Joop

Een open brief aan de rechter die dierenmishandelaars lage straffen gaf

  •  
27-04-2019
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
shetland-pony-3375422_640
De dieren hebben geen stem, zij zijn echt afhankelijk van mensen zoals u
Geachte Edelachtbare,
Graag uw aandacht voor het volgende bericht over de 50 uur taakstraf voor 2 dames die dieren meerdere malen langdurig hebben verwaarloosd. Ik ben ten einde raad, wat de reden is dat ik mij nu direct tot u richt.
Intelligentie Zoals u ongetwijfeld weet, of behoort te weten, beschikken dieren over veel meer intelligentie en gevoelens dan de gemiddelde burger denkt. Niet voor niets vraagt Frans de Waal zich af of de mens wel slim genoeg is om te weten hoe slim dieren zijn. Maar dat even terzijde, ik heb het niet over de intense familieverbanden van olifanten, zwanen of pinguïns die verscheurd worden door het doden van een enkel familielid, nee ik heb het over zeer basale bij elk dier voorkomende gevoelens zoals pijn, stress, angst (en dus ook vreugde, plezier). Gevoelens die door het gros van houders structureel worden ontkent omdat het hen geld kost, niet goed uitkomt of zelfs plezier aan beleeft door het dier (langzaam) te doden, te mishandelen of te verwaarlozen.
U weet natuurlijk net als ik dat bij van alles en nog wat iedereen de baten en lasten tegen elkaar afwegen waarbij de kans op het constateren ervan bij het niet nakomen van een wettelijke plicht een zeer belangrijk onderdeel is. Als een op te leggen maatregel (last) in geen verhouding staat tot de overtreding (bate) en de kans op ontdekken laag tot zeer laag is, zal de houder de betreffende overtreding blijven begaan.
Sjoemelsoftware Een duidelijker voorbeeld dan de sjoemelsoftware hoef ik u natuurlijk niet te geven. De baten en de zeer geringe kans op ontdekken hebben ervoor gezorgd dat in bijna elke diesel de software is ingebouwd. Nu men weet wat de lasten zijn en dat de kans op ontdekken erg groot is geworden, kan ik u verzekeren dat in geen enkele diesel deze software door de producent meer zal worden ingebouwd.
Op het gebied van dierenwelzijn is het niet anders met alleen het grote verschil dat in dit geval de drie variabelen (baten, lasten en de kans) wel bekend zijn. Lasten stellen helemaal niets voor, kans op ontdekking is laag tot zeer laag en de baten zijn talrijk. En hier komt u in beeld en hier gaat het dus verschrikkelijk fout. U gaf de dames uit Sittard slechts 50 uur taakstraf en dat is zelfs nog lager dan de toch al lage straf die de officier van justitie eiste.
Ik kan bijna niet geloven dat dit is wat u aangaf als reden voor deze bizar lage straf: “Aangezien het slechts om dieren gaat en in veehouderijen misschien nog wel groter leed bestaat waar we niets aan doen.” Zoals ik hierboven heb uitgelegd ervaren dieren pijn, stress, angst (en dus ook plezier, vreugde). Dit biologische feit is ook onderkend door de wetgever. Op het moment dat een dier mishandeld en/of verwaarloosd wordt, is de impact van deze mishandeling en/of verwaarlozing ervan op het dier erg groot, zowel voor de korte als voor de lange termijn. Het moet u bekend zijn dat mishandelde en verwaarloosde dieren lange tijd (zo niet voor altijd) getekend zijn en erg angstig blijven. Dit is inherent aan het feit dat dieren gevoelens hebben. Met andere woorden, de begane overtreding kan bestempeld worden als zeer ernstig.
Degene die dit de dieren aandoet heeft mist elk greintje empathisch vermogen richting de dieren en zal dus zijn gedrag ook niet zomaar gaan aanpassen. Dat zal alleen maar gaan gebeuren als hij zich ervan bewust is dat de baten niet opwegen tegen de lasten, niet een klein beetje opwegen maar echt substantieel. En dit is nu, geachte edelachtbare, de reden dat ik u schrijf.
Het is mij (en met mij velen) echt een doorn in het oog dat het gros van de zeer ernstige zaken die toevallig aan het licht zijn gekomen worden afgedaan met een taakstrafje om nog niet te spreken over uw weerzinwekkende onderbouwing hiervan. Het gaan opleggen van een taakstrafje voor mishandeling of verwaarlozing is een dusdanige last dat in geen verhouding staat tot de baten voor de houder (plezier aan het mishandelen, geen geld willen uitgeven voor verzorging en dergelijke).
Recidive Dit heeft tot gevolg dat de houder zal blijven recidiveren met alle gevolgen van dien voor de nieuwe dieren en de rest van hun leven, om nog maar niet te spreken over de steeds weer terugkerende kosten voor de maatschappij. De dieren worden in beslag genomen, lichamelijk opgeknapt (aan het mentaal weer in orde krijgen van deze dieren wordt al helemaal geen aandacht besteed) en de maatschappij draait vervolgens voor de kosten op.
Geachte edelachtbare, het mishandelen en verwaarlozen van dieren moet echt aangepakt worden met straffen die er toe doen en waarvan een duidelijke preventieve werking uitgaat. Het opleggen van een taakstrafje van een aantal uur valt hier echt niet onder en zal de overtreder en toekomstige overtreders er niet van weerhouden om door te gaan met het ernstig mishandelen of verwaarlozen van dieren. U bent aangesteld om er in ieder geval zorg voor te dragen dat daders gestraft worden en wel op een zodanige manier dat de kans op een recidive geminimaliseerd wordt. Doe dat dan ook.
Zorg ervoor dat houders en toekomstige houders zich wel tweemaal gaan bedenken. De dieren hebben geen stem, zij zijn echt afhankelijk van mensen zoals u. Ik wens u paasdagen met vooral veel tijd voor bezinning.
Met vriendelijke groeten, Karen Soeters – House of Animals
Deze open brief verscheen eerder op Animals Today.
Cc-foto: Jaclou-DL

