'Ga terug naar je eigen land' gepromoot in bizar stripverhaal

Het International Organization for Migration (IOM) in Den Haag heeft een stripboek uitgegeven , speciaal voor kinderen die in afwachting van uitzetting in een asielzoekerscentrum verblijven. De haast van vooroordelen uiteenspattende strip laat geen gelegenheid onbenut te benadrukken dat de landen van waaruit ooit gevlucht werd, toch eigenlijk te mooi zijn om niet naar terug te keren.

“Ulyana’s grote avontuur” heet de strip van het IOM, wiens activiteiten in Nederland gefinancierd worden door de ministeries van Veiligheid en Justitie en Buitenlandse Zaken en door de Europese Unie. In de hoofdrol het meisje Ulyana dat van haar ouders te horen heeft gekregen dat ze gaan verhuizen. ‘Terug naar ons land,’ zegt het meisje dat vervolgens vertelt dat ze al lang in Nederland is, vrienden heeft, naar school gaat en de taal in het andere land eigenlijk niet zo goed beheerst.

Gelukkig voor Ulyana zijn er in het azc voldoende lotgenoten die met de grootst denkbare stereotypen op de proppen komen om haar te laten weten dat uitgezet worden heus zo erg niet is. Sterker nog, ze kunnen niet wachten tot ze zelf weg kunnen. Zo is daar Huan, de Aziatische zakenman in de dop die staat te popelen om in zijn land van herkomst lekker veel geld te gaan verdienen.

Ook is er Fazia, een vrouw met een hoofddoek die vindt dat Ulayna juist blij moet zijn terug te mogen naar haar ‘eigen land’. Fazia mist zelf haar land van herkomst waar ze in een tent in de woestijn sliep en naar “de Grote Moskee” ging, ‘de beste plek voor mijn geloof’.

En om het etnische kwartet vol te maken is er Nelson, afkomstig uit Afrika. Welk land? Dat wordt niet duidelijk, Afrika is blijkbaar Afrika volgens het IOM. En Nelson wil terug. Nelson wil de natuur om zich heen voelen, zegt hij. ‘Met kuddes gnoes en olifanten.. Leeuwen in gevecht met een nijlpaard… De zon op de savanne.’ En hij wil op safari met toeristen en lekker buiten eten, ‘tussen de struisvogels en de giraffen’.

Eigenlijk wil iedereen ‘terug naar zijn eigen land’, behalve Ulyana. Maar, na alle mooie verhalen van de anderen, ziet ook Ulyana het uiteindelijk zonnig in. Letterlijk, want vooruit, ‘het wordt daar heel warm’ en dus kan ze in de zomer lekker naar het strand.

Dat bevestigt ook Yandro, een jongen die al het geluk heeft gehad uitgezet te zijn. Via Skype laat ook hij weten dat het zulk lekker weer is in zijn thuisland. En het uitgezet worden zelf? Geen greintje pijn. Eerst was het even spannend, maar ‘ later heeft iemand van IOM ons naar het vliegtuig gebracht.’

Drie weken later is het dan zover, ook Ulyana mag eindelijk het land worden uitgezet. Via Skype laat ze weten dat het eigenlijk toch allemaal fantastisch is waar ze nu is. En de reden waarom haar ouders ooit besloten te vluchten? Who cares, ‘oma heeft een lekkere taart gebakken’.