Geert Wilders als Korangeleerde

Afgelopen weekend verkeerde Geert Wilders in Canada. Daar manifesteerde hij zich duidelijker dan ooit als korangeleerde. Althans die opstelling koos hij in een gesprek met Jonathan Kay, de hoofdredacteur van het landelijke dagblad National Post. De krant wil uitleggen dat Wilders geen racist is omdat hij de islam bestrijdt, maar de moslims niet. Ook roept Kay op tot een debat over de grenzen tussen godsdienst en ideologie.

Daarmee is Wilders nog niet klaar. Hij komt met een belangrijke toevoeging: “Je kunt zeker onderscheid maken tussen mensen. Er zijn gematigde moslims – die de meerderheid vormen in westerse samenlevingen – en niet-gematigde moslims. Maar de islam zelf heeft maar een vorm. De totalitaire ideologie uit de koran biedt geen plaats aan matiging. Als je werkelijk kijkt naar wat de koran zegt, dan kun je volhouden, dat gematige moslims helemaal geen moslims zijn. Die zegt ons dat als je je maar naar één vers niet gedraagt, dan ben je een afvallige”.

Dit is exact de redenering die fanatieke groeperingen binnen de islam gebruiken om andersdenkenden te vervolgen. Wie de koran niet leest zoals wij dat doen, hoort niet bij ons. Die is een afvallige. Wilders kan zich nu eenmaal niet voorstellen dat iemand die “islam is islam zegt” daarbij wellicht aan heel andere geloofsinhouden denkt dan hij zelf.

Onze korangeleerde heeft nog meer te melden: de islam is voor 95% ideologie en voor 5% godsdienst, namelijk de “tempels en imams”.

Inderdaad tref je in de koran net zo min als in de bijbel een onderscheid aan tussen de seculiere wereld en de godsdienstige sfeer van gebed en het bijwonen van godsdienstuitoefeningen. Alles is met elkaar vervlochten. Het principe achter “geloven doe je in de kerk” is nog maar een paar eeuwen oud. Het stamt uit het christelijke Europa. Een radicale uitwerking van die gedachte is de scheiding tussen kerk en staat  die in de meeste EU-lidstaten maar lang niet alle bestaat. Zo hebben het Verenigd Koninkrijk, Zweden, Noorwegen en Denemarken een officiële staatskerk. In Duitsland heft de overheid een kerkbelasting. Wie daar onderuit wil, moet dat apart aangeven. In dat geval wordt die belasting niet ten gunste van de katholieke of de Lutherse kerk aangewend. Onthoud ook: het randschrift op de in Utrecht geslagen muntstukken van twee euro luidt: “God zij met ons”.

Een belangrijk gedeelte van het electoraat in heel Europa stemt op christelijke partijen die een ideologie aanhangen, gebaseerd op het christendom. Zij staan allemaal een vorm van evangelische politiek voor.

In de wereld van de islam is het maken van een onderscheid tussen een wereldse en een religieuze sfeer minder ver voortgeschreden dan in het Europese christendom. In veel landen is de islam staatskerk. Hoe dat uitpakt – van een akelige dictatuur zoals in Iran en Saoedi Arabië, die elkaar overigens op theologische gronden naar het leven staan tot redelijk ontspannen verhoudingen zoals in Jordanië, verschilt van land tot land. In de praktijk is het trouwens vaak zo dat de dictatoriale overheid de moskee beheerst in plaats van omgekeerd.

In dit verband is het misleidend de islam te definiëren als een ideologie. Dat zou dan ook moeten gelden voor het christendom dat in Nederland bijvoorbeeld beschikt over een eeuwige regeringspartij, een door de overheid bekostigd systeem van onderwijs tot en met de universiteiten om de jeugd binnen de eigen religieuze sfeer te houden alsmede een stevige greep op de publieke omroep.

Maar goed, wie ben ik als de grootste korangeleerde aller tijden, de enige die het bij het rechte eind heeft, er anders over denkt? Je vraagt je af waarom hij niet al lang op de Al Ahzar Universiteit in Kairo doceert. Of wacht, daar maken natuurlijk afvalligen de dienst uit.

Update: Wilders is nog steeds in Canada. Hij houdt er een lezingentournee, georganiseerd door de International Free Press Society. Maandag waarschuwde hij Canada nog een keer tijdens een speech op het Canada Christian College , een opleiding voor fundamentalistisch protestantse preektijgers, getuige de ondertitel: Canada’s leading school for succesful ministry. Zowel de Toronto Sun als de National Post volgden zijn Pilgrim’s Progress door het Canadese land