Frans Timmermans heeft iets groots neergezet

De uitslag is een harde klap voor GroenLinks-PvdA. Na een campagne vol energie en idealen blijft de beweging steken. Geen doorbraak, geen wervende golf van kiezers die hoopten op een alternatief voor het conservatisme dat Nederland steeds steviger in zijn greep houdt.

Maar laten we eerlijk zijn: de fusie was geen fout. Ze was noodzakelijk. Alleen: het eigen verhaal was nog niet af. We zijn te vroeg gaan geloven dat een gezamenlijk logo en een sterke lijsttrekker voldoende zouden zijn om Nederland te overtuigen. Een politieke fusie is geen rekensom, het is een emotie.

Frans Timmermans heeft iets groots neergezet. Hij bracht Europese statuur, moreel kompas en intellectuele diepte. Maar elke beweging vraagt ook om nieuwe energie — om mensen die de idealen van gisteren durven te vertalen naar de taal van vandaag.

Marjolein Moorman kan daarin een sleutelrol spelen. Ze combineert sociale bewogenheid met bestuurlijke ervaring, en spreekt een generatie aan die verandering wil, maar ook geloof hecht aan realisme en fatsoen. Rond haar groeit een nieuwe lichting: Habtamu de Hoop, Julian Bushoff, Daan Olivier — politici die optimisme en daadkracht uitstralen, en die begrijpen dat vertrouwen niet wordt herwonnen met woorden alleen, maar met daden die mensen raken.

En ja, we kunnen ook iets leren van Rob Jetten. Niet van zijn partijpolitiek, maar van zijn houding. D66 liet zien dat je met lef, positiviteit en eigen regie een herkenbaar verhaal kunt neerzetten. Jetten maakte van een stoffig imago een frisse politieke identiteit — met humor, energie en optimisme. Links mag best iets van die lichtheid terugvinden. Niet alles hoeft in de toon van urgentie en verontwaardiging. Hoop verkoopt beter dan cynisme.

Links moet daarom opnieuw leren bewegen. Geen concessies doen aan radicale vleugels, maar ruimte scheppen voor vernieuwing. Voor politici die niet in het verleden graven, maar de toekomst durven te claimen. Voor mensen die enthousiasme uitstralen, luisteren, verbinden — en niet de partij-soldaten zijn van vroeger.

De uitdaging is niet om terug te keren naar het oude PvdA of het oude GroenLinks. De uitdaging is om opnieuw te beginnen. Met vallen en opstaan een beweging bouwen die hoop brengt, vertrouwen herstelt en nieuwe vormen van politiek durft te scheppen.

Sterft het oude, dan kan iets nieuws ontstaan.