Diederik Samsom adviseerde landbouwministerie over te gaan tot gedwongen uitkopen boeren
Een oom van mij vocht mee met de Duitsers
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (37)
U heeft gelijk: ook Duitsers zijn er ingeluisd. Het gros van de bevolking zou er niet uit eigen vrije wil voor kiezen om anderen te vermoorden en te 'werken' in vernietingingskampen. Geen ander volk heeft zoveel rekenschap afgelegd als het Duitse volk. Onder de jonge Duitsers bevinden zich mijn beste vrienden. Ook Nederlandse militairen hebben na WO II huisgehouden in Indonesie. Niet uit eigen vrije wil, maar omdat de honger naar macht groot is bij politici. Geniet van Schiller's Ode an die Freude O Freunde, nicht diese Töne! Sondern laßt uns angenehmere anstimmen Und freudenvollere!1 Freude, schöner Götterfunken, Tochter aus Elysium, Wir betreten feuertrunken, Himmliche, dein Heiligtum! Deine Zauber binden wieder, Was die Mode streng geteilt; Alle Menschen werden Brüder,2 Wo dein sanfter Flügel weilt. Wem der große Wurf gelungen, Eines Freundes Freund zu sein, Wer ein holdes Weib errungen, Mische seinen Jubel ein! Ja, wer auch nur eine Seele Sein nennt auf dem Erdenrund! Und wer's nie gekonnt, der stehle Weinend sich aus diesem Bund. Freude trinken alle Wesen An den Brüsten der Natur: Alle Guten, alle Bösen Folgen ihrer Rosenspur. Küsse gab sie uns, und Reben, Einen Freund, geprüft im Tod; Wollust ward dem Wurm gegeben, Und der Cherub steht vor Gott! Froh, wie seine Sonnen fliegen Durch des Himmels prächt'gen Plan, Laufet, Brüder, eure Bahn, Freudig, wie ein Held zum Siegen. Seid umschlungen, Millionen, Diesen Kuß der ganzen Welt! Brüder! Über'm Sternenzelt Muß ein lieber Vater wohnen. Ihr stürzt nieder, Millionen? Ahnest du den Schöpfer, Welt? Such' ihn über'm Sternenzelt! Über Sternen muß er wohnen.
Ik snap dat er een generatie is die het niet trekt maar gezamenlijk herdenken is beter dan alleen. Dat gedicht had natuurlijk voorgelezen moeten worden. Dat laat iets van grootheid zien. Maar wie kan die grootheid opbrengen?
Verboden is het niet; schandalig is het wel. In deze zin wordt de boosheid manifest die in de rest van het artikel impliciet blijft. Ik heb juist bewondering en respect voor deze gemeente. Er is niets schandalig aan en ik hoop dat meer gemeenten het gaan doen. Dan kunnen we pas echt afrekenen met dat verleden. Door er gezamenlijk te staan met de oude vjiand. Prachtig!
Bezoek eens de Duitse militaire begraafplaats in Ysselsteyn. Let dan vooral op de leeftijden van die kindsoldaten.
Wat velen niet snappen (of niet willen snappen) is de reden waarom we de doden herdenken. We willen ze eren voor hun verzetsdaden en de gedachte aan hen die onschuldig naar het hiernamaals zijn gejaagd levende houden. De reden? Nooit meer hun lijden, nooit meer zoveel geweld. Opdat hun sterven niet voor niets is geweest. Hoe bereiken we dat? Niet door systematisch het herdenken van 'die Moffen' uit te sluiten. Juist begrip, van hoe het zover is gekomen is de beste manier om de doden te herdenken. Maar door het uit te sluiten reduceer je de oorlog tot een zwart-wit beeld, tot een farce. Wil je dat werkelijk? Dat het leed van zoveel man versimpeld wordt? Wil je werkelijk de doden en de WOII bagatelliseren? Echt???
Die gewone soldaten kun je nauwelijks iets kwalijks nemen. Je hebt ook een heleboel tegenwoordig die vechten in Afghanistan om daar het democratische systeem op te leggen vanuit de loop van het geweer, net als wat de Sovjets destijds al probeerden. Ik kan er nog zo tegen zijn, maar de soldaten die het werk moeten doen, dat is hetzelfde soort werk als wanneer ze juist aan de andere kant zouden hebben meegevochten. Maar de politici die die agressie-oorlogen bedenken, daar heb ik dus wel kritiek op.
Ik krijg verschrikkelijk de kriebels als iemand zijn familiegeschiedenis loopt uit te spitten om er achter te komen WIE hij is. Wie je bent is een individu met individuele gedachten, en dat is niet te vinden in welke vergeeld boek dan ook. Dat doe je door in de spiegel te kijken. De gedachte dat je je persoonlijkheid of identiteit kunt afleiden uit je stamboom is een exponent van plat reactionair denken en is iets voor mensen die een houvast binnen hun eigen persoonlijkheid missen. Reactionair denken impliceert inderdaad wij-tegen-zij denken en daar zien we hier dan ook een staaltje van. Wij-tegen-zij. Zo is het niet in de Verlichting: Duitse jongens die in een heel foute oorlog in een heel fout leger aan stukken zijn geschoten zijn als mens precies als al die anderen: slachtoffers. Mensen.
