Nederland raakt vrienden in Europa kwijt ... Rutte staat te boek als 'de bange premier' ... Verlies aan macht en geld in Europa dreigt
Europa is klaar met de Nederlandse premier Rutte. Hij staat inmiddels bekend als het etterbakje dat altijd dwarsligt. Als de Brusselse ambassadeurs en diplomaten ligt hoeft ‘Monsieur non’, demissionair premier van 16 miljoen niet terug te keren. Rutte wordt gezien als een bange premier die een kruis heeft gezet achter de woorden ‘solidariteit’ en ‘soevereiniteit’. Tijdens de Eurotoppen loopt hij compromissen uit de weg en speelt hij ronduit een verderfelijke rol.
De Volkskrant schrijft vanochtend over Rutte’s rol in Europa. Nederland, het land dat eerder bekend stond als het diplomatieke voorbeeld voor Oost-Europa, heeft nu het gezicht gekregen van de meest eurosceptische broertje in Europa. ‘Nedergif’, noemt een hooggeplaatste EU-ambtenaar het. ‘En we appreciëren het nog minder dan de nederwiet.’
Een aantal reacties van hooggeplaatste ambtenaren:
‘Brussel is één groot knooppunt van vriendendiensten’, zegt een EU-ambtenaar die nauw betrokken is bij de EU-toppen. ‘En Nederland heeft straks geen vrienden meer. Dat betekent minder macht, minder invloed en minder invloedrijke posities.’ Een tweede, doorgewinterde eurocraat: ‘Nederland ziet geen oplossingen in Brussel, het zoekt alleen maar problemen.’
Een Oost-Europese diplomaat: ‘Die hele EU-top was voor Nederland kennelijk een oefening in benepenheid. Neem het rapport van EU-president Van Rompuy over de toekomst van de EU. Dat was zo’n beetje op het lijf van Nederland geschreven met alle nadruk op strikte regels en discipline. Maar wat zegt jullie premier: ‘Ik lust geen vergezichten.’
‘Jullie premier speelt een ronduit verderfelijke rol tijdens de EU-toppen’, zegt een ambtenaar die in- en uitloopt bij de vergaderingen van de regeringsleiders. ‘Rutte zet zich vast in cijferreeksen, dogma’s en vermoedelijke parlementaire overmacht. Of het nu over de noodleningen voor Spanje of Griekenland gaat, over de meerjarenbegroting van de EU, het banktoezicht, de regels voor de pensioenfondsen, het asielbeleid, de Hedwigepolder of het opheffen van de grenscontroles met Roemenië en Bulgarije, Ruttes antwoord is steeds: nee, nee, nul, nul.’
Een ambassadeur: ‘Rutte straalt het beeld uit van een machteloze leider, een bange premier. Steeds opnieuw mekkert hij tijdens de EU-toppen: ‘Ik kan niet tegen de wensen van de Tweede Kamer ingaan.’ Het geeft de andere leiders het idee dat hij Wilders’ marionet is. Denk je dat Merkel geen lastige Bondsdag heeft? Heeft zij soms geen Constitutioneel Hof als waakhond? Denkt Rutte nu echt dat hij de enige premier is met verkiezingen in aantocht? Een politiek leider vindt een compromis in Brussel en overtuigt thuis zijn parlement. Rutte behoort overduidelijk niet tot die categorie.’