Femonationalisme, hoe extreemrechts feminisme inzet tegen migranten en moslims
De benoeming van Giorgia Meloni tot eerste vrouwelijke werd door Hillary Clinton toegejuicht want zo constateerde, het is altijd goed als vrouwen zo'n positie weten te bereiken. Het enthousiasme is opmerkelijk want Meloni is leider van de extreemrechtse Broeders van Italië en prees de fascistische dictator Mussolini. Meloni is niet de enige vrouw aan het extreemrechtse dan wel nationalistische front. In Frankrijk leidt Marine Le Pen de RN, het vroegere Front National en in Duitsland is Alice Weidel leider van het extreemrechtse AfD. In Nederland is er bijvoorbeeld Annabel Nanninga als kopstuk van JA21.
Sociologe Sara Farris deed onderzoek naar het fenomeen, ook in Nederland, en bedacht voor deze stroming van extreemrechtse opvattingen die uitgedragen worden door vrouwen de term femonationalisme. Daarbij worden feministische opvattingen of slogans gebruikt om zich te keren tegen migranten en vooral ook moslims. Ze gebruiken het streven naar gendergelijkheid als middel om racistische dan wel islamofobe politiek te rechtvaardigen. Een voorbeeld daarvan is het invoeren van kledingvoorschriften voor moslima's, zoals het hoofddoekverbod in Frankrijk van kracht of het boerkaverbod in Nederland. Maar het gaat veel verder dan dat. Femonationalisme wordt niet alleen uitgedragen door extreemrechtse vrouwen maar ook door een deel van de feministische beweging dat zichzelf als progressief ziet.
Sara Farris discussieert in deze aflevering van UpFront, een programma van de Arabische nieuwszender Al Jazeera, met antropologe Mayanthi Fernando, die een boek schreef over de verhouding tussen Franse moslims en secularisme, en met Cynthia Miller-Idriss, expert op het gebied van rechtsextremisme en polarisatie. Onder meer komt aan bod hoe het toch kan dat femonationalisme vrouwen aantrekt terwijl extreemrechtse partijen er juist op uit zijn vrouwenrechten te beperken.
Praat mee