Meer over:

opinie
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar

Reacties (7)

Bouwman2
Bouwman228 apr. 2019 - 12:18

Er is een belangrijk werk in de Nederlandse taal, namelijk het door ene Willem, die ook de Madoc maakte epos de Reinaert, waarin de avonturen van de gelijknamige vos werden beschreven. Het dateert uit ongeveer 1200. Hier worden dieren voorgesteld als waren zij mensen, met menselijke eigenschappen. . Uiteraard met educatieve bedoelingen, ter lering ende vermaak, want dieren kennen geen ethiek. Die vreten elkaar rustig op als ze trek hebben. Het vreemde is dat er tegenwoordig nog steeds gedacht wordt dat dieren mensen zijn die er wat anders uitzien. Met menselijke eigenschappen dus, met intelligentie en met ethische principes. Zo kent een dier net als mensen pijn, verdriet en angst. Maar ook aanhankelijkheid en mededogen. Ze lezen de Reinaert dus als handleiding waar die helemaal niet voor was bedoeld.Maar ze zijn met geen stok te bewegen hun lezing te wijzigen. Een duidelijk voorbeeld van wat Rutte al zei: een visie staat vaak in de weg. Een dier handelt niet rationeel, maar instinctief al naar zijn aard. Van mensen mag verwacht worden dat niet te doen, alsnog niet primair.Hoe meer een dier gedomesticeerd is hoe menselijke ie wordt. Heeft een dier een klein aangezicht en grote ogen hoe meer ie lijkt op ons, de mensen. De wolf is door ons, de mensen, altijd heel negatief voorgesteld. Oude sproken over de wolf hebben er diep ingehakt. Terwijl de wolf juist een voorbeeld is van dierlijk onbekommerd gedrag. Voor veel mensen zijn dieren gewoon mensen, en dus is dierenmishandeling gelijk gesteld aan allerlei vormen van leed dat mensen elkaar aandoen. Dan gaat het wel over huisdieren, maar de groep is groter. En zelfs honden bijten meer kapot dan je lief is. Inmiddels is de PvdD een weinig afgestapt van dit standpunt om dieren als mensen te zien, en richt ze zich nu eerst op het klimaat. Overigens met zelfde aparte focus. Die partij scoorde heel goed, het bewijs dat mensen dus lichtgelovig zijn. Of juist zwaar gelovig, dat kan ook. U kiest maar.

WillemdeGroot
WillemdeGroot28 apr. 2019 - 11:53

Ik denk dat iedereen, die er kennis van neemt en over nadenkt, wel een mening heeft over elke uitspraak van een gerechtelijke instantie. Heel menselijk, maar subjectief. Laten we a.u.b., hoe moeilijk het vaak ook, emotioneel, is, het wettelijk oordelen aan de rechter overlaten. Steeds weer lees je reacties op rechterlijke uitspraken. Meestal worden de straffen te laag bevonden of beoordeeld vanuit dat persoonlijke gevoel. Laten we afstand houden en wetgeving overlaten aan de Kamers, tect., en uitvoering aan de rechterlijke macht.

Me, Myself and I
Me, Myself and I28 apr. 2019 - 5:20

Ik pak hier misschien wel een gevoelig punt, maar eigenlijk is dierenmishandeling hetzelfde als kindermishandeling. We hebben er voor gezorgd dat er een flink aantal dieren afhankelijk zijn geworden van ons. Als je dan ook dieren in en of om het huis neemt, zijn zij ook mbt de kwaliteit van het leven, de vreugde, verdriet en noem maar op afhankelijk. Net zoals bij kinderen. Deze verantwoordelijkheid mag best wel erg zwaar wegen.

Thuiszitter
Thuiszitter27 apr. 2019 - 22:16

Dus zwaarder straffen voorkomt recidive . Geen taakstraffen meer ? Gevangenissen vol proppen is de uitkomst volgens Karin. Beter dan een brief aan de tweede kamer, de rechter doet gewoon zijn werk en houdt zich aan de afgesproken richtlijnen , regels en wetten. Taakstraf van 50 uur betekent 12 weken een dagdeel inleveren en een bezoek aan de reclassering . Ik kan daar wel mee leven.

Pake Jeep
Pake Jeep27 apr. 2019 - 19:24

De brief is gericht aan de verkeerde instantie. De rechter voert slechts de wet uit en voor de wet zijn dieren geen levende wezens, maar roerende zaken. Zou je de wet willen wijzigen, dan moet men zich tot de tweede kamer wenden, dat is de plek waar wetswijzigingen en/of voorstellen tot nieuwe wetgeving worden verwerkt.

1 Reactie
FransAkkermans1947
FransAkkermans194728 apr. 2019 - 11:05

Ik denk dat u bedoelt dat dieren wel levende wezens zijn maar niet gelijkwaardig aan de mens.

FransAkkermans1947
FransAkkermans194727 apr. 2019 - 17:48

Wel interessant dat mw. Soeters hier aangeeft dat ze niet gelooft dat een taakstraf mensen weerhoudt opnieuw in de fout te gaan. Een taakstraf van vijftig uur stelt niets voor. Of geldt dat alleen als het om dierenmishandeling gaat? En is dat ook het standpunt van de Partij voor de Dieren?