Amnesty: politie treedt veel te hard op tegen demonstranten, grondrechten in gevaar
'Geef baangarantie aan gehandicapten'
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (20)
Het klinkt heel lief hoor, wat Dijksma wil. Maar wat dan? Komt er ook meer werk of komen er gewoon 20.000 andere jongeren in een uitkeringssituatie terecht?
Tja baangaranties voor gehandicapten allaochtonen kansarmen enz enz. Je zult maar een gemiddelde autochtone hollander zijn die na het afronden van zijn school werk zoekt. Ik word een beetje moe van die loze kreten van deze regering en oppostitie. Toen we in een economie zaten die door het plafond schoot heeft deze regering niemand van de kansarmen aan een baan kunnen helpen dus laat staan nu met een crisis. En het enige wat links bied is een baan met behoud van uitkering verder komen ze niet. Moderne slaven.
Het verschil met de huidige situatie zou kunnen zijn dat ze dan naar kunnen werken voor hun centen ipv Wajong-achtig steeds verder aan lager wal raken. Wat een gedrocht die Wajong wet. Het is oude wijn in nieuwe zakken: de wet sociale werkvoorziening in een moderner jasje.
Dit voorstel stuit op twee problemen, het eerste is dat een school geen baangarantie kan afgeven. Die banen zitten bij de bedrijven die mensen nodig hebben, en waarom zou je die dwingen om de minst geschikte mensen aan te nemen ? Ten tweede is dit alleen een verdringingsprobleem, want als deze mensen die banen krijgen, krijgen anderen ze niet. Het is dus weer een plan waarmee geen structurele verbetering bewerkstelligd wordt. Al eeuwen houden sociaal-democraten zich bezig met verdelingsvraagstukken. Ze zouden zich bezig moeten met de vraag: hoe zorgen we dat de totale vraag naar arbeidskrachten groeit zodat er voor iedereen plaats is.
Plan van Dijksma klinkt leuk, maar snijdt geen hout. Zolang er geen budget voor het creëren van die banen naast wordt gezet is het een zinloos plan voor de Bühne. Zolang de overheid meedrijft in de algemene wereldwijde privatiseringstendens, zolang de waarde van mensen wordt beschouwd vanuit de marktwaarde die zij als arbeidsfactor voor bedrijven hebben uit oogpunt van winstmaximalisatie, zolang die waarde niets met hun maatschappelijke toegevoegde waarde te maken heeft op basis van hun capaciteiten, zolang welzijn van de betrokken doelgroepen geen wezenlijk onderdeel meer uitmaakt van de inrichting van onze maatschappij: Zolang hebben dit soort kreten als die van Dijksma geen enkele waarde. Sterker nog: de al zeker 10 jaar voortdurende afbraak van sociale voorzieningen, waar ook de PvdA van harte aan heeft meegewerkt en nog steeds, is onverenigbaar met dit loze plannetje. Een contradictio in terminis dus. De ooit bedachte subsidies voor langdurig werklozen zoals de Wet Vermeend/Moor, de Melkertbanen, de ID-banen, wat ook, zijn verdwenen. Inclusief de banen voor de mensen die daarin een zinvolle (vooral ook maatschappelijk gezien) besteding vonden. Functies in cultuur, welzijn en gezondheidszorg aan de onderkant van de markt zijn verdwenen, omdat niet alleen bedrijven en instellingen, maar nu zelfs de overheid daar niet voor wil betalen. De consequenties daarvan in bijvoorbeeld verpleeghuizen zijn overal merkbaar door een steeds verder afkalven van de geboden zorg. Over die slechte zorg hoor je de meeste mopperaars vaak, maar over deze oorzaak nooit. De AWBZ wordt consequent steeds verder afgebroken, de WMO geeft de beslissing voor indicatie benodigde zorg tegenwoordig aan gemeenteambtenaren die beslissen op basis van centen, niet meer aan zorgspecialisten. Verstandelijk gehandicapten en (sociaal)psychiatrische patiënten moeten straks betalen om mee te kunnen draaien in projecten voor een zinvolle tijdsbesteding. Waarvan? Alle bezuinigingen zijn gericht op terug achter de geraniums. In alle bezuinigingsplannen voor de toekomst zijn zoals gebruikelijk zowel op rijks- als gemeenteniveau als eerste weer welzijn en 'cultuur' het doel. Maar 'cultuur' is veel meer. Mijns inziens was ooit de bescherming van achterstandsgroepen in onze maatschappij een onverbrekelijk deel van onze verworven cultuur. Die cultuur staat op de schop. Sommige reacties hieronder beschouwen het creëren van banen voor deze groepen als een bedreiging voor henzelf, voor mensen die al een goede kans op een baan hebben. Voor mensen die misschien even verder moeten kijken, maar altijd wel een geschikte baan zullen vinden. Of als niet passend in hun cijfermatig rekenmodel. Waarbij ze even vergeten dat de bedoelde groepen ALTIJD achteraan staan en NOOIT een baan zullen vinden zonder steun van de overheid. Dus aan al deze mopperaars een dringend verzoek: Lees de reacties van Rob de Geus en Daan Ouwens nog eens en laat deze even bezinken. Misschien dat het huidige egoïsme van de staat dan doordringt.
