GGD: drie weken quarantaine na contact met apenpokkenpatiënt
Een vrijgezelle moslima gaat niet zomaar uit huis
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (25)
Multiculturalisme is een zoektocht. Niet alles is zomaar verteerbaar. Mooi om dit vanuit het perspectief van een intelligente moslima te vernemen.
Mooi verhaal. Er staan wat tekortkomingen in maar daar zal ik je niet op aanwijzen. Voor mij zijn mijn familie en ouders ook het belangrijkste in mijn leven.
Goed, vertederend verhaal over het onvermogen van de allochtone 'ouderen' om te accepteren dan in Nederland andere mores heersen dan in het stedelijke Turkije, laat staan als daar op het platteland, zoals bijv. Anatolië.
Forestaverde, u kletst weer uit uw nek. En niet alleen dat: U beledigt bewust. Want waar staan "die verschillende reacties waarin deze dame - waarom nou "dame"? - 'intelligent' wordt genoemd? En waar leest u, "het feit" dat men het intelligent noemt als een moslima een stukje schrijft? En wie discrimineert er dan volgens u? Als er nou één verkeerd bezig is, dan bent u dat. Bob Schmitz is de enige reageerder die het woord "intelligent gebruikt. Uit de volledige reactie blijkt duidelijk hoe beledigend uw bevindingen vanuit uw vooroordelen voor de schijfster en Bob Schmitz zijn: Bob Schmitz: "Multiculturalisme is een zoektocht. Niet alles is zomaar verteerbaar. Mooi om dit vanuit het perspectief van een intelligente moslima te vernemen." IK hoor graag van u, wat ik over het hoofd zag. En waarom ik uw kwalificatie dan onterecht beschamend vind.
Een verhaal dat mij aangrijpt. Ik ken elk facet van het probleem. Het Moslima meisje uit Almelo, dat door haar vader in het thuisland werd dood geschoten was een schoolvriendin van mijn dochter. Ze was een spontane vriendelijke meid, alleen als haar ouders er bij waren klapte ze finaal dicht. Ze was zoals jij omschreef in de ogen van haar ouders ook te veel verwesterd. Wat een vreselijk leven moet dat zijn. Ik denk 1 van de redenen dat zoveel jonge moslim meiden vluchten naar de IS.
Ik denk dat veel moslim meiden met dit dilemma te maken hebben. Je zou maar verliefd worden op een Hollandse jongen. Dat zal bijna nooit geaccepteerd worden. Je moet zelfs je gevoelens kunnen beheersen. Je mag alleen verliefd worden als je ouders en de gemeenschap het accepteert. Hoe erg is dat!
Esra - ik heb de indruk dat de thread aan zijn eindpunt gekomen is, en dat is niet erg - zo gaat dat. Graag wil ik je danken voor je heel overwogen en persoonlijke stuk, mild van toon, en toch over dingen van gewicht. Iemand die jong is, een verantwoordelijk beroep tegemoet gaat, en nu al wijsheid laat zien, dat is zeldzaam. Dame, ik hoop meer van je te lezen. Groet, Frank.
Ik heb groot respect voor jouw familieleven...als je hulp nodig hebt, is er altijd wel iemand, jullie zorgen voor elkaar, iets wat er in het individualistische land niet veel meer is. Alles heeft zijn voor- en na-delen, maar dat koude ikke ikke en de rest kan stikken zou wat anders kunnen!
@ Op het moment dat ik mijn appartement binnen ben, verander ik in het Turks buurmeisje dat iedereen binnenshuis op slippers laat lopen en haar buren lastig valt met arabesk folklore om twee uur ‘s nachts. Prima toch dat uitgesproken Turks/mohammedaans zijn achter de voordeur!
Zou zeggen rekening houden met je buren lijkt mij een voorwaarde dus om twee uur snacht de buren met wat voor muziek ook lastig vallen, behoudens een sporadisch feestje, lijkt mij niet het gedrag van een goede buur.
Gewoon die hoofddoek eraf en lekker party'en, meid. Je ouders hoeven niet alles te weten.
Dus n.a.v. dit verhaal schat u de schrijfster zo "hoog" in, dat ze niet zelf kan bepalen of ze een hoofddoek wil dragen of niet? Ach jongen, maak je toch eens los van je reflexen en denk zelf na, zoals je ouders je ooit geleerd hebben; ze moesten eens weten....
Wie zegt dat Esra een hoofddoekdragende moslima is? Wie zegt dat ze niet reeds aan het feestvieren is?
