Even boodschappen doen

De afgelopen weken is er enorm veel veranderd in Nederland dat kan niemand meer ontkennen. Sinds de persconferentie vorige week zijn de maatregelen nog extra verscherpt. Dit heeft voor mij persoonlijk vooral een grote invloed op het boodschappen doen.

Afgelopen donderdag ging ik voor het eerst naar de winkel na alle nieuwe regels. Boodschappen doen is voor mij altijd een enorme uitdaging omdat ik vanwege het 22q11ds dat ik heb veel moeite heb met prikkels en overzicht en de supermarkt is bijna altijd een erg chaotische omgeving. Ik wist niet in hoeverre iedere winkel de nieuwe regels uitgevoerd zou hebben omdat dit per winkel verschilt.

Veranderingen vind ik altijd ontzettend moeilijk. Dit omdat ik moeite heb met dingen aanleren. Het kost mij veel tijd om iets nieuws te leren. Daarnaast zit mijn hoofd vrij snel vol omdat de informatieverwerking minder snel gaat. Het stofje dopamine werkt niet goed. Voordat ik dan weer overzicht heb op hoe de nieuwe wereld in elkaar steekt zijn we een aantal dagen verder.

Enfin, donderdag moest ik dan toch echt weer naar de winkel. Ik ga altijd om de paar dagen omdat ik niet zoveel zware boodschappen kan tillen. Toen ik wakker werd begonnen de zenuwen meteen, al had ik nog niet direct door dat het kwam omdat ik naar de winkel moest. Ik voelde me slecht en had een dikke donkere wolk boven mijn hoofd. Op twitter kan ik gelukkig altijd goed mijn ei kwijt, dat vind ik erg fijn. Het helpt me om dingen van me af te schrijven en mezelf te verwoorden. Gelukkig heb ik veel lieve en begripvolle volgers die snappen hoe ik in elkaar steek en me helpen waar ze kunnen.

Ik werd geholpen door iemand die me vertelde om de aandacht op de positieve dingen te richten, wat was wel gelukt? En het klein te houden. Dat klein houden is voor mij best een dingetje. Als ik iets moeilijk vind, hoe klein het voor een ander ook is, wordt het voor mij enorm groot. Simpelweg omdat ik het overzicht nog niet heb. Haar tips hielpen. Ik besloot om even een kaartje op de bus te doen en dan te kijken hoe het bij de winkel was. Als ik het dan te eng vond, kon ik altijd nog later teruggaan.

Met knikkende knietjes en een kloppend hart stapte ik op de fiets en ging op weg. Eenmaal in de winkel overvielen alle nieuwe indrukken me enorm. Gelukkig was het vrij rustig en er was geen rij, daar was ik erg blij om. Ik pakte een wagentje en probeerde het muntje erin te doen, maar dat zat er al in. Ik maakte er een grapje over tegen de bewaker die ernaast stond, die kon dat wel waarderen.

Eenmaal in de winkel ging het boodschappen doen best goed. Het enige dat ik moeilijk vond was dat niet iedereen zich aan de nieuwe spelregels hield. Sommigen lopen weg bij hun mandje of lopen alsnog vlak naast je.

Toen ik weer thuis was kwam deze frustratie er dan ook uit op twitter. Ik voelde me enorm machteloos en overweldigd. Hoe moest ik hier nu mee omgaan? Mensen zeiden ‘misschien kun je door iemand anders boodschappen laten doen?’ Maar dat is dan mijn trots: ik weiger om mijn zelfstandigheid op te geven alleen omdat ik de nieuwe situatie zo moeilijk vind. Dus dan maar door de zure appel heen bijten.

Gelukkig kon ik die middag een telefonisch consult met de therapeut van de huisarts krijgen en dat was erg fijn. Ze begreep mijn frustraties en zei dat ik zoveel mogelijk moest spuien bij mensen. Gelukkig ken ik veel mensen online waar ik bij terecht kan dus dat is geen probleem. Nadat ik alle indrukken verwerkt had voelde ik het langzaam weer wat rustiger worden in mijn chaotische hoofd. De stukjes vielen weer op hun plaats en het overzicht kwam terug.

Zaterdag begon het hele riedeltje opnieuw, dit keer was ik echter minder angstig. Ik wist wat er van me verwacht werd en merkte na afloop dat ik het eigenlijk wel prettig vond zo, dit nieuwe boodschappen doen. De winkel was voor mijn gevoel veel overzichtelijker geworden en ik kreeg minder prikkels dan gewoonlijk. Bij de kassa werd alleen om het bonnetje gevraagd, wat voor mij ook prettig was want zo hoefde ik wat minder na te denken.

Eigenlijk zou ik het wel prettig vinden als de winkel wat vaker op deze manier georganiseerd kan worden voor mensen zoals ik, die moeite hebben met prikkels en overzicht of die net even wat langzamer zijn dan een ander. Het zou toch tof zijn als dit bij alle winkels gerealiseerd kon worden na deze coronacrisis. Boodschappen doen op een rustige manier, ik teken ervoor!