Flikker toch op met je antisemitisme

U bent antisemiet. Ja, u ja. U waagt kritiek te uiten op de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever? Jodenhater! U walgt van de illegale nederzettingen die daar als paddenstoelen uit de grond springen? Nazi! U wilt geen producten kopen uit bezet gebied? U bent erger dan een kampbewaker.

Het is weer zover. De pro-Israëllobby heeft de gelederen gesloten en bij gebrek aan argumenten wordt massaal de antisemitismekaart getrokken. Op Twitter Godwint Leon de Winter (Godwintert?) er lustig op los. Dat is geen verrassing, maar helaas zie ik ook tweeps die wel over hun volle geestelijke vermogens lijken te beschikken zich achteloos aansluiten bij allerlei walgelijke vergelijkingen met de Holocaust.

Want ja, van de al dan niet bestaande boycot (hoe zit dan nou, Trouw?) tegen producten uit de joodse nederzettingen is het natuurlijk maar een minuscuul stapje naar de volgende Kristallnacht. Tenminste, als je de schaamte allang voorbij bent. Ik kan alleen maar zeggen: flikker toch op met je antisemitisme. Kritiek op Israël is geen jodenhaat.

Hypocrisie Heel eerlijk? Ik vind die boycot een beetje onzinnig (al dacht ik altijd dat supermarkten zelf mogen uitmaken wat zij in hun assortiment opnemen), een duidelijk geval van symboolpolitiek en natuurlijk is het wat vreemd – wellicht zelfs hypocriet – dat nu juist deze zaak de emoties zo hoog opdrijft en andere (ergere) niet. Maar die hypocrisie zit aan beide kanten.

Aan de ene zijde zien wij de zeloten van Stop De Bezetting (altijd als ik die naam hoor denk ik: welke bezetting precies?) die van Israëlhaat hun levenstaak hebben gemaakt. 100.000 doden in Syrië? Geeft niet. Massaverkrachtingen in Egypte? Mwoh. Mensenrechtenschendingen in … (vul een willekeurig land tussen Marokko en Pakistan in)? Bijzaak. Het gaat om het leed van de Palestijnen, enkel daarom en de rest kan verrekken. O ja, en diezelfde Palestijnen mogen best onderdrukt worden, hoor, maar alleen door Hamas of Fatah, natuurlijk. Niet door de joden. De schijnheiligheid druipt er vanaf.

Aan de andere kant zit de Israëllobby volledig zonder argumenten. Het beste wat CIDI-directeur Esther Voet bij Knevel en Van de Brink eruit kon persen was een tu quoque-drogreden: de rest van de wereld is ook kut, dus waarom boycotten jullie alleen ons? Je zag dat ze er zelf ook niet gelukkig mee was, maar je moet roeien met de riemen die je hebt (dat Voet desondanks de discussie won, is een testament voor haar charme en een waarschuwing aan de andere kant niet steeds zure, oude mannenbroeders het woord te laten voeren).

Er is niets mis met wijzen op de dubbele standaard van de boycotlobby. Ware het niet dat diezelfde hypocrisie natuurlijk ook bestaat aan de zijde van de Israëlfans. Het gaat ze er helemaal niet om dat er een inconsequent boycotbeleid zit aan te komen, maar alleen dat deze inconsequentie ditmaal ten koste gaat van hun geliefde joodse staat. 100 procent van de nu zo boze twitteraars en columnisten zou morgen gaan tanken bij de benzinestations die garanderen dat zij geen olie uit Saoedi-Arabië gebruiken. Het is echt niet zo dat zij dan opeens allemaal roepen: “Ja, maar de olie uit Venezuela is ook besmet.”

Beschaving Het gaat uiteindelijk om hoe wij tegen Israël aankijken. Vinden wij het land “de enige democratie in het Midden-Oosten” (sorry, buurland Libanon) en een “parel van westerse beschaving, een baken van licht in de islamitische duisternis”, dan moeten wij ook accepteren dat wij Israël met andere maatstaven beoordelen dan Marokko (dat de Westelijke Sahara bezet) of China (dat hetzelfde doet met Tibet).

Of zien wij Israel als “just another” land in het Midden-Oosten? Een land waar men een flink aantal zaken veel beter voor elkaar heeft dan bij de buren, maar dat uiteindelijk gezien bezetting, onderdrukking en nederzettingenbeleid (Lebensraum, Leon de Winter?) niet zo heel veel beter is dan pakweg Jordanië, Tunesië of Qatar?

In het eerste geval (en ik vermoed dat veel vrienden van Israël die optie aanhangen) mag je niet raar opkijken dat de joodse staat ook wordt beoordeeld naar “Europese” maatstaven en dat een boycot als gerechtvaardigd moeten worden gezien. Hoge bomen en zo. In het tweede (een opvatting naar welke ik persoonlijk neig) is het logischer dat je een boycot afwijst, want met die gedachte kun je wel bezig blijven. Als wij elke mensenrechten schendende bananenrepubliek of woestijnkoninkrijk langs diezelfde meetlat leggen, blijven de schappen in onze winkels en supermarkten akelig leeg.

Dus zeg het maar: Israël als westerse staat met de consequenties van dien of als typisch Midden-Oostenland en laat ze verder met rust. Maar dan ook geen hosanna meer over al die Nobelprijzen en geweldige violisten graag. Ook geen inzendingen meer bij het Eurovisie songfestival. En vooral, vooral geen holocaustvergelijkingen! Bovenal omdat wie ze maakt, de herinnering aan de Shoah, de grootste misdaad uit de geschiedenis (100% Made in Europe) bezoedelt.

Volg Bart Schut ook op Twitter