Ik kan alleen maar respect hebben voor de moed van de schrijfster om toch deze stap in haar leven te zetten. Waar ik wel droevig van wordt is dat ook uit dit verhaal blijkt dat het voor ouders in dergelijke fijnmazige dwingende culturen er helemaal niet om gaat wat het beste is voor het kind, maar vooral wat de gemeenschap er van zal zeggen. Het is belangrijker dat de dochter wordt gezien als vrome moslima dan dat zij zich ontplooit tot zelfstandige vrouw. Lijkt me enorm verstikkend en ongezond milieu om daar deel van uit te maken. Gelukkig weten sommigen zich daaraan te ontworstelen. Ik zet trouwens ernstige vraagtekens bij de liefde die de ouders voor hun kind voelen als wat de omgeving denkt belangrijker is dan het welzijn van het kind. Je kind bedreigen met een doodskist, zo’n vader zou met pek en veren het land uit geschopt moeten worden.
Zo werken groepsculturen nou eenmaal. Er zitten voor en nadelen aan. Door de hechte banden met familie en naasten hoeven mensen zich geen zorgen te maken om op hun oude dag weg te kwijnen in een tehuis...het is daar vanzelfsprekend dat kinderen voor hun bejaarde ouders zorgen net zoals de ouders eens voor de kinderen hebben gezorgd. Aan de andere kant is er altijd een grote sociale druk om te conformeren aan de groep en gezinnen worden als geheel beoordeeld in plaats van als afzonderlijke leden. Dat betekent inderdaad dat als één lid van het gezin iets doet wat door de gemeenschap als schandalig beschouwd wordt, het gezin als geheel daarvan de verantwoordelijkheid komt te dragen. En uitstoting (denk aan ouders die hun kinderen plotseling niet meer met de jouwe laten spelen) kan in een groepscultuur hele tastbare gevolgen hebben. Dat is niet alleen in moslimlanden zo. Ook in andere groepsculturen zoals Japan zijn gezichtsverlies en uitstoting vanwege afwijkende acties van directe naasten risico's die mensen koste wat het kost proberen te vermijden. Dat is iets wat wij als individualistische westerlingen vaak niet voor kunnen stellen.
Mooi relaas, beste Esra - je laat heel mild een wonde plek in de Nederlandse maatschappij zien. Een plek die veel, met name jongere, Hollanders zelf niet zien, of niet willen zien. Wat betekent onze eigen Nederlandse 'vrijheid' nu helemaal? Veel minder dan ze lijkt. Ergens hieronder beveelt iemand je aan om te gaan 'party'en'. Het is niet heel moeilijk wat daarmee bedoeld wordt. Drinken, pillen, coke, je laten neuken, en de volgende dagen kapot zijn. Ga je het precies na, dan is het: helemaal niks. Het Nederlandse vrijheidsbegrip is een fata morgana, en een gevaarlijke ook nog. Je ziet het overal om je heen, en het zijn de taboes waar niemand in het vrije westen over durft te spreken: het grote aantal echtscheidingen, de vervreemding tussen ouders en kinderen, tussen kinderen onderling, de psychiatrische ontwikkelingsstoornissen en verslavingen die hier bij horen, families die je geen families meer kan noemen, en in het algemeen mensen die niets meer gemeenschappelijks hebben, en niets meer kunnen bespreken met elkaar. De mens als klein en onbewoond eiland. Die in de waan leeft dat hij of zij een 'autonoom zelf' is. De Nederlanders waar ik over schrijf, die zijn bang, heel erg bang. Ze herkennen in datgene wat je noemt, iets wat ze verloren hebben, als ze het al ooit gehad hebben. Toch is er die herkenning - en dat maakt dat wat je beschrijft tot iets eeuwigs. De Hollandse haat jegens allochtonen, die gaat helemaal niet over vrijheid van meningsuiting, of terrorisme, of gebruik van uitkeringen, of integratie, of overbevolking. Die haat is gestoeld op afgunst, en op een onpeilbaar verdriet om dat wat verloren ging. Ja, en die haat komt ook omdat de Hollander wel beseft dat zijn rare begrip van 'individuele vrijheid' een monstrum is, alleen is hij veel te angstig om dat toe te geven, want dan valt hij in onze 'moderne' tijd (die in werkelijkheid meer aan de periode van de Neanderthalers denken doet, of aan de Israëlieten die om het Gouden Kalf dansten) uit de boot. Daar was hij op een heel andere manier toch al uit gevallen, weet ik.
