Puinzooi! Iets anders is er niet in te zien. Tot zover het einde van de Arabische Lente.
Het moge onderhand duidelijk zijn de Arabische lente is een complete ramp aan het worden. Ben bang dat een groot deel van de bevolking geen idee heeft wat democratie betekend. En dat is jammer. We moeten helaas vaststellen dat in veel gevallen de mensen terugvallen naar een dictatoriaal systeem. Denk dat veel te maken heeft dat na de eerste en tweede wereldoorlog veel Arabische landen de grenslijnen zijn neergepend en niet is gekeken naar de diversiteit en etnische verschillen. En daarom een dictator de enige oplossing is om het geheel bij elkaar te houden. Op zich natuurlijk verschrikkelijk jammer. Gaat nog wel even duren en zolang er een sterke drang is naar een niet westerse Sharia-achtige samenleving zijn we wel weer een eeuw verder. Maar je moet je natuurlijk afvragen of het democratische model als in het westen wel haalbaar is. Gezien heel veel factoren we eigenlijk moeten accepteren dat het niet haalbaar is.
Zodra de staatsgreep door generaal Al-Sisi en consorten werd gepleegd, heb ik, en anderen naast mij, op deze site de mening geuit dat dit absoluut niet goed af ging lopen. Hoewel ik graag gelijk heb, vind ik het in dit geval vreselijk. Ook naar om te zien dat er een "Stan Storimansje" is gebeurt daar... Mijn sympathie gaat uit naar het Egyptische volk en de familie van de Sky News cameraman... al maakt mijn mening natuurlijk helemaal niets uit en lezen zij dit niet.
Volgens mij gaat het hier uiteindelijk om de vrijheid te mogen denken, zeggen en geloven wat men wil. Helaas moet die blijkbaar bevochten worden. De heer Morsi en zijn kornuiten leken in mijn ogen regelrecht op een dictatuur af te stevenen, en dat er nu een paarhonderd fundamentalisten minder op de wereld rondlopen doet mij daarom niet direct in huilen uitbarsten... Zo oppervlakkig te oordelen staat het leger aan de goede kant. Het blijft niettemin uiterst verdrietig dat er zo veel koppige mensen zijn die vinden dat wat zij geloven belangrijker is dan wat een ander gelooft, en ik denk dat daar toch de essentie zit.
Iets van zelfbeheersing tonen blijkt in de landen van het midden oosten toch steeds weer een behoorlijk probleem te zijn.
Wel snoeihard, maar: Moet het westen (tegen beter weten in?) blijven volharden hún ideeën over 'waarden en normen' mondiaal bindend te verklaren? Tot nu toe leidt dat alleen maar tot een nog groter en verbeten wordend verzet door mensen die daar anders over denken.
De goede weg is om Morsi weer in funktie teug te laten komem op voorwaarde dat hij zijn beleid van bevoordelen mislimbroeders terugdraait.
Klopt. Maar er is bijna niemand in Egypte die deze 3e, en voor de hand liggende weg wil bewandelen. Het land is verdeeld in 2 kampen die niet toe willen geven. En dat baart grote zorgen voor de (nabije) toekomst.
Ik heb Egyptische Koptische kennissen hier in Nederland en volgens hun is de situatie voor Kopten In Egypte nu dramatisch.
De puinhoop in Egypte is over de hele linie gezien vele malen groter dan de berichtgeving hier in Europa weergeeft.
Wat mij de laatste dagen sterk opvalt is hoe we onszelf enerzijds democraten en rationele mensen vinden, maar tevens niet echt consequent daarin zijn en ons feitelijk laten meeslepen met demonstraties van grote groepen mensen die niet per sé een meerderheid van de bevolking vertegenwoordigen. Want heel simpel gezegd, er zijn verkiezingen geweest, de verkozen leiding heeft het zo verbruid dat ook daar weer een onhoudbare situatie ontstond, en het leger heeft uiteindelijk de partijen als het ware uit elkaar gehaald, zowel op straat als door een inmiddels door velen niet meer geaccepteerd leiderschap af te zetten. Men heeft er overduidelijk en vrijwel direct bijgezegd dat dit tijdelijk is en dat er - als ik me goed herinner over pakweg 6 maanden, nieuwe verkiezingen zouden plaatsvinden. Dan kun je twee dingen doen, op straat blijven rotzooien tot er een nieuwe burgeroorlog uitbreekt, of die zes maanden gebruiken om zoveel mogelijk mensen, ook op het platteland, te gaan overtuigen van je standpunten in de hoop dat je dan die verkiezingen zult gaan winnen, Dat was het enorme manco van de met name twitterende en facebookende jongeren op het Tahir plein, ze hadden daarmee weliswaar de sympathie van veel mensen in de westerse wereld gekregen en kregen dus het predikaat "Arabische lente" toebeleeld maar ze vergaten wel even dat ze bij verkiezingen aan die steun niets hadden maar dat ze hun eigen volk moesten gaan overtuigen, ook buiten het Tahir plein en zeker ook buiten de hoofdstad Kaïro. Mijn simpele vraag is: waarom nemen we verdorie geen duidelijk standpunt in? In plaats van op die militairen te schelden en dus de demonstranten aan te moedigen voor zover ze waarnemen wat in onze media gezegd wordt zouden we met zijn allen luidkeels moeten roepen: "Houd in Godsnaam op met dat hysterische gegil en verhalen dat je je leven wilt opofferen opdat jouw partij weer aan de macht komt en begin de broodnodige democratische campagne om er zo goed mogelijk voor te staan bij de volgende verkiezingen!" We doen alsof we de democratie zo belangrijk vinden maar in onze commentaren is daar werkelijk geen fluit van te merken!
Met de redenatie kan nu in nederland dus het leger de macht grijpen want op dit moment heeft onze regering niet de steun van 50%. En bij een minderheidskabinet heeft het leger altijd deze migelijkheid? Is de afspraak dat je voor een bepaalde tijd gekozen wordt (.onafhankelijkheid van dagkoersen) opeens niet meer democratisch?