'Een pik is geen vereiste om goede muziek te kunnen maken'

Bells Of Youth is een band die bestaat uit vijf vrouwen. In totaal dus tien tieten, hier en daar een gelakte nagel en veel – heel veel – lang haar. Maar dat nu juist die facetten continu worden benadrukt door media, in plaats van hun kwaliteiten als band, steekt. Vrouwen die in een band spelen is kennelijk anno 2014 nog steeds heel vreemd, dat moet benadrukt worden. Met alle venijnige vooroordelen over vrouwen van dien. Omdat de bandleden stempels als ‘vriendinnenband’ meer dan zat zijn, schreven ze een treffend betoog.

In maart kwam het debuutalbum van Bells Of Youth uit, BOY, dat met veel lof werd ontvangen. De band werd zelfs ‘de belofte voor 2014’ genoemd door muziektijdschrift OOR. De bandleden kijken dan ook uit naar een zomer vol toeren langs diverse festivals, om hun zelfgeschreven en gecomponeerde nummers te spelen. Met een nieuw album en een flink aantal optredens komen dan uiteindelijk ook de recensies. En wat blijkt? Er is een patroon te herkennen: er wordt altijd benoemd dat de band uit vijf vrouwen bestaat, maar dat is het probleem nog niet. ‘Er sijpelt vaak ook nogal wat dedain door in de manier waarop mensen over ons praten en schrijven’, schrijft de band op VICE.

Zo zijn de dames ‘de natte droom van elke mannelijke muziekliefhebber en oplettende marketeer’. Een andere recensent schrijft in een wel hele slechte poging tot een lofrede: ‘gelukkig uiten de vrouwen van Bells of Youth hun vriendschap niet in gekwebbel boven een plens verse muntthee, maar in pakkende liedjes’. Want dat is wat vrouwen doen. Thee drinken en kwebbelen. Ook wordt Bells Of Youth steevast neergezet als ‘meidengroep’, ‘meidenband’ of ‘vriendinnenband’, krijgen ze – ongevraagd – kledingadvies van recensenten en is hen meer dan eens gevraagd of ze allemaal lesbiènnes zijn.

In een treffend betoog vraagt Bells Of Youth zich nu terecht af:

Het is natuurlijk altijd fijn als er over je gepraat wordt, maar zegt er ooit iemand tegen de zanger van Racoon: “Gast, zet die bolhoed af en laat je kleden door een professional”? Wordt Metallica een jongensgroep genoemd, Mumford & Sons een jongensband en is Slayer duidelijk een vriendenband? Vroeg er iemand ooit aan Lou Reed of hij die liedjes écht allemaal zelf geschreven heeft? (“Wat knap!”) Doet heel Nickelback het met elkaar? (Okay, slecht voorbeeld.) Laten we eerlijk zijn: met zo’n reet hoeft de gitarist van Go Back To The Zoo eigenlijk heus geen instrument te kunnen spelen. Waarom heeft De Jeugd Van Tegenwoordig voor die albumhoes gekozen als ze in het echt veel knapper zijn? Wie van Mozes and the Firstborn zou je doen? Gaat Pete Wentz stoppen met Fall Out Boy nu hij een baby verwacht?

Ze concluderen: ‘Om goede muziek te maken hoef je echt niet met een pik op een drumstel te kunnen slaan’.

Lees hier het volledige betoog van Bells Of Youth