Wat een onzin-verhaal. Er is maar 1 to do puntje noodzakelijk. 1. Maak een planning voor de begrafenis van de EU. Wake up tav die loze beloftes en je to do list.
BankenUnie. Waar halen banken geld vandaan voor een fonds, ze kunnen zichzelf al niet herkapitaliseren? Ondertussen wordt NL belastingbetaler volgend schulden, borg en risico fuik ingezogen. Ook bankschulden delen, creeren en herfinancieren. Keep on dreaming.
Multinationals nemen over het algemeen rationele beslissingen. wanneer je als klein landje zorgt voor een gunstig ondernemersklimaat, (belasting technisch, imago, effiëntie, opleiding, flexibiliteit e.d.) dan willen ze zich graag vestigen in jou landje. een dergelijke beslissing staat volledig los van de omvang van de economie, omvang bevolking enz enz. Multinationals willen winst maken en zoveel mogelijk daar aan overhouden. (shareholders value, winst-optimalisatie) Het is dus volstrekte kul te beweren dat een multinational wel de oren zou laten hangen naar een superstaat Europa omdat het nou eenmaal meer inwoners heeft.
Het is duidelijk dat de VVD bang is dat Europa *echt* iets tegen de macht van de bamken gaat doen, dat Europa *echt* iets tegen belastingontduiking gaat doen.
Mijn 'to do list': * Ontmantel deze bankenunie enintroduceer kwijngeld. * Eis een democratisch economisch bestuur. * Investeer in een robuust Europees netwerk voor het transport van groene stroom en nationaliseer de energieproducenten. * Scherp de normen voor het energieverbruik van apparaten, voertuigen, datacenters enzovoorts aan. De zuinigste technologie wordt wereldnorm. Geef een impuls aan innovatie zonder deze Europese ondemocratische industrie in te schakelen. * Schrap alle belastingen met een grensoverschrijdend effect. Breng multinationals die de belasting ontduiken voor het gerecht en laat de vervuiling door hun aandeelhouders en eigenaren betalen. * Werk aan de invoering van eurobonds gebaseerd op kwijngeld en hef de obligatiemarkt op. ... anders is het slechts cosmetisch en hebben de burgers alsnog niets te zeggen.
-Het volledig openbaar maken van alle verdragen, onderhandelingen niet meer geheim. -Daarna democratisch alles tegen het licht houden/ afschaffen/ aanpassen. -Elimineren van lobbyisten
'Introduceer kwijngeld". Ja, die is leuk. Heb je enig idee wat er gebeurt als je dat op grote schaal introduceert? Wat denk je dat er gebeurt met de pensioenfondsen en dus de pensioenen van veel Nederlanders als het systeem werkt? Als het systeem werkt zoals je denkt, dan zullen pensioenfondsen gigantische verliezen lijden. Leuk voor al die pensionados en mensen die denken dat ze nog een pensioen gaan krijgen. Ten tweede, wat denk je dat alle beleggers gaan doen met hun geld? Gewoon blijven zitten en elk jaar een paar procent afboeken. Denk het niet. Ik denk dat die het gaan trekken uit alle beleggingen die last hebben van de langzaam verdwijnende waarde en stoppen het in zaken die er geen last van hebben. Ik denk dat olie naar 300 dollar per vat schiet door de honderden miljarden die daarin gepompt gaan worden. Goud naar 5.000 doller per ounce. Landbouwgrond 10 keer zo duur. Leuke wereld. Wat wel een voordeel is, de Euro zal gigantisch in waarde dalen. Goed voor de export. Behalve dan dat het rondkrijgen van investeringen om van die hogere vraag te profiteren ontzettend moeilijk zal zijn met kwijngeld. En dat alle importen ondertussen wel veel duurder worden. Echt, ik dacht dat de SP gek was, maar het kan dus nog veel erger.