"Die haat is gestoeld op afgunst, en op een onpeilbaar verdriet om dat wat verloren ging." Ik merk ook dat die haat 'groeit', zou dat ook iets te maken kunnen hebben met recente aanslagen en o.a. IS terreur?
Als wat jij schrijft waar is dan zou ik vandaag nog vertrekken hier. Wat een deprimerende kijk op Nederland anno 2015.
'Ga je het precies na, dan is het: helemaal niks. Het Nederlandse vrijheidsbegrip is een fata morgana, en een gevaarlijke ook nog.' Als ik het goed begrijp heb ik dus geen fantastische jeugd gehad en verlang ik eigenlijk naar een kalifaat. Wat fijn dat u dat even voor anderen weet te beslissen. "het grote aantal echtscheidingen, de vervreemding tussen ouders en kinderen, tussen kinderen onderling, de psychiatrische ontwikkelingsstoornissen en verslavingen die hier bij horen, families die je geen families meer kan noemen, en in het algemeen mensen die niets meer gemeenschappelijks hebben, en niets meer kunnen bespreken met elkaar." Nee, het is natuurlijk veel mooier als de man gewoon beslist of er gescheiden mag worden, pyschische problemen gewoon keihard worden ontkent en de vrouw gewoon luistert naar de man.
Ik denk dat het niet correct is om over haat te spreken. Ik denk eerder dat het te maken heeft met het besef dat de strijd die we zelf gestreden hebben opnieuw, of eigenlijk nog steeds, gaande is. En dat sommige mensen daar geen geduld meer voor hebben. We dachten dat we waren vrijgevochten van de ketenen van geloof en sociale controle, maar nu is er een groep die dat hele proces nog door moet. Ik vind dat niks ten nadele van die groep, maar er treedt een soort vermoeidheid op. Waarom moeten we dat hele proces weer overdoen? Mijn moeder deed 65 jaar geleden hetzelfde als de schrijfster en ondervond ook veel problemen. Zij mocht niet gaan wonen in het huis dat ze voor zichzelf gevonden had. Vrouwen moesten in die tijd ontslag nemen als ze gingen trouwen, Mijn generatie ging zich vervolgens uit het verstikkende geloof vechten. Toen ik erachter kwam dat er nu nog steeds vrouwen zijn die zich in een situatie bevinden die 70 jaar geleden hier normaal was, stond ik versteld. Ik dacht, we zijn vrij, het is klaar, maar dat is helemaal niet zo. Ik vind het jammer dat die strijd niet ophoudt, maar steeds maar doorgaat. Niet iedereen heeft daar zin in. Zo zie ik dat. Niet als haat, wel als verlamdheid en onwil. Als we er bij stilstonden dat onze moeders in dezelfde situatie zaten als vrouwen zoals Esra Dede hadden we misschien meer begrip voor hen. Maar dat maakt het voor mij niet minder vermoeiend. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Bijzonder overigens dat deze dame in verschillende reacties 'intelligent' wordt genoemd. Ik heb geen idee wat haar intelligentie is, maar het feit dat men het intelligent noemt dat een moslima een stukje schrijft is natuurlijk per definitie al enorm discriminerend. Zou men dat van een Nederlandse vrouw zeggen? Wat goed, mevrouw Schultz Verhagen dat u een stukje schrijft!
Ik denk dat ik een stukje van Melanie Schultz van Haegen-Maas Geesteranus niet snel 'intelligent' zou vinden, maar soit, onmogelijk is het niet. Wel curieus dat U juist deze dame noemt. Ik heb zo een vermoeden dat Uw voorkeuren naar haar partij uitgaan. Anders dan U vind ik het ter zake dat Esra intelligent en moedig genoemd wordt. Omdat ze in mooie woorden iets laat zien dat belangrijk is, voor iedereen. We leven helaas in een tijd waarin alles evenveel waard geacht wordt. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening. Al is die naar menselijke maatstaven gemeten gestoord. Men mag zich uitleven tot en met; alleen als het om geld gaat dan zijn er grenzen, hoewel die tegenwoordig ook snel vervagen (zie de vele schandalen rondom de VVD). Draagt men een diepe humane waarheid aan, dan zegt de libertijn: ja maar dat is jouw mening. Draagt men een feit aan, dan zegt de slecht opgeleide: ja maar ik zie het anders en wat je zegt dat is jouw mening. Ik vrees dat ik in deze simpele woorden toch ernstige crises in onze maatschappij uitdruk. Ik zeg: maatschappij, want een samenleving is het al lang niet meer.
