Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Vraag en aanbod: zolang de consument in de supermarkt voor de goedkoopste groente met het mooiste uiterlijk gaat legt de bioboer het af tegen de boer-met-gifspuit. Stop met de schuld bij de boer (die nauwelijks keus heeft) of de politiek (die door Monsanto lobbbyisten gestuurd wordt) leggen, maar steek de hand in eigen boezem.
Boeren zijn door wijlen onze landgenoot gek gemaakt om de productie van hun bedrijven op te voeren door roofbouw te plegen op hun landerijen. Mansholt was in de EEG belast met het landbouwbeleid. Ruim 45 jaar geleden was ik bij twee boeren, vader en zoon, in Friesland die deze vorm van bedrijfsvoering niet toepasten. Zij behaalden een lagere opbrengst met minder koeien maar hadden ook veel minder kosten. Hun grasland bevatte een grotere variëteit aan grassoorten, het hooi was van beter kwaliteit. Mooie schone sloten zonder resten van kunstmest. De buurman, die het Mansholt concept volgde, had grote hoeveelheden kunstmest nodig en veel geïmporteerd krachtvoer uit Zuid Amerika. Die opgevoerde productie leidde tot enorme melk en boter overschotten. Aan het einde van zijn leven gaf Mansholt toe dat de opgevoerde productie geen goed idee was.
Als het kalf verdronken is dempt men de put, dat is nu eenmaal wat er gebeurt in de wereldeconomie. De wet van vraag en aanbod. Is dat erg? Natuurlijk is dat erg, want het laat zien hoe "de wet van vraag en aanbod" een rationele -democratische- besluitvorming in de weg staat Tenslotte is die kritiek niet nieuw: Rachel Carson schreef "Silent Spring" al ergens in de jaren '50 en op zijn laatst werd in 1968 al grootscheeps publiekelijk gemaakt waar onze manier van produceren en consumeren wel toe moet leiden. Maar ja, de wet van vraag en aanbod, nietwaar? Het is tijd voor radicale veranderingen, dat is duidelijk. Maar de grote vraag is hoe die veranderingen vorm gegeven gaan worden."De kernvraag is of we de tijd nog hebben", volgens de schrijver van dit stukje. Die vraag is gemakkelijk te beantwoorden: NEE! De kernvraag of je de schade wel effectief kunt beperken binnen het kader van het huidige economische stelsel, waar je elk stukje terrein zult moeten bevechten middels het gevecht tegen de bierkaai: het winstoogmerk en het marktbeginsel. Temeer daar de politieke beslissingen die door de politiek worden genomen nog steeds gericht zijn op het tegendeel: lees - ‘CETA-handelsakkoord met Canada is historische vergissing’ - https://www.mo.be/opinie/ceta-handelsakkoord-is-een-historische-vergissing?utm_campaign=daily&utm_medium=newsletter&utm_source=email Fons profileert zich keer op keer als kampioen van de vrome wensen. .