Genocidale intentie bij het Internationaal Gerechtshof: de zaak Zuid-Afrika vs. Israël

Op initiatief van Zuid-Afrika dient volgende week de genocidezaak in Den Haag bij het Internationaal Gerechtshof. Dat zal voor een belangrijk deel gaan over de aanwezigheid van een Israëlische genocidale intentie in of jegens Gaza.

Met gebruikmaking van Israëlische krantencolumns en commentaren kun je moeiteloos een representatieve lijst maken van gezaghebbende uitspraken die oorlogsmisdaden rechtvaardigen. 

Ten eerste heb je uitspraken van directe genocidale intenties. Het “vernietigen” van Gaza is vaak genoemd in Israëlische nieuwsshows. Zowel Netanyahu als een volkszanger vergelijken de oorlog in Gaza met de Bijbels-Israëlische strijd tegen Amalek, die volgens de Bijbel/Tora samen met diens bevolking zonder mededogen uitgeroeid moest worden. Er zijn “geen onschuldigen” in Gaza is meerdere keren door Israëlische leiders, zoals de president, en andere delen van de Israëlische elite uitgesproken. De minister van Defensie sprak bij het begin van de oorlog over “menselijke dieren” in Gaza, waarbij hij in het midden liet of hij het had over Hamas-strijders of over de bevolking van Gaza. Het gooien van een atoombom op Gaza is door een minister en parlementariër als afschrikking aangeprezen.

Ten tweede heb je uitspraken over massa-deportatie. Natuurlijk is dat precies wat in Gaza gebeurt met de bevolking die en masse van het noorden van Gaza naar het zuiden moest vertrekken (het zou daar veiliger zijn, wat in het geheel niet juist bleek). De extreme rechterflank in de Israëlische regering, Ben Gvir en Smotrich, beiden in belangrijke ministerposten, geven aan dat de bevolking van Gaza gereduceerd kan worden van 2,3 miljoen naar 100-200.000 (Smotrich), en dat “emigratie” de meest “humane” oplossing was voor de Palestijnen in Gaza (Ben Gvir).

Ten derde heb je de ontmenselijking die gepaard gaat bij het inpeperen van Palestijnen dat zij nooit meer in opstand mogen komen tegen de bezetting of welke hiërarchische relatie met Israël dan ook. Dat gebeurt op het moment zowel in Gaza als de West Bank. De intentie achter de beelden is hier duidelijker dan woorden kunnen aangeven: het paraderen van gevangenen in onderbroeken, het dwingen van Palestijnen om als dieren op armen en benen kruipen, het laten kussen van de Israëlische vlag en talloze andere vernederingen. Een gevangene vertelde zijn advocaat dat gevangenen herhaaldelijk gedwongen waren om plat te liggen op de vloer en "Am Yisrael Chai" [het volk van Israël leeft] te zeggen, op straffe van te worden geslagen.

Je hoort dit soort verhalen ook in Bethlehem. Laatst vernam ik over een jongeman die na enkele dagen detentie gedwongen was in zijn onderbroek ‘s nachts op een weg in een verlaten deel van de Westoever kilometers te lopen alvorens in de bewoonde wereld aan te komen. Dat blijft de rest van je leven je wel bij.

Onmenselijke uitspraken of attitudes tref je niet alleen aan onder de Israëlische elite, onder wie regeringsleiders, parlementariërs, TV-persoonlijkheden en influencers. Je hoeft je oor maar te luisteren te leggen in de straat of het café, en je hoort ze terug. De samenleving is ervan doortrokken. De advocaat Michael Sfard die een gedocumenteerde brief schreef aan de Israëlische procureur-generaal over de gangbare politieke retoriek, zei dat hij zich nooit had kunnen voorstellen dat hij zo’n brief zou moeten schrijven. “Het feit dat dit type spraak volledig de verre, onbelangrijke randen [van de Israëlische samenleving] heeft verlaten en op zulk een massale manier in de mainstream is gekomen, is voor mij onbegrijpelijk.” 

In een stad als Bethlehem, laat deze houding bij de buren zijn sporen na. Men voelt zich vooral onbeschermd. “Eerst Gaza, dan de West Bank,” is een uitdrukking die je wel hoort.

Het is dan ook geen verrassing dat hier meer mensen denken over emigratie en dat het aantal emigranten ook toeneemt. Dat is natuurlijk precies de bedoeling van Smotrich en Ben Gvir en consorten, om Palestijnen zeker ook in de West Bank aan te moedigen te emigreren. Geruchten doen de ronde dat Canada (Trudeau ontkent het) of de Congo (niet duidelijk is welke Congo) Palestijnse vluchtelingen resp. emigranten willen opvangen.

Wat niet meehelpt is de economie op de Westoever, die zwaar achteruitgaat, en waardoor vele gezinnen verwachten straks niet rond te kunnen komen. Mensen kunnen nauwelijks veilig tussen de steden reizen, met alle controles. De prijzen van benzine, electriciteit en voedsel gaan omhoog, de werkgelegenheid gaat achteruit.