Graaf Coudenhove-Kalergi en de zogenaamde ondermijning van het blanke ras

Binnen het snel groeiende Forum voor Democratie is kennelijk ruimte voor samenzweringstheorieën zoals het Kalergi-plan. Volgens dit plan zijn de elites erop uit op de kracht van de blanken te ondermijnen door bijmenging met bloed van andere rassen. Robert de Haze Winkelman, topadviseur van de partij, verwees waarderend naar een site waarop een en ander in geuren en kleuren wordt uitgelegd. Thierry Baudet distantieerde zich niet volledig van zijn partijgenoot maar meende slechts dat hij een wat onhandige link had geplaatst. Niet de moeite waard. Kleinigheid.

Tegen Bas Paternotte, politiek duider bij GeenStijl verklaarde hij: “Waar moet ik afstand van nemen? Zullen we het als volwassen mensen eens over de inhoud gaan hebben? De Duitse minister van Financiën, Wolfgang Schäuble, heeft vorig jaar gezegd dat voortdurende massa-immigratie noodzakelijk is om Duitse genetische inteelt – dat zei hij letterlijk! – te voorkomen. De invloedrijke oud-EU commissaris Peter Sutherland zei eerder dat de EU via immigratie de ‘homogeniteit van de Europese landen moet ondermijnen’.”

Bijzondere achtergrond Wie was die “Kalergi” eigenlijk? Over wie hebben wij het dan? Graaf Richard van Coudenhove-Kalergi (1894-1974) bezat een voor zijn tijd zeer bijzondere achtergrond. Zijn vader was diplomaat voor de buitenlandse dienst van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie van keizer Frans Jozef en Sissi, zijn moeder de voorname Mitsuko Ayoama, telg uit een grondbezittersgeslacht in Tokio. De familie brak met haar en terug in Oostenrijk-Hongarije moest het echtpaar optornen tegen het racisme van de lokale aristocratie. Het kreeg vijf kinderen onder wie Richard, die zelf ook een voor die tijd ongewoon huwelijk aanging, wat hem een tijd op afwijzing door de familie te staan kwam: hij huwde in 1916 de dertien jaar oudere actrice Ida Roland. Een heer en zeker een graaf deed zoiets niet.

Richard von Coudenhove-Kalergi groeide op tijdens het hoogtij van de nationalistische eigendunk in Europa maar dat kwam in zijn opvoeding niet tot uitdrukking. Zijn vader was altijd een trouw dienaar geweest van de multi-etnische en multiculturele Habsburgse dubbelmonarchie. Hij leerde zijn kinderen verschillende talen. Hij was trots op het feit dat de familiestamboom tegelijkertijd wortelde in de Vlaamse en de Kretenzische adel. Bovendien was het gezin – Mitsuko incluis – vroom katholiek en de katholieke kerk is in beginsel multinationaal, multi-etnisch en multicultureel want zij volgt Jezus’ opdracht: “Gaat en onderwijst alle volkeren”.

Halfbloed De val van Oostenrijk-Hongarije was dan ook een ramp voor Richard Von Coudenhove-Kalergi. Zijn wereld stortte in. Letterlijk. Hij had inmiddels filosofie gestudeerd zodat hij de intellectuele wapenrusting bezat om zichzelf te blijven. De jonge graaf wendde zich af van het virulente nationalisme uit zijn tijd. In plaats daarvan ontwikkelde hij gedachten over een Europa dat niet verdeeld werd door elkaar concurrerende en wederzijds uitsluitende natiestaten, maar door politieke, economische en culturele samenwerking. Hij liet zich daarbij inspireren door de versmelting zoals die in het roemrijke geslacht Coudenhove-Kalergi had plaats gevonden en zijn eigen Europees-Aziatische identiteit.

In zijn geschriften nam hij het dan ook nadrukkelijk op voor wat in die tijd nog werd afgedaan als “de halfbloed”. Men komt dat tegen in zijn bekendste boek Praktischer Idealismus. Racisten, chauvinisten en kwaadaardige complotdenkers verdraaiden zijn genuanceerde betoog tot een pleidooi voor verzwakking van het blanke ras door gekleurde immigranten binnen te halen.

