Einde kwakzalverij in anti-pestindustrie in zicht?
Praat mee
Reacties (14)
Het wordt hoog tijd dat de coaching- en cursusindustrie aan banden wordt gelegd. Schoolleiders die inhoudelijk van toeten noch blazen weten halen allerlei dure bureaus binnen met onzinnige cursussen die door vakbekwame leraren meteen worden doorzien en die nergens toe leiden, behalve tijdverlies, ergernis aan de kant van de leraren en geldverspilling. Er zijn zelfs in dit geval 'contraproductieve' cursussen, merkt de kinderombudsman op. Nog meer reden om accreditatie via de nieuwe Onderwijscoöperatie met spoed door te zetten.
Als je niet weet dat er gepest wordt hoe kun je dan een effectief anti-pestprogramma gebruiken. Vaak weten de school en ouders helemaal niets af van dat pesten.
Slechts één protocol werkt: pak de pesters aan. Verder is het geldsmijterij.
Pesten is een vorm van mishandeling. Zo moet het ook gezien worden. En mishandeling is strafbaar. Als ouders weten dat hun kind een pester is en zij aansprakelijk zijn, dan zorgen ze volgens mij veel sneller ervoor dat hun kind de juiste hulp en behandeling krijgt, waardoor dat stopt. Slachtoffers kunnen altijd een dan een schadeclaim indienen. Zou het dan niet snel over zijn? Overigens is pesten niet alleen van kinderen. Het gebeurt tot in de verzorgingshuiszen aan toe. Omdat het nooit afgestraft wordt gaan zulke mensen ermee door. Soms gedreven door de belachelijke noodzaak belangrijk gevonden te worden. Maar het is altijd een vorm van controle uitoefenen op anderen. Volgens mij ook aangeleerd en dan moet afgeleerd kunnen worden. Verplicht desnoods.
Vooropgesteld dat "zalf kwakken" één van de leukste uitdrukkingen in de Nederlandse taal is, toch het volgende: Pesten, van peuterspeelzaal tot bejaardenhuis, komt voort uit bepaalde conventies, waaronder die van de grootste bek en slinks verkregen invloed. Het zaad ervoor wordt met name gezaaid tijdens de basisschoolperiode, de meest vormende jaren. Daar leert men in hoeverre je kunt manipuleren buiten de veilige gezinssituatie, die uit de aard der zaak subjectief is. Scholen, en de staf al helemaal niet, zijn niet toegerust om dit te onderkennen. Het bolle zoontje van de aannemer is vaak de pester, maar diens vader is tegelijkertijd de grootste 'sponsor' van de sportdagen en feesten van diezelfde school. Die pak je dus niet aan. Zo gaat het betreffende 'zoontje' (mag ook dochter zijn) dus het leven tegemoet, in de wetenschap onaantastbaar te zijn. En de gepeste leert dat hij/zij weinig steun zal ontvangen. Een grote waffel en een dikke portemonnee, tot aan het verzorgingstehuis een garantie de bovenliggende partij te zijn, thans ook met politieke steun.
Ik denk dat, om pesten te lijf te kunnen gaan, dat iedereen thuis zich lekker in zijn vel moet kunnen voelen, op school, op sport, hobbies, met vrienden. Ik vraag me af hoe je zo'n programma opzet want je zou zo ongeveer de wereld moeten veranderen om pesten echt de wereld uit te helpen.
Knuffelen met paarden? Laat me niet lachen! In de betere anti-pestcursus staat de Kalashnikov centraal. Helaas zijn dit ook niet de goedkoopste cursussen: het cursusmateriaal is (ook op de zwarte markt) nogal prijzig.
Pesten, discrimineren en treiteren wordt in Nederland “vrijheid van meningsuiting” genoemd. Als we willen dat kinderen ophouden met pesten, zouden volwassenen eerst eens het goede voorbeeld moeten geven.
Prima dat de overheid ingrijpt, scholen doen niets!! Beter de pesters op cursus sturen bijvoorbeeld bij het korps mariniers!
Stuur de pester en hun ouders een jaar lang -op eigen kosten- in therapie. Belast de rest van de groep niet met lessen over pesten.