Jesse Klaver heeft gelijk in zijn kritiek op het kabinetstandpunt omtrent de 'opschoning' van EU-commissie taken en EU-verdragen... Ook het idee van Klaver voor de bankenunie heeft mijn instemming, idem dito het idee van de Eurobonds en ook de vergemeenschappelijking van het fiscale beleid lijkt mij nuttig. Dit laatste echter meer vanuit de gedachte dat verbreding van de bron van fiscale inkomsten voor overheden hard nodig is, nu particulieren zowel als individu en georganiseerd in bedrijven er eer in stellen om geen of zo min mogelijk belasting te betalen. Slecht argument van mij, ik weet het, maar tja ik hoef niet altijd thuis, in het publieke domein of in het café de slimste uit te hangen. Voor Jesse Klaver ligt de lat, in zijn rol als parlementariër, veel hoger. In zijn stukkie hierboven lijkt hij echter op een blinde op een rumoerige en agressieve (Noord-Hollandse) kermis, die zijn geleidehond thuis heeft gelaten met de gedachte ‘ik kan het zelf wel’. Het is roekeloos naïef. De analyse van Jesse schiet politiek schromelijk te kort en lijkt inconsistent. De genoemde voorstellen zijn strijdig met de klassieke belangen van economische conglomeraten. Tevens vergeet Jesse dat de sfeer van de dag strijdig is met zijn voorstellen: politici roepen graag dat de crisis in de zuidelijke landen de schuld is van de zuidelijke landen. Vergeten wordt dat kredietverstrekkende instanties eigenlijk net zo verantwoordelijk zijn voor de financiële en economische luchtbellen die als diegenen die geld kwamen halen en het vervolgens per ommegaande post doorgaven aan de ondernemingen in de kredietverstrekkende landen. Pompen maar… en de winnaars zitten altijd in Noord-Europa - ook nu. De voorstellen van Jesse omtrent de europese bankenunie zijn hypocriet. De politicus die wel van Europa initiatieven verlangt en weigert vanuit het nationale platform voortouw te nemen is wat mij betreft niet geloofwaardig. Nationale initiatieven moeten onderdeel zijn van een europese strategie of tactiek. Er is nog heel wat werk aan de winkel voor een politicus om voluit druk uit te oefenen in parlement en daarbuiten op de financiële instituties in Nederland om de twijfelachtige rotzooi die nog op de balansen van Nederlandse banken staan af te schrijven. Een ‘echt’ economisch bestuur op europees niveau kan onder de huidige omstandigheden slechts leiden tot stagnatie. Gemeenschappelijke besluiten worden vastgelegd in verdragen, die niet zo maar veranderd kunnen worden. Wijziging van beleid n.a.v. bijv. als oorspronkelijke argumenten onwaar of ongeldig blijken te zijn, is heel lastig. Neem nu het huidige anti-Keynesiaanse en monetaristische economisch beleid dat liegt en bedriegt over financiële markten en de macro-economische effectiviteit van overheidsuitgaven en belastingen (multipliers voor wie het na wil zoeken) in relatie tot overheidsbeleid, dat is niet zomaar te wijzigen terwijl de belangrijkste instituties op het gebeid van macro-economie (o.a. IMF) dit beleid als slecht voor de europese- en wereldeconomie bestempelen. Oftewel meer democratische flexibiliteit en minder beleid vastleggen in starre multilaterale verdragen. Voor degenen die het nog niet begrijpen en meer op Nederland georiënteerd zijn dan op Europa, ik stel het tegenovergestelde voor van wat het CDA wil, die wil namelijk zelfs Nederlandse beleidsopvattingen in wetten vastleggen. De voorstellen van Jesse Klaver op het gebeid van milieu en ‘groen’ lijken verstandig en modieus, ik blijf echter huiverig voor modieus gebabbel. Nog niet zolang geleden was iedereen voor bio-brandstof, terwijl ik dat altijd als een grove ontkenning van de kwetsbaarheid van de humuslaag op aarde heb gevonden. Een soms slechts centimeters dikke laag waar wij van leven, en niet alleen ons voedsel uit halen, wordt bij bio-brandstof gebruikt om mensen in een file te houden waar zij zich vrijwillig in de stress laten jagen. Beetje dom toch? De groene stroom uit stuwmeren in de Alpen, en de verwachte potentiële giga toename hiervan, in de komende decennia, is niet per se positief. Jesse Klaver sluit af met een mij zeer sympathiek doel: “Op de Europese doe-lijst hoort ook: méér democratie.” Jammer alleen is dat méér democratie bij Jesse ook op de to-do list moet komen. Volgens mij is het grootste deel van zijn to-do list zonder méér democratie desastreus voor de europese bevolking en nog meer in de toekomst. Méér democratie willen we nu, en dat moet zo snel mogelijk via het Europees parlement. Méér democratie is voorwaarde voor succes, niet de to-do list van Klaver.