Richard von Coudenhove-Kalergi liet het niet bij mooie woorden alleen. Hij stichtte in 1923 de Paneuropese Unie, een zogenaamd niet politieke beweging om de Europese samenwerking op alle gebied te bevorderen.

Paternalistisch en conservatief In werkelijkheid had de pan-Europese Unie wel degelijk een politiek karakter. Richard von Coudenhove-Kalergi was op en top aristocraat. Hij ging trouw naar de kerk en injecteerde zijn beweging met de katholieke sociale leer, die was gebaseerd op standensamenwerking. Zo kreeg zijn unie een paternalistisch en conservatief karakter: het nieuwe Europa moest gebaseerd zijn op de joods-christelijke cultuur en het soort waarden dat Richard van zijn vader (en moeder) had meegekregen. Het ideale Europa had veel weg van de Oude Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie maar dan in het groot. Tekenend: na zijn overlijden nam Otto von Habsburg de voorzittershamer over.

De pan-Europese Unie bestaat nog steeds. Ze voelt zich zielsverwant met de CSU, sinds jaar en dag de oppermachtige christelijke partij van Beieren, die zich altijd wat rechts van kanselier Merkel opstelt. De huidige voorzitter is Alain Terrenoire, een oude medestrijder van De Gaulle.

Uiteraard moest Richard von Coudenhove-Kalergi vluchten voor de nazi’s. Hij werd hoogleraar geschiedenis in de Verenigde Staten. Na de tweede wereldoorlog heeft hij het begin van de Europese eenwording nog meegemaakt. Hij kreeg veel eerbewijzen. Dat het “ Alle Menschen werden Brueder ” het Europese volkslied werd, is nog een ideetje van hem.

Wolf in schaapskleren Het is op het eerste gezicht buitengewoon bizar dat paranoïde rechts juist deze man tot de gebeten hond maakt en de spil in krankzinnige samenzweringstheorieën. Hij stond immers pal voor de conservatieve waarden zoals die in de meeste Europese landen tot ontwikkeling kwamen. Bij een nadere observatie vallen je de schellen van de ogen. Het is exact daarom. Ze beschouwen hem als de wolf in schaapskleren. Richard von Coudenhove-Kalergi was het tegendeel van een marxist of een cultureel marxist zoals ze in extreem-rechtse kringen zo graag zeggen. Hij was een graaf. Hij was de vleesgeworden aristocratie. Hij was een vroom katholiek. Tegelijk echter stond hij door zijn afkomst, zijn gemengd Europees-Aziatische identiteit – boven de nationalistische kortzichtigheid. Hij liet zien hoe een behoudende geest en de wil tot nauwe Europese samenwerking wel degelijk konden samengaan. Daarom riep juist hij de rancune en de haat op van het plebejische racisten- en fascistengajes uit zijn tijd. En nu nemen hun geestelijke erfgenamen die draad van haat en domheid weer op.

Het is tekenend dat Thierry Baudet niet korte metten maakt met de aanhangers van zulke denkbeelden in zijn partij, dat hij het laat bij een beetje “tut, tut, ho ho”, dat hij er, gezien zijn citaten in GeenStijl ruim baan aan geeft. Zou de aristocratie van de geest die hij probeert uit te stralen, een vermomming zijn? Of hebben wij te maken met de onervarenheid van de jonge hond in Den Haag?

Naschrift: Wolfgang Schaeuble legt in het door Baudet gewraakte interview uit waarom Europa zich niet van de rest van de wereld mag afwenden. De samenvatting die alt-rechts ervan geeft, is kwaadaardig. Peter Sutherland legde in 2012 aan het House of Lords uit waarom een gereguleerde immigratie belangrijk is voor het behoud van de economische dynamiek en dat de EU die daarom moest bevorderen. Dit berichtte de BBC.