Europa moet anders; voorstellen van een lobbyist

In de Volkskrant van 8 oktober werden deskundigen gevraagd hoe zíj de Europese Unie zouden hervormen. In het rijtje van deskundigen was er een kardinale omissie; er stond geen lobbyist bij! Géén ander figuur in het Europese speelveld kent elke bout en scharnier van de Europese machinerie. Bovendien hoeft de lobbyist niet herkozen te worden dus kan hij hervormingen aandragen die politici stemmen zouden kosten. Hieronder drie voorstellen om de Unie grondig te verbeteren

1) Transparantie maar dan echt Europese wetten worden gemaakt in muffige achterkamertjes waar de Europese Commissie, de Raad en het Europees Parlement elke wet onderhandelen. Deze manier van onderhandelen wordt trialogen genoemd.

Als concept wetten eenmaal het daglicht zien in het Europese Parlement dan zijn het hamerstukken. En zelfs dan staan de elektronische stemkastjes uit zodat men niet kan controleren wie wat gestemd heeft. Ondanks dat verschillende Europese wetten dit soort praktijken verbieden wordt 80% van alle wetgeving via achterkamertjes beslecht. Simpelweg omdat achterkamertjes een enorme efficiënte manier zijn van wetten maken.

Los van de efficiëntie zijn de trialogen de dood van de Europese Unie. Burgers zien namelijk niet wie aan de basis heeft gezeten van politieke besluitvorming en kunnen die persoon dus ook niet afstraffen tijdens verkiezingen. Wij zien ook niet wat voor bloed er gevloeid heeft omdat achterkamertjes verhullen wie de winnaars en verliezers zijn. En als er geen bloed vloeit dan is er geen reden voor media om er aandacht aan te schenken. Terecht heeft de kiezer het gevoel dat er besluiten worden gemaakt zonder zijn medeweten en toestemming . Om toch invloed te hebben op Brussel moet hij naar exotische manieren grijpen zoals referenda en nationalistische partijen. Om dit te repareren moeten alle politieke debatten voortaan openbaar zijn.

2) Democratie moet worden hersteld De Europese Unie is niet een democratische organisatie. Er is geen directe lijn tussen beleid en de wil van de kiezer. Dit komt omdat er geen direct verkozen regering is. Juncker is voorzitter van de Europese Commissie dankzij de stem van 721.766 Nederlanders die op het CDA hebben gestemd. De kans is klein dat zij wisten dat zij op Juncker stemden. Daarom moeten bij de volgende verkiezingen de presidentskandidaat van elke partij ook op het stembiljet staan.

Mensen die op het PvdA stemmen moeten weten dat zij op Schulz stemmen en mensen die op de VVD stemmen moeten weten dat zij dan op Verhofstadt stemmen. De andere kant van de medaille is dat nationale Parlementen en het Europees Parlement in staat worden gesteld om hun controlerende taak uit te voeren. Op dit moment zijn beiden met opzet vleugellam gemaakt. Het Europees Parlement moet de macht krijgen om individuele Eurocommissarissen weg te sturen. Nationale parlementen moet de mogelijkheid krijgen om Europese besluiten te kunnen blokkeren.

3) Er is een verdragswijziging nodig Om dit allemaal mogelijk te maken is een verdragswijziging nodig. Luuk van Middelaar gaf aan in de Volkskrant dat de Unie hervormd kan worden zonder een verdragswijziging. Elke lobbyist kan je vertellen dat het huidige verdrag zoveel weeffouten bevat dat goed functioneren onmogelijk is. Er zijn te veel compromissen in het verdrag gebakken waardoor de Unie vol abnormaliteiten zit. Met het verhuiscircus naar Straatsburg als ultiem voorbeeld.

Nog belangrijker is waar het Verdrag van Lissabon voor staat. Namelijk de onmacht van burgers om de Unie een halt toe te roepen. Weggestemd als grondwet maakte Lissabon zijn rentree als verdrag. Maar omdat de burger niet gek is, werd het Verdrag van Lissabon een symbool voor de Europese achterkamertjespolitiek. Een list van de politieke leiders van Europa om de grondwet er toch doorheen te krijgen. Om die valse start te herstellen hebben wij een nieuw verdrag nodig.