Om Europa dichter bij de Nederlandse kiezer te brengen moet de Tweede Kamer twee keer per jaar de Nederlandse Eurocommissaris uitnodigen om te debatteren over het Europese beleid. Hierbij moet het debat gevoerd worden op het hoogste niveau, dus met de fractievoorzitters van alle partijen. Op die manier krijgt Europa een gezicht dat herkenbaar is voor de kiezer en gaat zij een rol spelen in het Nederlandse politieke proces. Voor de Nederlandse kiezer en voor Nederlandse media ligt het primaat van de democratie namelijk nog steeds het Nederlandse parlement.
Het Europees Parlement heeft zich deze week voor de zoveelste keer uitgesproken voor een einde aan het verhuiscircus naar Straatsburg. In de aangenomen resolutie stelt het Europees parlement dat zij net als nationale parlementen het recht moet hebben om zelf te bepalen waar zij vergadert. Maar daar is een verdragswijziging voor nodig en laat Frankrijk nu keer op keer tegen stemmen. Europa laat daarmee zien dat zij democratisch gezien nog steeds in de kinderschoenen staat. Inwoners van alle lidstaten in de Europese Unie voelen zich ieder jaar weer een stukje minder vertegenwoordigd door mensen als Barroso, Van Rompuy en Catherine Ashton. Verschillende oorzaken liggen hier aan ten grondslag, waarbij de vele talen en culturen een grote rol spelen. Wat in Nederland grappig is (Hans Teeuwen), zal dat niet snel in Polen zijn. En in het Verenigd Koninkrijk zullen ze de retorische begaafdheid van Nederlandse politici waarschijnlijk niet op waarde weten te schatten. Het is dus hard zoeken naar het ei van Columbus, en Europese politici proberen via institutionele aanpassingen de Europese democratie nieuw leven inblazen. Voorbeelden te over, zoals de mogelijkheid om in de toekomst een directe stem op de voorzitter van de Europese Commissie uit te brengen. Of een simpele aanpassing van de kieslijsten, zodat je in plaats van Nederlandse vertegenwoordigers ook vertegenwoordigers uit andere lidstaten kunt kiezen. Maar dit zal niet bijdragen aan het gevoel vertegenwoordigd te worden bij kiezers. In de verkiezingen voor het Europees Parlement in 2009 kwam maar 36,5% van de kiesgerechtigden opdagen. Twee derde vond het niet de moeite om te stemmen. Niet omdat ze niet op kandidaten uit andere lidstaten konden stemmen, maar omdat ze niet wisten waar ze precies op moesten stemmen of omdat ze geen zin hadden in de zoveelste verkiezing. Wat opvalt is dat de meeste verkiezingen een graadmeter zijn voor de manier waarop de politiek in Den Haag functioneert. Zo zullen de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar voor een belangrijk deel bepaald worden door de waardering van het kabinet. Ook de Europese verkiezingen zullen voornamelijk door Haagse politici gedomineerd worden. Dat kan je betreuren, maar je kunt het ook als kans zien. Door de Nederlandse Eurocommissaris 2 maal per jaar naar het Nederlandse parlement te halen maak je Europa meer van de burgers. Zij stemmen namelijk nationaal voor het Europees parlement. Maar er bestaat niet zoiets als een Europese media waar kiezers de Europese politiek kunnen volgen, waardoor Europa nog verder weg lijkt dan nodig. Door het debat met de fractievoorzitters in het Nederlandse parlement te voeren, krijg je als Nederlandse kiezer een veel duidelijker beeld van de prioriteiten en macht van Europa en over de rol van Nederland in dat debat. De discussie over het Straatsburgse verhuiscircus is het symbool geworden van de Europese verhoudingen. Het Europese volk en haar vertegenwoordigers kunnen op hun kop gaan staan, 1 land kan de hele boel saboteren. Maar dat betekent niet dat we bij de pakken neer moeten zitten. De afgelopen 5 jaar heb ik in het Europees Parlement geleerd dat juist in dit Europa alles met kleine stapjes gebeurt. Hou dus op met de zoektocht naar de oplossing van onmogelijke democratiepuzzels en haal Europa in kleine stapjes naar Nederland. Om de democratie in Europa te vergroten zullen we, hoe paradoxaal ook, de nationale parlementen een grotere rol moeten geven. Bernard Naron is kandidaat-lijsttrekker PvdA Europees Parlement. Volg Bernard Naron ook
op Twitter