Fransen naar stembus, Le Pen wint eerste stemronde
Update:
De riskante van gok van president Macron om nieuwe parlementsverkiezingen uit te schrijven na de voor hem desastreus verlopen Europese verkiezingen, is mislukt. In plaats van extreemrechts te verzwakken staat de partij van Le Pen nu voor de poorten van de macht. Een in allerijl gesloten Volksfront van de linkse partijen boekte wel grote winst en eindigde met 29 procent als tweede.
Het radicaal-rechtse Rassemblement National (RN) van Marine Le Pen wint de eerste ronde van de Franse parlementsverkiezingen. Dat blijkt uit prognoses van onderzoeksbureaus, zo meldt ANP. De alliantie van president Emmanuel Macron, die het politieke midden vertegenwoordigt, eindigt achter een linkse alliantie op de derde plaats.
De prognoses geven de RN 34,5 procent van de stemmen, gevolgd door 28,5 tot 29,1 procent voor de linkse alliantie Nieuw Volksfront. Macrons alliantie krijgt 20,5 tot 21,5 procent.
Zondag is er een tweede stemronde voor alle kiesdistricten waar geen kandidaat in een keer een meerderheid heeft gehaald.
Eerder:
Zondag gaan de Fransen naar de stembus voor de eerste ronde van de verkiezingen, vier weken na de verrassende aankondiging van president Emmanuel Macron om het parlement te ontbinden. Volgende week is de beslissende tweede stemronde. Voor president Macron staat er veel op het spel. Zijn plotselinge verkiezingen waren bedoeld om de winst van extreemrechts, zoals te zien was bij de Europese verkiezingen, in eigen land te beteugelen. Die gok kan weleens een cruciale vergissing blijken.
De radicaal-rechtse Rassemblement National (RN) gaat aan kop in de peilingen. De partij van Marine Le Pen boekte begin deze maand een grote overwinning bij de Europese verkiezingen. Dat was voor Macron de directe aanleiding om parlementsverkiezingen uit te schrijven. "Ik kan niet doen alsof er niets is gebeurd", zei hij toen.
Met het ontbinden van het parlement verraste Macron vriend en vijand. Partijgenoten verwijten hem volgens Franse media dat hij een gigantisch risico heeft genomen. Analisten denken dat Macron mogelijk gehoopt had dat een grote angst voor radicaal-rechts kiezers richting zijn partij zou drijven. Maar dat is in de peilingen niet terug te zien. Het linkse verbond Nieuw Volksfront lijkt de tweede partij te worden in het parlement. Maar door de verdeeldheid is het niet duidelijk of een partij kans maakt op een meerderheid. Ook is er binnen de linkse coalitie onenigheid over wie de leiding moet nemen. Jean-Luc Mélenchon van La France Insoumise weigert vooralsnog zijn eigen naam uit de hoed te halen, terwijl de overige partijen in de coalitie juist willen dat hij een stap opzij doet.
Hoe dan ook, het lijkt vrijwel zeker dat Macron veel macht moet inleveren na deze verkiezingen. Hij zal moeten samenwerken met andere partijen en mogelijk een nieuwe premier, maar het is nog onduidelijk hoe de verhoudingen er straks uitzien.
Frankrijk werkt met een districtenstelsel, wat betekent dat ieder kiesdistrict een zetel vertegenwoordigt in het parlement. Het land heeft 577 kiesdistricten. Als een kandidaat al in de eerste stemronde een absolute meerderheid behaalt, wordt die meteen verkozen. Zo niet, dan gaan de twee kandidaten met de meeste stemmen en alle overige kandidaten met meer dan 12,5 procent van de kiesgerechtigde bevolking achter zich door naar de tweede ronde. Dan wint de kandidaat met de meeste stemmen.
Macrons partijgenoten kunnen dus alleen profiteren van de antiradicaal-rechtse stem als ze de eerste ronde overleven. Als dat op veel plekken mislukt, kan deze eerste stembusgang al rampzalig zijn voor de president. De tweede ronde is volgende week zondag.
