Een tête-à-tête met... Jesse Klaver en Lilian Ploumen

Dennis l’Ami tekent opnieuw een ongemakkelijke confrontatie tussen twee politici

Lilian Ploumen roert in haar koffie. “Dus Starbucks en Ikea komen definitief niet naar de hoorzitting?” vraagt ze aan Groen Links-Kamerlid Jesse Klaver, die een aantal multinationals daartoe had uitgenodigd. Om zo informatie in te winnen over ‘belastingontwijking’, zoals belastingontduiking tegenwoordig wordt genoemd. “Nee, zonder opgave van reden.”

De jonge parlementariër kijkt de Kamer in, knikt naar zijn collega Van Tongeren. “Hoe ver ben je met je belastingverdragen?” vraagt hij aan de minister van Ontwikkelingsamenwerking. Ploumen neemt een slok en brandt haar lippen bijna aan het gloeiend hete goedje.

“Ik kom niet veel verder als de belastingontwijkers geen openheid willen geven over hun kennis van regelgeving”, zegt ze uiteindelijk. “Dus met al onze belastingexpertise leggen we het alsnog af tegen het grootkapitaal?”

Ploumen knikt, bevoelt haar pijnlijke tong. Ze antwoordt: “Het trieste is dat zelfs The Rolling Stones, geheel ‘in de geest van sex, drugs & rock ‘n’ roll’ via Nederland hun belastingaangifte doen. Als je ‘Brown Sugar’ achteruit afspeelt, hoor je een aantal belastingadviezen, wist je dat?”

Even lachen ze, om zich maar niet te hoeven ergeren. Verderop klinkt muziek uit een werkkamer. “Marijnissen was een grote fan van ze. Regelmatig klonken er live-opnames uit hun beginjaren uit zijn kamer.” Klaver kijkt Ploumen aan, pakt de koffie uit haar handen en besluit: “Dat was in een tijd dat bedrijven nog maatschappelijke verantwoordelijkheid kenden. Zolang ze die ontlopen, zouden we geen koffie meer van ze moeten drinken, geen meubels meer bij ze kopen en niet moeten luisteren naar de muziek van een groepje nep-rockers die kennelijk net zo sex, drugs & rock ‘n’ roll zijn als een registeraccountant.”