FNV Personeel zet ledendemocratie oneigenlijk onder druk

Invloed van FNV-werknemers op de vereniging hoort via het Ledenparlement te gaan en niet door het dreigen met een staking.

Door: Merdan Yagmur, Wendy Simonse, Steve Smit, Gerben van der Meulen en Peter Spijkerman

In de media lezen we van alles over de crisis binnen FNV, de plannen van Asscher en Heerts én dat ze maandag opnieuw naar de Ondernemingskamer gaan met het verzoek om hun mandaat uit te breiden. De heren lijken er aan voorbij te gaan dat zij alleen ingrijpen in de vereniging, maar niet in de werkorganisatie. Het lijkt ons goed om dan toch even de vinger op de zere plek te leggen: de roze olifant te benoemen zoals wij die zien.

Een aantal medewerkers van FNV zijn verenigd in een interne vakbondsgroep binnen de werkorganisatie van FNV. Als zij willen kunnen ze staken en dan ligt de hele FNV plat. Mogen staken is een groot goed, maar binnen een democratische verenging als FNV wordt dit stakingsrecht naar ons idee misbruikt. FNV is groot geworden door het organiseren van mensen en FNV Personeel weet dat als geen ander. Zij krijgen hier intern ruim de gelegenheid voor. In de huidige situatie is FNV Personeel, om het maar eens zo te zeggen, ‘de baas’.

FNV Personeel is vertegenwoordigd in het Ledenparlement en kan dáár de wens van werknemers, die ook FNV-lid zijn, langs democratische weg bespreken via de sector Diensten. Binnen het Ledenparlement heeft sector Diensten 7 zetels (van de 104) en zij kunnen via de vereniging dus niet hun wil via deze weg opleggen aan de vereniging. Dit lijken ze echter wel te doen door te staken én daar mee te dreigen.

Wij merkten dat deze dreiging verlammend werkte voor de hele organisatie en waren er machteloos tegen. We vonden dat de verenigingsdemocratie door FNV Personeel niet werd gerespecteerd. Invloed van FNV-werknemers op de vereniging hoort via het Ledenparlement te gaan en niet door het dreigen met een staking. Onder dreiging van stakingen bond het Algemeen Bestuur in en werd er intern gepolderd. Door allerlei omstandigheden ontstond er een soort mist binnen de organisatie én de vereniging. FNV Personeel sprak niet, zoals het hoort, met de directie, maar met het Algemeen Bestuur. Iets wat bij een andere organisatie ondenkbaar zou zijn. Door een aantal incidenten leek uiteindelijk niemand meer oog te hebben voor het plan en ging het alleen over ‘veiligheid’.

Door alle bestuurlijke discussies mag niet vergeten worden dat er binnen de FNV dagelijks honderden medewerkers zijn die zich met hart en ziel inzetten voor de leden. Van juristen tot administratieve krachten, van beleidsmedewerkers tot regioteams. Hun professionaliteit en betrokkenheid verdienen erkenning en respect. Tegelijkertijd moeten we eerlijk zijn dat er op sommige plekken in de organisatie een cultuur is ontstaan waarin ledeninvloed niet altijd vanzelfsprekend wordt gezien. Dat is geen verwijt aan al die mensen die zich dag en nacht inzetten voor de leden, maar wel een oproep aan bijvoorbeeld leidinggevenden en beleidsmakers om beter aan te sluiten bij de kracht van de vereniging zelf: het initiatief van leden en kaderleden. Wij hopen dat medewerkers die zich niet vertegenwoordigd voelen door FNV Personeel, het ooit nog een keer veilig genoeg vinden om een tegengeluid te laten horen; want die zijn er ook!

FNV Personeel steunt de door de RvT voorgesteld ingrijpende aantasting van de ledendemocratie. De toezichthouders kiezen nu, vermoedelijk opnieuw onder invloed van FNV Personeel onder de noemer van urgentie, ervoor machtspolitiek te spelen. In hun plannen blijft echter de werkorganisatie én de rol van FNV Personeel nog steeds buiten schot. De positionering, rol en ruimte van FNV Personeel binnen FNV, daar zou het écht over moeten gaan.

Auteurs van dit opinie-artikel zijn onbezoldigde leden van het voormalige Algemeen Bestuur van FNV.

Merdan Yagmur
Wendy Simonse
Steve Smit
Gerben van der Meulen
Peter Spijkerman