, ik kan zo een aantal voorbeelden geven. “De schuld van de huisvestingsproblemen ligt bij de grote bedrijven en de rijke blanke huisjesmelkers die misbruik maken van de buitenlandse werknemers”. “Geef Europa terug aan het volk en verjaag de kapitalistische profiteurs die misbruik maken van lage belastingtarieven in dubieuze landen”. Of: “Besteed het overheidsgeld aan sociale voorzieningen in plaats van het spekken van de grote megaboeren en hun adviseurs in de agrarische sector met honderden miljoenen”. Of: “De rijken kunnen goede privézorg kopen en de gewone man staat op een wachtlijst en wachtend creperen; laat de rijken betalen naar vermogen”. “Schaf het bijzonder onderwijs voor de elite af, en open alleen nog openbare scholen voor iedereen”. De vraag is: doen we mee aan een dergelijke mode of niet?