GroenLinks: Groen 3.0

Ondanks dat duurzaamheid voor steeds meer mensen en organisaties belangrijk is, blijkt GroenLinks niet gezien te worden als de politieke vertegenwoordiger van dit duurzame geluid. Wij zijn niet onze idealen en hebben te weinig verbinding met het maatschappelijke duurzame speelveld. Aan steunbetuigingen vanuit duurzame organisaties heeft GroenLinks geen gebrek gehad. Ook de onderliggende financieel-economische doorrekeningen werden geprezen. Maar zetels leverde het niet op. Naast alle perikelen in de partij van het afgelopen jaar, ligt er mijns inziens een meer fundamentele oorzaak aan de terugval van GroenLinks die al jaren aan de gang is.

Verschillende kaderleden riepen het al. GroenLinks moet terug naar de basis. De successen op lokaal niveau beter uitventen en profileren. Op zich een lovenswaardig uitgangspunt, maar feitelijk probeert GroenLinks dat al, maar ressorteert dat te weinig effect op landelijk niveau. Andere maatschappelijke organisaties die soortgelijke kernwaarden huldigen als GroenLinks, hebben weinig behoefte om zich via een klassiek georganiseerde politieke organisatie te profileren of zich daaraan te verbinden. Sterker, ze doen het prima zonder. GroenLinks heeft blijkbaar geen meerwaarde voor die organisaties, ondanks het feit dat veel initiatieven mede afhankelijk zijn van politieke besluitvorming.

Een van de kenmerken van de nieuwe sociale verbindingen die ontstaan is dat het netwerkachtige constructies zijn. Omdat Internet de verbinding simpel en snel realiseert is de drempel tot het aangaan van contacten nagenoeg nihil. Lokale organisaties die bijvoorbeeld gezamenlijk energie gaan opwekken of overgaan tot isolatie van een buurt, zijn volledig plat en bestaan bij de gratie van informele contacten en sterk onderling vertrouwen. De wil om samen iets te bereiken, zonder dat er sprake is van een uitgesproken hiërarchische structuur, waardoor het een aanzien van vrijblijvendheid krijgt, zorgt er voor dat deze structuren snel en effectief opereren. Het zijn netwerkorganisaties.

Zonder alle ins en outs van netwerkorganisaties door te nemen, kan ik wel vaststellen dat binnen GroenLinks de nodige structuren aanwezig zijn die zich relatief eenvoudig naar buiten laten keren en aansluiting kunnen zoeken bij andere duurzame netwerken. De werkgroepen maar ook de lokale initiatieven, bevatten zeer veel kennis en ervaring waardoor deze bestaande netwerken kunnen versterken en aanvullen. Daarbij dient het politieke doel van GroenLinks nevengeschikt te worden gemaakt aan die van andere netwerkorganisaties. Niet langer is het aantal zetels in de Tweede of Eerste Kamer leidend, maar het verduurzamen van onze samenleving, samen met die samenleving. In dat netwerk spelen de politici een vooral een rol als het gaat om het scheppen van de juiste voorwaarden middels wetgeving.

Voor GroenLinks is een dergelijke netwerkstructuur eigenlijk niet zo vreemd als je kijkt naar het verleden van de oorspronkelijke partijen. En in de afgelopen jaren is er een nieuwe generatie GroenLinks ingestroomd die denkt in informele, relationele netwerkstructuren en daarbij het Internet maximaal benutten om die structuren te onderhouden. De invloed en macht wordt hierdoor automatisch teruggebracht naar de leden en de mensen waarmee zij hun netwerk onderhouden. Aan GroenLinks als partij de taak om haar huidige structuren, procedures en instituties om te vormen zodat dit netwerk optimaal kan functioneren en andere gelijkgestemde organisaties GroenLinks gaan beschouwen als het politieke raakvlak om een sociale en duurzame samenleving te realiseren.

Dit stuk is overgenomen van de site van Hans Groen   Volg Hans Groen op twitter  

Opinies over het vertrek van Sap: Francisco van Jole: Wie volgt Sap op? Han van der Horst: Waarom GroenLinks zo verloor Christian Jongeneel: De messen in de rug van Jolande (2) Hans Groen: Groen 3.0 Theo Brand: Koningin Femke koos Jolande en in 2012 barstte de bom Jasper Blom: GroenLinks, weg met die bureaucratische selectieprocedures