Het valt mij op dat iedereen hier zo.. papieren-werkelijkheid-ig over doet. Cursussen, programma's, de 'pest-industrie'? Als er al meer gepest wordt vanaf.. wanneer? 2005 ofzo? Dan ligt dat *echt* niet alleen aan de scholen, en wordt het echt niet beter van gedoe en cursussen. Ouders hebben/nemen geen tijd meer voor hun kinderen, daar is het probleem. Aanpakken en consequent zijn, en je krijgt robuuste koters die prima voor zichzelf en anderen op kunnen komen. Alles maar goed vinden, na 5 keer zeuren toegeven, en andere kenmerken van een 'vrije' opvoeding werken gewoon niet. Accreditatie is een eerste stap; het wordt tijd voor meer ouderlijke verantwoordelijkheid.
De vraag is hoe dat dan wel moet. Daar is nog weinig over bekend. Er worden altijd wel grote woorden gesproken maar dat zijn onmachtige woorden. De aandacht voor pesten kan ook een averechts effect hebben en doorslaan naar een overgevoeligheid voor elke vorm van kritiek of onheus gedrag. Daar zijn we goed in in Nederland dus dat zal nu ook wel weer gebeuren. Over de zelfmoorden is al het een en ander te doen geweest en het blijft altijd arbitrair of dat komt door pesten. Soms wel, soms niet. Jonge levens zijn vaak instabiel over de hele breedte. Het creëert daders en slachtoffers die niet zelden stuivertje wisselen. Tot een zelfmoord wordt dan soms in een opwelling besloten. En niet zelden zijn er vele copycats die onder invloed van de sociale media ook een poging doen. Als je pestgedrag echt grondig wil aanpakken zal je als school veel meer informatie moeten hebben en diep in moeten grijpen in de privelevens van kinderen. Het pestgedrag vindt niet alleen meer op school of na school plaats maar ook op sociale media. Moeten deze dan permanent bereikbaar zijn voor leerkrachten? Leerkrachten die er al zo veel bij hebben gekregen. Op excursie naar Auschwitz, een duurzaamheidsprojectje hier, een racismeweek daar en oh ja, of de school ook even aandacht wil geven aan overgewicht en gezonde voeding. Allemaal goed maar je kunt leerkrachten niet telkens opzadelen met alle maatschappelijke problemen. En dat even afgezien van de privacyredenen. Pestgedrag zal nooit verdwijnen maar we mogen wel eens opletten wat we zelf allemaal in gang hebben gezet. Uitsluiting is politiek gezien bijvoorbeeld bepaald geen taboe meer. Hele volsstammen moeten worden uitgezet of er wordt met grote minachting over gesproken. Als er in de politiek met zo weinig respect, of in ieder geval minder grof taalgebruik wordt gesproken hoe wil je dit dan verwachten van kinderen? Als ze van hun ouders horen dat Marokkanen maar moeten oprotten naar hun eigen land als ze het niet bevalt is het niet gek dat kinderen dit ook gaan vinden. En dat geldt omgekeerd ook. Aandacht voor het anders zijn in alle opzichten lijkt me het enige dat je kunt doen, elke dag weer en notoire pesters snel en hard isoleren van de rest en professionele hulp bieden.
Mijn vorige post werd niet geplaatst. Kan ik wel een beetje begrijpen. Maar ik spreek uit ervaring. Als kind moet je weerbaar worden, en op een gegeven ogenblik je remmen losgooien. Accepteer het gewoon niet. Ook al zijn ze 2x zo groot en sterk. Want als een kind bang is en in zijn/haar schulp kruipt ruiken ze het. Dus wat ouders hun kinderen moeten meegeven is volgens mij: De beuk erin. Op wat voor manier dan ook. Leer ze terug te vechten. Voor mij werkte dat heel goed toen ik een jaar of 12 was, en sindsdien nooit meer last gehad. En ik besef dat niet ieder kind hetzelfde is, maar stop ze niet in een slachtoffer rol. Daar hebben ze later niets aan.
[De vraag is hoe dat dan wel moet. Daar is nog weinig over bekend.] Dat is niet waar. Er is een Noors programma dat werkt en een Fins programma dat werkt. Bij dit voorstel hoort bovendien dat er van tijd tot tijd eventuele nieuwe programma's getest worden op werkzaamheid. Dat "pesten nooit zal verdwijnen" is vooral een uitspraak van mensen die zelf gepest hebben en op die manier een excuus buiten henzelf hebben. Overigens geldt voor alle succesvolle programma's dat het *geen* kwestie is van "pesters hard aanpakken", maar van de gehele groep een andere houding tegenover pesten te geven.