Trouw-columniste Nuweira Youskine neemt het op voor een radicale imam en laat vrouwen in de kou staan
Even dacht ik dat de column ‘goddelijk boterbriefje van de imam’ van Trouw-columniste Nuweira Youskine satire was, van het slechte soort. De columniste schrijft donderdag namelijk stiekem een beetje verliefd te zijn op de streng islamistische imam Fawaz Jneid.
Voor wie hem niet kent, ter herinnering: Jneid is de man die in 2008 aan tafel bij Pauw & Witteman hondsdol tekeer ging tegen Ahmed Marcouch. Jneid is tevens de man die Van Gogh “een ziekte die door alle bewoners van de aarde niet kan worden genezen” toewenste en zo nog een reeks uitspraken deed die wat mij betreft aantonen dat de imam niet helemaal helder van geest is ( pun intended ).
Daar waar ik aan tafel vooral een geesteszieke man zag, een enge islamist, die gevuld met woede over de rest van de wereld zijn gelijk wilde halen, zag Youskine kennelijk iets anders. Prachtig vond ze het, hoe hij twintig minuten lang in het Arabisch fulmineerde tegen Marcouch.
Jneids taalgebruik was juist angstaanjagend. Dat dedain waarmee hij sprak over moslims die zijn radicale koers niet volgen! Brrr… Tel daarbij op dat er een tolk aan te pas kwam om het gesprek überhaupt mogelijk te maken en wat mij betreft is de cirkel rond.
Welnu, Youskine kon haar liefde voor Jneid vanochtend weer laten opbloeien omdat hij opnieuw voor de rechter moet komen. De man is vorig jaar door de rechter veroordeeld omdat hij een religieus huwelijk afsloot zonder dat daar een burgerlijk huwelijk aan vooraf was gegaan. Het OM vindt de straf die de kantonrechter de radicale geestelijke oplegde, 750 euro geldboete, te laag en is daarom in hoger beroep gegaan. Aanstelleritis van de bovenste plank, meent Youskine. Die Nederlandse rechtsorde draaft een beetje door, vindt ze, waar maken we ons druk om?
Het lijkt maar een bureaucratisch dingetje voor Youskine, het verbieden van een religieus huwelijk zonder burgerlijk huwelijk. Want kom op, als je ervoor kiest om in het huwelijksbootje te stappen, dan maakt het toch niet uit waar het bootje aangemeerd ligt? De moskee, de kerk of het stadhuis? Bovendien is het religieus huwelijk echt niet meer dan een boterbriefje, meent Youskine. Ze schrijft:
Voor de goede orde: de stelletjes die naar de moskee komen ruiken gewoon hun kans om seks te hebben zonder de hele heisa van een officiële bruiloft, inmenging van allerhande familieleden, eeuwige trouw, torenhoge rekeningen, enzovoorts enzovoorts.
En dat is waar de ijverige columniste de plank niet alleen volledig misslaat, maar verblind door de drang de zaak goed te praten, het spreekwoordelijke bord dat ze voor haar kop heeft ook nog over het hoofd ziet. In haar column draaft ze nog even door over “kids die een gezonde interesse hebben in elkaar” en “mondige burgers, die zelf hun leven inrichten zoals we dat zo graag zien” . Youskine, wake up and smell the coffee! Want, voor de echt goede orde: juist daar is nu echt helemaal geen sprake van.
Die mondige burger weet de weg naar het gemeentehuis wel te vinden, het zijn juist de geïsoleerde, door (omstandigheden/familie) gedwongen gevallen die langs de imam gaan. De huwelijken die de imam heeft gesloten ondermijnen niet alleen de Nederlandse rechtstaat, maar kunnen de vrouwen bovendien ook, om maar iets te noemen, in huwelijkse gevangenschap terecht laten komen. Want hoewel het huwelijk voor de Nederlandse wet niet rechtsgeldig is, is het in andere islamitische landen wel degelijk geldig. Op vakantie naar moederland Pakistan of Saoedi-Arabië krijgt dat boterbriefje plots een heel andere lading. De vrouw is er bezit van de man en wie daar wordt achtergelaten door haar ‘echtgenoot’ komt er niet meer weg en kan fluiten naar hulp vanuit Nederland.
Of wat dacht je van bigamie? Ook verboden in Nederland, maar als het toch maar een boterbriefje is, waarom dan geen twee, drie of vijf briefjes? Als vrouw heb je het maar te slikken, want islamitisch scheiden van je vent is lang niet even makkelijk. Je koffers pakken en hem verlaten? Dat kan, vergeet alleen niet dat zo lang het huwelijk niet officieel islamitisch ontbonden is, je dus niet terug kunt naar je moederland; de echtgenoot is daar wettelijk gezien vaak nog de baas. Bovendien loopt zo’n vrouw het risico op sociale uitstoting binnen de eigen sociale omgeving met nog meer isolatie als gevolg.
Zo’n religieus huwelijk lijkt dus heel onschuldig, maar kan grote gevolgen voor de vrouw hebben. Dat iemand als Fawaz Jneid daar geen boodschap aan heeft, daar sta ik natuurlijk niet van te kijken, maar dat iemand als Youskine in een verder prima ochtendkrant een standbeeld voor de man wil is toch wel een erg enge ontwikkeling. Kortom: Trouw, niet zo.
Voor meer informatie over huwelijkse gevangenschap en de mogelijke gevolgen van een religieus huwelijk kijk hier en hier