Het grootste probleem van de Europese democratie is dat het EU parlement door de pers genegeerd wordt. Behalve als weer eens een PVV-er zich misdragen heeft. Wij kennen de EU-parlementariërs niet en hun activiteiten nog minder. Een oorzaak is dat we geen vrije pers meer hebben: journalisten hebben in het internet-tijdperk de grootste moeite om het hoofd boven water te houden en schrijven wat de lezer wil lezen. Populisten springen in dit informatie-vacuüm om misselijke misvattingen te propageren. De werkelijkheid is dat de EU eerder ten onder gaat aan een overmaat aan democratie dan aan een tekort. Anders dan ooit de bedoeling was heeft de Europese Raad van Regeringsleiders veel macht naar zich toegetrokken, en die regeringsleiders - van Rutte tot Merkel - zijn welzeker democratisch gelegitimeerd. Alleen schiet het niet op met 28 stuurlui op één schip (en nog betere stuurlui aan wal). Eurosceptici roepen "dat het hun allemaal veel te snel gaat". Die hebben duidelijk nooit een bedrijf van binnen gezien: de beslis-snelheid in de politiek is oneindig veel lager dan in het bedrijfsleven.
De VVD is populistisch bezig, met voorstellen die gelukkig weinig kans maken, maar die wel het anti-EU sentiment versterken. De EU is ook een dankbare zondebok, omdat we zo weinig weten wat er werkelijk in Brussel en Straatsburg gebeurt doordat journalisten de EU-berichtgeving volkomen verzaken. De VVD dreigt rechts van de schaal te lopen met schaamteloos nationalistische opvattingen. Je mag wel een beetje trots zijn op je land, maar in historisch perspectief is nationalisme allerminst onschuldig,. want het houdt in dat je anderen minder vindt. "Nazi" is een afkorting van "nazional". Intussen is een verenigd Europa wel degelijk een realiteit aan het worden, dat merk je als je door de EU reist. Laten we ook niet vergeten dat de uitbreidingen van de EU een soort Marshallhulp zijn. (Dat was de hulp die de Amerikanen ons gaven voor de wederopbouw na de oorlog). De landen in Zuid-Europa waren dictaturen tot in de jaren '70 (Spanje, Portugal, Griekenland), en de de landen in Oost-Europa tot rond 1990. Die werden geen lid van de EU omdat, maar opdat ze aan de EU-standaarden gaan voldoen. Van de zomer was ik opnieuw in Oekraïna, na zes jaar. De prachtige stad Kiev doet steeds Europeser aan, maar wordt bedreigd door die vreselijke Russen. Nog erger is het in Georgië, een land dat volgens de aardrijkskundeboekjes helemaal niet in Europa ligt, maar in Azië. De Georgiërs zelf menen echter dat zij juist de oorsprong zijn van Europa, en in prehistorische tijden voor het eerst wijn maakten. Gelukkig is het land wel lid van de Raad van Europa, die over mensenrechten waakt. En dan is er nog het piepkleine Armenië, een trots maar straatarm land dat helemaal geïsoleerd dreigt te raken. Maar onze grootste zorg is dat onze welvaart terugvalt naar het niveau van 2006. Erreg!
Die vreselijke Russen? Waar slaat nu op? Zeker in Ukraine, waar de helft van het land etnisch Russisch is. Georgie en Armenie zijn cultureel zeker Europees. Rusland trouwens ook. Economische en culturele samenwerking met die landjes zou prima kunnen, maar de huidige geopolitiek verhindert dit. Tegen de afspraken in zijn de baltische staten NATO leden geworden, en via de 'gekleurde revoluties' is hetzelfde geprobeerd in Ukraine en Georgie. Dan is er ook nog het probleem van het missile defence system. Terecht voelen 'die vreselijke Russen' zich bedreigd. Putin heeft namens hen onlangs nog een uitzichtloze oorlog in Syrie weten te voorkomen. Uw visie op Europa deel ik wel een beetje, maar er moet nog wel erg veel veranderen. Laat ieder land eerst maar eens verplicht Engels en Spaans gaan geven op school, dan kunnen we in elk geval met elkaar praten...