Er is een groeiend tekort aan sociale huurwoningen. Wie het nieuws slechts zijdelings volgt zou kunnen geloven dat het bijvoorbeeld komt door vluchtelingen, die bij erkenning recht krijgen op een woning en daarmee nog meer druk op de woningmarkt uitoefenen. In werkelijkheid komt het door politieke besluitvorming. De verkoop van sociale huurwoning, bijvoorbeeld. Om het aantal scheefwoners tegen te gaan, maar ook om de financiële rotzooi op te ruimen die ontstaan is nadat bijvoorbeeld woningcorporatie Vestia financiële risico’s nam. Risico’s die niet bepaald succesvol uitpakten.
Om dat tekort op te lossen worden nu wel heel bijzondere maatregelen genomen. Je zou denken dat de oplossing simpel is: stoppen met de verkoop van prima huurwoningen, en woningen bijbouwen. Maar als logica tot één van de kernbegrippen bij de woningcorporaties had behoord, had het probleem wellicht niet bestaan. En dus kiezen corporaties in samenwerking met de overheid er nu voor om allerhande maatregelen te verzinnen om mensen die eigenlijk recht hebben op een sociale huurwoning, uit hun woning te zetten. Om plaats te maken voor andere mensen, die ook recht hebben op een sociale huurwoning. Volg je het nog?
In de Haarlemse wijk Schalwijk bijvoorbeeld. Daar leggen woningcorporaties gepensioneerde gastarbeiders onder de loep. Wie te lang op vakantie gaat, heeft een probleem. Bijvoorbeeld gepensioneerden van Marokkaanse of Turkse komaf, die een deel van het jaar in het land van herkomst doorbrengen. NRC-columniste Jutta Chorus schrijft woensdag over drie ontruimingszaken. Eén in Utrecht, door Mitros, één in Haarlem door Pré Wonen en één in Amsterdam door Stadgenoot. Volgens de woningcorporaties zijn de woningen niet langer het hoofdverblijf van de gepensioneerden en moeten ze er daarom uit. Ze zouden ‘woonfraude’ plegen door lang op vakantie te gaan.
Opvallend is dat de overkoepelende woningcorporatie geen antwoord heeft op de vraag wanneer een huis een hoofdverblijf is. “Als het een aanzienlijk deel van het jaar bewoond wordt,” antwoordt Aedes. Maar wat is dat, een aanzienlijk deel? Feit blijft dat de woningcorporaties willen bepalen hoe een gepensioneerde zijn of haar vrije tijd besteedt. De Haarlemse rechtbank oordeelde eerder dit jaar dat wegens het ‘spoedeisende belang’ van de woningnood in Haarlem, het gepensioneerde stel inderdaad terecht uit huis is gezet. In een tweede kort geding oordeelde de rechter dat het toch niet aannemelijk is dat het stel bij hun kinderen, die in Nederland wonen, terecht kan wanneer ze in Nederland zijn. Het wachten is nu op uitspraak in het hoger beroep.
In de tussentijd wil de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan het verhuren van sociale huurwoningen via Airbnb mogelijk maken. Hij verwacht dat het verbod op vakantieverhuur, naar zijn mening terecht, ter discussie zal komen te staan.