Geen vertrouwen in nieuwe opzet jeugdzorg

"Het gaat hier om zeer kwetsbare kinderen, die thuis verwaarloosd of mishandeld zijn." Zou hij er verstand van hebben?

Richard, ik ben bang dat er veel meer ouders zijn van een Yunus. Een kind dat soms echt zomaar gekaapt wordt, omdat BJZ gewoon platweg een hoop geld ontvangt per kind... Toen ik een maand of wat mee mocht lopen met zo'n moeder, kreeg ik lectuur onder ogen waar ik van schrok. Er wordt heel veel geld betaald aan Jeugdzorg per kind. Zelfs duizenden euro's. Ik denk dat HIER de reden ligt voor veel UHP's en zelfs OTS'n. Als je dan meemaakt dat kinderrechters heel volgzaam de advocaat of afgevaardigde van BJZ volgen en niet veel of niets doen om de ouder te helpen, dan sta je toch te kijken. Ook, als blijkt dat vaak de kinderrechter een advocaat is die invalt. Wel met papieren denk en hoop ik. Maar zelfs een echte kinderrechter gaat liever uit van wat BJZ aanreikt aan informatie dan uit te laten zoeken of die gegevens wel kloppen, vooral als een ouder aan kan tonen dat Jeugdzorg fout zit.

"De gemeenten hebben volgens Kamps 'geen idee' hoe zij dit moeten overnemen." ------------------------------------------------------------ Gemeenten krijgen er hun handen vol aan om deze kluwen van ondoorzichtige risicomijdende bureaucratische puinhopen te ontwarren.

De dilemma's waarvoor jeugdzorg zich vaak geplaatst ziet zijn vaak ontzettend moeilijk...een kind ten onrechte bij zijn ouders weghalen is natuurlijk heel erg, maar een kind bij zijn ouders laten zitten als het ernstig mishandeld en/of misbruikt wordt is nog erger. En vaak is de mishandeling/ het misbruik niet gemakkelijk te bewijzen, terwijl er wel sterke vermoedens/aanwijzingen zijn. Heb zelf in mijn vorig beroepsleven nog wel eens een adviserende rol in dergelijke kwesties gehad en ik kan u verzekeren dat ik er regelmatig van wakker gelegen heb...

Truus, ooit eens in dat knaloranje hol van de leeuw geweest met het verzoek het kind van een vriendin/buurvrouw of wat dan ook, terug naar huis te laten gaan? Aanrader... echt. Je bent daarna 100% genezen van deze club. Inderdaad, Richard. Wie door deze deur gaat dient alle hoop te laten varen. Natuurlijk gaan er ook dingen goed, maar er gaan wel te veel zaken faliekant fout.

BJZ heeft net als de reclassering een groot probleem en dat is dat de hulpverlener 2 petten op heeft en dat heeft men op allerlei manieren met methodische scholing van personeel, intervisie, supervisie,casuïstiek besprekingen en verschillende benaderingen proberen werkbaar te maken maar dat is vrijwel onmogelijk gebleken en daarom mislukt het altijd en faalt het systeem nu ook nog steeds. Aan de ene kant ben je een hulpverlener die het gezin begeleidt maar aan de andere kant ben je ook een handhaver en als je als gezinsvoogd te maken hebt met een getraumatiseerde ouder of met een persoonlijkheidsstoornis die er alles aan doet om zijn of haar kind terug te krijgen of om de OTS ongedaan te maken bestaat de kans dat deze als zaken niet gaan zoals men verwacht jou gaat zien, en automatisch dringt in de rol van handhaver wat je natuurlijk ook bent. Als hulpverlener die geleerd heeft problemen procesmatig en gedoseerd aan te pakken kan je gedurende dat proces in de rol van handhaver komen waardoor je hulpverleningsrelatie, die te maken heeft met vertrouwen want een cliënt moet er op kunnen vertrouwen dat deze gedurende het hulpverleningsproces een fout kan maken en dat dit niet meteen door de handhaver die de gezinsvoogd tegelijk ook is afgestraft wordt, verstoort raakt en eigenlijk vanaf dat punt wordt het een vechtrelatie waarbij de hulpverlener steeds meer de rol van handhaver inneemt en de ouder vrijwel altijd het onderspit delft in de strijd die daarop volgt. Omdat de gezinsvoogd om de strijd aan te gaan naast het toegekende gezag vaak meer tools tot zijn of haar beschikking heeft zoals toegang tot de rechter, een opleidingsniveau dat maakt dat deze zich zowel mondeling als schriftelijk beter uit kan drukken en steun vanuit een organisatie heeft de ouder, zelfs met juridische ondersteuning die in zichzelf ook weer het hulpverleningsaspect van de relatie gezinsvoogd versus ouder ondermijnt, over het algemeen vrijwel geen schijn van kans.