Focus op positief nieuws!

De Volkskrant berichtte woensdag 22-2 over een groeiende groep ‘nieuwsmijders’, mensen die er voor kiezen geheel of gedeeltelijk geen nieuws meer tot zich te nemen , om niet gedeprimeerd en gestrest te raken. Ik snap dat goed: we zijn ons, denk ik, onvoldoende bewust van wat dat slechte nieuws met ons doet en met onze kijk op de wereld. Op de een of andere manier lezen mensen graag slecht nieuws. Het is naar mijn idee een vorm van onbewuste sensatielust: bij negatief nieuws voelen we sneller iets.

Waarom lezen we dat allemaal? Er is een soort morele plicht om goed geïnformeerd te zijn. Maar wat is waarheid? Feitelijk schuilt achter elke redactionele keuze voor een artikel, hoe objectief geschreven ook, een subjectieve keuze. De negatieve ‘framing’ door de media werpt een schaduw over alles wat goed gaat. Als ik mijn 88-jarige moeder dagelijks met de krant zie zitten, omdat ze vindt dat ze op de hoogte moet blijven, en hoor mopperen over wat ze leest, of haar afschuw hoor uitspreken, dan denk ik: ‘Ach, lieve mam, lees een tuinmagazine; aan je eigen tuinonderhoud kan je nog wat doen, aan de oorlog in Syrië niet.’

Naar mijn idee lees je om jezelf te voeden met enerzijds informatie, maar toch vooral inspiratie.

Voor mensen die het nieuws willen volgen, maar niet meer al dat negatieve nieuws tot zich willen nemen heb ik goed nieuws. Als je focust op positief nieuws, vervul je in wezen dezelfde persoonlijke ‘nieuwsgaringsbehoefte’ en je krijgt er een veel beter humeur van. Onlangs heb ik een workshop-experiment gedaan met een groep mensen om te onderzoeken: waar valt jouw oog op in het nieuws? Dat zegt namelijk iets over die persoon. Vervolgens was de vraag om bewust te maken: wat doet dit bericht gevoelsmatig met je? En de laatste vraag was: vanuit welke behoefte neem jij dit nieuws tot je? Ik liet mensen actuele negatieve nieuwsberichten uitzoeken en positieve nieuwsberichten (die veel moeilijker te vinden waren) en kwam tot de conclusie dat het dezelfde ‘nieuwsgaringsbehoefte’ is, vanwaar uit iemands oog valt op een negatief bericht, of een positief bericht.

Een vrouw had als negatief nieuws een artikel gekozen dat ging over het feit dat mensen ‘met een vlekje’ minder makkelijk toegang krijgen tot de arbeidsmarkt, ondanks alle goede voornemens en beleidsmaatregelen. Dit nieuws maakte haar moedeloos. Haar oog was erop gevallen omdat ze veel geeft om gemeenschappelijkheid, zij wil graag dat iedereen erbij mag horen. Als positief nieuws had ze een bericht over een kunstenares gekozen, die juist dankzij het behoud van haar uniciteit en doorzettingsvermogen na een lange weg van onbekendheid succes had gekregen. Dat bericht inspireerde haar en ze had het gekozen, omdat ze het heel hoopvol vond dat juist mensen die een beetje afwijken tot de geaccepteerde gemeenschap kunnen gaan behoren. De interessebron, vanwaar uit ze beide berichten had gekozen, was dus dezelfde: haar interesse in het fenomeen gemeenschappelijk. Met het ene bericht voedde ze haar moedeloosheid, met het andere haar hoop en inspiratie.

Dus de vraag is: wat zie je, waarom zie je dat en wat wil je zien? Je kan kiezen! Je kan ervoor kiezen om berichten te lezen die je inspireren en vertrouwen geven in de mensheid, in plaats van dat je je voedt met angst en machteloosheid.

Ik doe het experiment met mezelf, met het nieuws van donderdag 23 februari.

Wat mij meteen opviel toen ik die ochtend de krant openklikte was het bericht over het zuiden van Italië, waar mogelijk de grootste illegale vuilstortplaats van Europa ligt. Criminelen verdienen hier grof geld mee, terwijl ondertussen in dit gebied meer kinderen sterven aan kanker dan in de rest van Italië. Ik voelde een mengeling van grote woede en verbijstering. Ik kan zo’n bericht nauwelijks geloven. Het interesseert me omdat ik zo graag wil geloven in de integriteit van mensen.

Voor een positief bericht moest ik flink zoeken. Ik vond via de site ‘The Optimist’, waar je positief nieuws kan vinden, een berichtje op Nu.nl. Het is een kort verslagje van een interview met Ali B in Nieuwe Revu , waarin hij zegt dat hij zijn bekendheid wil gebruiken om iets ‘groots en goeds’ te doen. Citaat: ‘Toen ik 21 was, vroeg ik me af: waarom is het donker? Nu vraag ik me af: waar haal ik het licht vandaan?’

Dit bericht vervult me met warmte. Het maakt me echt blij dat Ali B, immers een Marokkaan en dus iemand met een voorbeeldfunctie, bewust bij wil dragen aan een socialere wereld. Ik ervaar hem niet als een BN’er die zijn ijdelheid zit te bevredigen. Ik geloof in zijn… ja… integriteit!

Dezelfde bron van nieuwsgierigheid dus weer, dezelfde factor waarom beide berichten mij raken. Je kan je dus beter op positief nieuws richten: je voedt jezelf hiermee vanuit dezelfde interessebron als de negatieve berichten waar jouw oog op valt, en je voelt je er een stuk beter bij.

Waarom lees je de krant? Waarom vergaar je al dat nieuws? Om een juist wereldbeeld te krijgen, wat nauwelijks mogelijk is. Ik kies er liever voor de krant te lezen om mezelf te inspireren, zodat ik kan bijdragen aan een betere, integere wereld.

Overigens is mijn moeder van 88 met humor in staat een positieve draai te geven aan het voor haar negatieve wereldnieuws. Na de eerste week van de nieuwe president van de Verenigde Staten zei ze: ‘Die Trump kan wel weer vertrekken, hij heeft zo goed als alles wat hij beloofd had al waargemaakt.’