Dan neemt het arbeidspotentieel met 20.000 toe. Dat heeft zijn weerslag op de arbeidsmarkt. Zoals iedere liberaal weet is de markt niet statisch maar dynamisch en reageert deze op dergelijke acties.
Het arbeidspotentieel is er nu al. Het enige dat er nu verandert, is dat in een regel wordt vastgelegd dat ze er zijn en dat ze voorrang moeten krijgen.
JA, mw. dijksma, dat kan. 20.000 mensen aan gesubsidieerde baantjes geven, maar dat is eigenlijk precies hetzelfde als een uitkering. Wil je echt wat voor deze mensen betekenen, hef dan dat verdoemde minimumloon eens op, en geef deze mensen de kans op een echte baan!
Minimumloon opheffen? Er zijn mensen die werken voor een minimumloon en kunnen aan het eind van de maand hun rekeningen niet betalen. Zelfs met werken zijn velen afhankelijk van de aalmoezen (toeslagen en kortingen nu zelfs een voedselbank) en dan zegt u weg met het minimumloon? Waar dat naar toe gaat dat kan men makkelijk zien door terug in de tijd te kijken dat minimumloon is namelijk gekomen om problemen en misstanden aan te pakken.
beste mensen Wat een miezerige commentaren staan hieronder. Joop.nl mag bedoeld zijn als progressief opinie-platform, wat reactie hier laten zien dat er sprake is van onversneden liberaal mopperkonten gedrag. Mensen die in de normale arbeidsmarkt niet aan de slag komen mogen een handje geholpen worden. Door de werkervaring ontstaan er enerzijds grotere kansen om te ontsnappen aan geestelijke en sociale isolatie. Het is ook goed voor de eigenwaarde van deze mensen, zij zien dat ze iets te bieden hebben. Overigens is in een maatschappij bijna altijd sprake van een onderklasse. Het is voor de lieve vrede en de kwaliteit van onze maatschappij een must de mensen in de onderklasse voortdurend met de tijd verschuivende middelen helpen te ontsnappen aan de ellende die bij die onderklasse behoort. Dat dit effect heeft op de arbeidsmarkt is helemaal okay. Via overheid betalen voor werk, waar de markt geen geld voor over heeft, opdat mensen actief kunnen zijn zodat ze gelukkiger en maatschappelijk actiever zijn is simpelweg een goed idee. Het gebeurt ook in andere landen.
Dan maar een mopperkont maar vooralsnog komt er geen concreet antwoord op mijn vraag, slechts een omzichtig verhaal over "verschuiven in de arbeidsmarkt". Dus Geurtsen, wat doen we met die nieuwe werklozen? Liever een mopperkont dan een draaikont.
Veel mopperkonten inderdaad. Het punt is dat er voor deze groep simpelweg geen normale banen zijn. Er zijn dus twee opties, deze mensen een uitkering geven voor hun levensonderhoud en dat levenslang. Of werk creëren specifiek voor deze doelgroep. Meer smaken zijn er niet. Daar kan je verder van alles van vinden. Als je van mening bent dat het werken voor je uitkering per definitie slavernij is ben je tegen. Maar de consequentie daarvan is dus dat deze mensen hun hele leven thuis moeten zitten met een uitkering. En stel dat je het minimumloon opheft dan komt deze groep nog steeds niet aan het werk want dan zijn ze nog steeds de minst geschikte kandidaat, en die worden niet aangenomen. Je kan allerlei ideologische of quasi ideologische bezwaren hebben tegen dit soort "kunstbanen" maar in de praktijk zijn de kansen van deze groep op een normale baan nihil. Ik sluit mij dus aan bij Rob Geurtsen. Laten we deze mensen ook een kans geven op ontplooiing en een plaats in de samenleving.
Volgens mij hadden we daar sociale werkplaatsen voor(die nu gevuld zijn met goedkope polen en kansarme jongeren. En dat men geandicapten aan het werk wil helpen heb ik helemaal geen probleem mee maar dan ook als volwaardig behandelen dus in de sociale werkplaats met een volwaardig loon en de polen naar huis.
Dan dringt zich bij mij de vraag op: "is werk altijd de beste manier om jezelf te ontplooïen?".