Praat mee
Reacties (10)
Wat betekent het eigenlijk als een krant zijn steun uitspreekt voor een kandidaat? Kranten publiceren artikelen over uiteenlopende onderwerpen, en daarbij kan het gebeuren dat iemand als Trump in een negatief daglicht komt te staan. Maar een formele steunbetuiging? Betekent dat dat journalisten aangeven op wie zij zouden stemmen? En hoe relevant is dat eigenlijk?
Stel dat een bedrijf als Coca Cola zijn steun uitspreekt voor Trump. Zegt dat dan iets over de voorkeur van de eigenaar, van de werknemers? Het voelt allemaal wat kinderachtig, dat hele idee van steun uitspreken. Waarom laten we kiezers niet gewoon op basis van de beschikbare informatie een keuze maken?
Het is niet overal zo makkelijk als hier om een staatsgreep te plegen (in ons land kan middels het uitropen van noodwetgeving dit middels een pennenstreek gerealiseerd worden) maar dat wil niet zeggen dat aldaar alles in het werk wordt gesteld om dit toch te realiseren.
Niet vreemd ook dat verschillende media uitdrukkelijk solliciteren naar de rol van Russ.. ehm AmerciaToday.
(de i was een typevout. Maar deze heb ik bewust laten staan. De kreet van de ezel is immers exact dat.)
@mg
Wat een onzin. Het staatsnoodrecht staat op zich zelf niet gelijk aan een staatsgreep.
De mogelijkheid van staatsnoodrecht is op democratische wijze in de wet opgenomen. Tijdens corona ook gewoon ingezet.
@jozias
“De mogelijkheid van staatsnoodrecht is op democratische wijze in de wet opgenomen. Tijdens corona ook gewoon ingezet. ”
Er is ook niets mis om wetgeving in te zetten daar waar die voor bedoeld is.
Dat jij anders tegen recht en rechtsstaat aankijkt en contrair dat doel inzet en handelt wisten we en definieert jou kleur.
NIet Trump is het gevaar, het zijn de 'deplorable' Amerikanen die op hem stemmen.
Waarom stemmen zoveel mensen op Trump? Omdat de Democrats het hebben laten afweten. Zie Weimar Republiek.
ja schuif de schuld maar in de schoenen van de Dems
Misschien is het wel God, of het spaghetti monster, of marsianen.
Zelf verantwoordelijkheid nemen is de olifant in de Kamer bij rechtse kiezers
Harris en haar team stapelen fout op fout, terwijl Trump gewoon lekker zichzelf is en, hoe bizar het ook is, vertrouwen lijkt te wekken met zijn malligheid.
Dat de Post nu besluit Harris niet te steunen is een teken aan de wand. Niet alleen van de peilingen, maar ook dat ze het niet met haar zien zitten.
en welke fouten zijn dat? Harris heeft een achterstand in korte tijd omgebogen naar een voorsprong in de peilingen.
en het is niet de Post an sich maar de eigenaar Bezos die zich net als Musk realiseert dat met Harris aan de macht, hun macht als billionaires, ingeperkt gaat worden. en daar zit de 1% niet op te wachten.
U verwart de persoonlijke winst interesses van Bezos voor de journalistieke steun van de Post.
Het is niet de Post die dit besluit heeft genomen, maar Bezos.
Ik begrijp na nader onderzoek dat de W.P. een soort "chique draai" maakt door te zeggen dat ze eigenlijk weer neutraal willen zijn zoals vroeger: "We are returning to our roots of not endorsing presidential candidates.."
Maar wat is nou waar? Woodward en Bernstein zijn geen kleine jongens ...
Maar die Bezos al helemaal niet...
https://www.washingtonpost.com/opinions/2024/10/25/washington-post-endorsement
de kranten moeten schrijven over elke misstand of bedreiging van de democratie van elke president of presidentskandidaat.
Maar voorkeur uitspreken voor een bepaalde kandidaat is, hoewel gebruikelijk in de VS, als principe natuurlijk raar.
want stel je voor dat een krant hitler afviel omdat die douches had. Of voordat die ze liet bouwen.
Stel je voor hoe de wereld er dan had uitgezien. De horror nietwaar…
Bezos breekt met een -bijna- traditie...
