GroenLinks moet de focus opnieuw bepalen

In het stuk van Noortje Thijsen wordt betoogd dat de koers die onder Femke Halsema werd ingeslagen, aansloot bij de bestaande uitgangspunten van GroenLinks. Het vrijzinnige werd alleen nadrukkelijker opgezocht. Maar dat impliceert al een koerswijziging die wordt aangeduid met het begrip Modern Links.

Het was inderdaad een nieuwe insteek voor het sociale gedachtegoed van GroenLinks. Een die wilde aansluiten bij de sterke veranderingen in de maatschappij. Maar het klopt dan niet dat dit aansluit bij het oorspronkelijke gedachtegoed waaruit GroenLinks is voortgekomen.

De oprichting van GroenLinks heeft veel voeten in de aarde gehad. De ommezwaai van de CPN, de spanningen binnen de PSP en de PPR matigde haar standpunten om ruimte te maken voor samenwerking. Ook binnen de EVP waren de nodige spanningen over mogelijke samenwerking. De besprekingen begonnen in 1977 maar pas in 1989 nam GroenLinks pas voor het eerst deel aan de Tweede Kamer verkiezingen. Het laat zien hoe moeilijk het was om de vier bloedgroepen te mengen. Wat Noortje in haar betoog mist is de diepliggende invloed van de originele partijen. Dat bleek juist uit de Kunduz missie die voor traditionele PSP kiezers duidelijk een stap te ver was, ongeacht alle goede bedoelingen van de missie. Zo ook was het Lenteakkoord, met de verdergaande versoepeling van de arbeidsmarkt, een stap te ver voor kiezers en leden met een CPN achtergrond.

Voor de kiezer is het niet vanzelfsprekend dat ‘het andere doen’ ook per definitie het goede is. Zeker die in het stuk van Noortje als outsider wordt bestempeld. Er valt namelijk genoeg op af te dingen dat de voorgestelde maatregelen ook daadwerkelijk het beoogde effect ressorteren.[arbeidsmarkt]

Daarnaast is het de vraag of GroenLinks in die mate met de nieuwe ontwikkelingen mee wil werken. Want niet alle ontwikkelingen brachten vooruitgang of vrijheid met zich mee. Globalisering heeft geleid tot het rond slepen van dieren over grote afstanden, sterk toenemende vervuiling, een planeet die in hoog tempo leeggehaald wordt en de mate van vrijheid van de burgers is de afgelopen jaren meer onder druk komen te staan.

Dat GroenLinks niet alleen getuigenispartij wil zijn die langs de zijlijn staat, is een open deur voor elke politieke partij. Het gaat erom welke broek trek je aan. GroenLinks heeft zich gefocust op ‘ideeën naar de macht’ brengen terwijl het zetelaantal in de tweede kamer eerder zou nopen tot bescheidenheid. Met het binnenhalen van losse punten toon je niet aan dat je Groen en Links bent. Ik kan honderd spijkers in een stuk hout slaan, maar dat maakt mij nog steeds niet een timmerman.

Zoals ik in mijn vorige bijdrages al betoogde, gaat het om de kernwaarden die de partij niet consequent huldigt en uitdraagt. En die kernwaarden zijn wel degelijk bij de vrijzinnige koers die werd ingezet vervaagd. Dat is dus niet een kwestie van herhaling, herhaling, herhaling! Bereik, bereik, bereik, maar herijken en opnieuw je focus bepalen. Want GroenLinks legt al jaren haar standpunten uit, maar het electoraat wordt steeds kleiner. Tijd om opnieuw naar de boodschap zelf te kijken en niet naar de wijze waarop die gebracht wordt.

Lees het artikel van Noortje Thijssen ook op Joop: GroenLinks is en blijft Modern Links

Dit artikel staat ook op de website van Hans Groen