Prima, maar noem het dan geen baan, want daarmee wordt iets anders gesuggereerd. Als je iemand met behoud van uitkering zinvolle activiteiten laat verrichten (zoals ooit de sociale werkplaatsen deden tot ze 'marktconform' moesten gaan opereren) is dat gewoon bezigheidstherapie, of domweg therapie.
Wat is gehandicapt? Volgens mij is iedereen gehandicapt, niet allemaal 100%, maar op z'n minst gedeeltelijk.
Erkennen dat we allemaal zwakke kanten hebben en die erkennen van onszelf en van anderen accepteren en daarmee leren leven. Samen leven ook op het werk. Dan gaat de productiviteit omhoog, en het levensplezier ook. Het is voor veel mensen lastig eigen zwakheid en die van een ander te erkennen en accepteren, want dat accepteer je de kans op minder hoop. Maar misschien heeft het iets met empathie te maken.
Een van onze grootste problemen met de werking van de arbeidsmarkt is niet eens zo zeer de spanning tussen vraag en aanbod. Er zullen altijd perioden zijn met een krap aanbod en altijd perioden met minder vraag naar mensen. Dat is soms lastig, maar niet erg. Wat wel erg is dat onze werkgelegenheid meer en meer minimaal een hoog MBO-niveau vraagt en daarnaast natuurlijk HBO en universitair. In vakjargon minimaal CEDOC kwalificaties 3 en 4. De werkgelegenheid op niveaus 1 en 2, denk dan aan vooral praktisch handelen onder directe leiding, neemt af. En juist de groep mensen waarvoor dat niveau grofweg het eindpunt van hun ontwikkeling is neemt toe. Zeker in de grote steden. Voor wie dit te abstract is: Die Polen, die overigens niet in een sociale werkplaats werken, zijn voor het overgrote deel zelfstandig werkende vaklieden niveau 3 en 4. Toen onze werkgelegenheid snel groeide was daar grote behoefte aan. Ook destijds waren er in aantal voldoende werklozen maar die waren voor het grootste deel niet meer te scholen, te trainen of iets dergelijks om deze vacatures te vullen. Deze spanning zit nog steeds in de markt. En zeker wanneer de vraag naar personeel daalt, staat er een grote groep mensen die laaggeschoold zijn buitenspel. Nou zullen er straks weer mensen zijn die zeggen: Ja maar met je handen werken leer je in de praktijk. Of een diploma is maar een papiertje, of andere flauwekul. Allemaal een beetje waar, maar het gaat om de grote lijn. De vraag naar "doeners" neemt af, de vraag naar "denkers" neemt toe. En daar zullen we wat aan moeten doen door maatschappelijk nuttig werk opnieuw te creëren. Doen we dat niet dan zit over 5 jaar misschien wel meer dan 10% van de beroepsbevolking thuis, terwijl er een groot tekort aan personeel is. Als je vanuit dat perspectief naar het voorstel van Dijksma kijkt is het zeker zo slecht nog niet. En natuurlijk heeft Dik Brix gelijk als hij stelt dat er geld moet komen als zij dit mogelijk wil maken. En natuurlijk zijn er veel van dit soort regelingen geweest. Maar Dik, dat is nou het gevolg van ouder en wijzer worden. Na verloop van tijd heb je alles wel eens eerder gezien.
Daan, Zo heel erg oud ben ik nog niet en wijzer is de vraag ;-). Maar ik heb het inderdaad allemaal eerder gezien, jij ook, dus weet ik ook zeker dat dit voorstel van Dijksma in de volgende kabinetsperiode niet gerealiseerd zal worden. Een loos plan dus. Omdat dit plan het sluitstuk zou moeten zijn van voorliggende overeenstemming waarmee die banen gecreëerd worden, met dus de centen erbij. Zonder die banen hebben de 'werkscholen' geen nut, want geen enkele basis voor vervolg van dat traject, dus geen doel. Heel zo nu en dan duiken er wel weer eens ideeën op zoals deze, ook weer vergelijkbaar met Melkert, maar die geluiden verdrinken in de huidige tendens. Overigens bestaan er al projecten voor die doelgroepen, die vergelijkbaar zijn met het idee van 'werkscholen' , die nu consequent worden opgeheven. Opgeheven, omdat er een connectie met banen in het bedrijfsleven moet bestaan, met betaling. Dat verband is er niet of nauwelijks mogelijk. Dus wordt het beschouwd als 'bezigheid', wat als negatief wordt gezien, hoe gelukkig de doelgroep daar ook mee is. Waarom als PvdA komen met zo'n idee, als je tegelijkertijd aan de andere kant dit afbreekt?