Niets mis mee als een medium ''kleur'' bekent . Dt is algemeen bekend en de consument rekent daar dan ook op. In US is het evident als je Fox of Cnn bekijkt, zo ook de geschreven media.
Dus wat heeft Bezoss ertoe gedreven (of wie) om halsoverkop ''neutraal'' te wezen.
In Nederland is deze ''kleurbekendheid'' van media al decennia gebruik ... voorbeelden genoeg, en algemeen geaccepteerd en tot voldoeningvan ieder.
(het wordt wat anders als een algemeen geachte ''neutraal'' medium sluipenderwijs naar een politieke kleur omzwaait. Het duidelijke voorbeeld laat ik over aan het voorstellingsvermogen van de lieve lezer).
"Niets mis mee als een medium ''kleur'' bekent ."
Alleen als u niet begrijpt wat de rol van de pers is in een rechtstaat en democratie.
En er is een verschil tussen kleur bekennen en feiten censureren.
Kranten die partij kiezen: sowieso niet gewenst hoor.
Niet als de enige andere optie actief de vrije pers wil uitschakelen.
Bezos, Musk etc allemaal rijk geworden met belastinggeld. De wegen en infrastructuur die voor hun bedrijven nodig zijn met belastinggeld aangelegd. Niks eigen prestatie.
Vergeet ook niet dat de mensen die in de derde wereld voor dit soort 'ondernemers' werken zwaar onderdrukt worden. Geen kant op kunnen, geen vakbonden mogen opzetten. Men verkeerd min of meer in een positie van slavernij. Men heeft geen reële opties
Media in handen van de staat - oei oei oei dat moet niet kunnen
Media in handen van grote bedrijven - niets aan handje mensen
Inderdaad, niets aan de hand. Verschillende media hebben een verschillende achtergrond en bekijken nieuws van verschillende kanten.
Media van de staat? We weten wat daar de gevolgen van zijn. Maar goed, als fan van Putin kan ik me indenken dat u graat hebt dat de staat het nieuws bepaalt.
Ik wist niet dat u fan van Poetin was.
Heeft u wel eens bedacht dat de media onafhankelijk dienen te zijn?
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.
Sowieso abject dat media in het algemeen voorkeur gaan uitspreken. Het moet gaan over feiten en objectieve weergave van wat er speelt en niet over wat je wel of niet uitkomt. Murdock was ook zo'n mannetje.
Waarom? Kranten en tijdschriften (en media in et algemeen) als spreekbuizen van een politieke kleur horen bij de democratie zoals we die kennen. Ze lagen aan de basis ervan. Beargumenteerde, en veelal door onderzoek gestaafde overtuigingen en oordelen, en de gepubliceerde discussie daartussen zijn essentieel voor burgers om een mening te kunnen vormen.
Toevoeging: die mening moet echter komen van de redactie, niet van de eigenaar. Dat is essentieel.
Ooit gehoord van opiniestukken? Elke krant staat er bol mee. Wat ok is als duidelijk is dat het een opiniestuk is.
MichielV2:
En redactionelen. In redationelen kan en mag een krant (de redactie dus) stelling nemen. Niet alleen zijn kranten al sinds het ontstaan naast nieuws- ook opiniemedia, zeker in Nederland waren kranten ook altijd verzuild. Er waren (en zijn) socialistische of linkse kranten, en rechtse, en soms in het midden, en er zijn ook kranten van specifieke denominaties.
Het is ook goed dat media niet al te geheimzinnig zijn over hun richting. Het idee dat je compleet neutraal kan zijn of 'gewoon' nieuws kunt brengen zonder impliciet toch een mening te verkondigen, is ook we enigszins achterhaald. Mensen (en redacties) hebben allerlei impliciete aannames en voorkeuren, die, ook als je probeert neutraal te zijn, naar voren komen in "vanzelfsprekende' sympathieen, antipathieen, woordgebruik en onderwerpselectie. Dan kun je maar beter expliciet zijn over waar je staat, zodat je lezer daar ook rekening mee kan houden bij zijn meningsvorming.
M.