Wat in vredesnaam heeft for whom the bell tolls hiermee te maken? Dat was een roman die juist niet ging over dienstplicht, maar over de Spaanse burgeroorlog en over mensen die voor hun idealen hun leven gaven. Dat ging over Anarchisten en de internationale brigades. Anselmo, Robert Jordan. Het was een roman als aanklacht tegen de staat welke staat dan ook. Ik denk dat de schrijver het verwart, met im westen nichts neues, maar ook dat is een roman die juist aantoont dat idealisme vaak tot niets leid. En helemaal niet het idealisme van de grote vaderlandse oorlog. Excuses, heer Baruch, maar u heeft for whom the bell tolls naar mijn opinie verkeerd geinterpreteerd.
Excuses hoor, maar ik rol van mijn stoel af, in From whom The Bell Tolls kwam geen Duitse soldaat voor, en ook dienstplicht was geen onderwerp. Goeie genade.
"kent zichzelf een morele superioriteit toe door wél Duitsers te herdenken als onderdeel van hun invulling van de Nationale herdenking op 4 mei" Het is inderdaad moreel superieur om ook doden van een voormalige vijand te gedenken.
IN de redenatie van Baruch past wel degelijk het gedicht van de Nederlandse man die bij de Waffen SS in dienst ging omdat hij armlastig was en dacht een goede boterham te kunnen verdienen. Ook een nederlandse slachtoffer. Oh arm nederland, de mensen zijn niet altijd consequent, nee ze kletsen meestal maar wat raak. En hun herdenking is selectief. Op 4 mei herdenk ik hoe mensen slachtoffer worden van de machinaties van machtigen die er niet voor terug deinsen het leven en welzijn van anderen in gevaar te brengen. Niet de nationaliteit van het slachtoffer doet ertoe.
"Maar 4 mei gaat ergens anders over. 4 mei gaat over het herdenken van de Nederlandse slachtoffers en is onderdeel van de Nederlandse geschiedenis." Helaas heeft Robbert Baruch hier ongelijk. 4 mei gaat voornamelijk om het herdenken van joodse slachtoffers. Het leidt natuurlijk geen twijfel dat het joodse volk door de oorlog oneindig veel zwaarder is getroffen dan welke andere groep ook. Maar juist daarom vind ik het zo pijnlijk dat sommige joodse belangengroepen zestig jaar na dato nog steeds het alleenrecht op herdenken claimen. Het zou een gezond deel van het verwerkingsproces van ons land zijn als we nu eindelijk gewoon eens ALLE slachtoffers kunnen herdenken. En ja, daar horen ook die arme duitse dienstplichte drommels bij. Het maakt wat het joodse volk heeft meegemaakt absoluut niet minder erg, maar het zou het joodse volk wél ongelofelijk veel goodwill opleveren.
Wat een onzin. Ik herdenk alle gevallen van de oorlog. Ook zij die aan de verkeerde kant zijn gevallen. Juist op 4 mei is het belangrijk dat er niet alleen terug wordt geblikt, maar ook wordt stilgestaan bij de wijze waarop anderen tot hun vreselijke daden komen. Dat draagt ertoe bij dat de kans op oorlogen in de toekomst verminderd. Vasthouden aan 'op 4 mei mogen alleen 'onze' gevallenen worden herdacht' draagt niet genoeg bij aan het voorkomen van verschrikkingen in de toekomst. Maar het staat een ieder natuurlijk vrij om alleen 'onze' gevallenen te herdenken.
Ik ben geen oorlogsslachtoffer en heb nooit in enig gevaar geleefd. Wel hebben mijn ouders mij geleerd dat ik altijd zelf moet kiezen. Natuurlijk kan een mens niet altijd kiezen of maakt men soms de verkeerde keuze, maar iedereen kan kiezen om respect te hebben. Bij het lezen van sommige reacties hier krijg ik het gevoel dat dat respect ontbreekt. Juist op deze dag moet je niet zomaar iets roepen, moet je het niet beter willen weten, maar moet je vooral zelf denken wat je leert uit het verleden.
Zowel de daders als de slachtoffers van de tweede wereldoorlog waarover deze discussie gaat, zijn DOOD. En in de dood zijn we allemaal GELIJK. Iets om over te na te denken.
Henk Thutank schreef: "Helaas niet alleen kampbeulen, het vrijwillige eliminatie antisemitisme was bijna bij elke Duitser aanwezig." Mijn vraag aan Henk is dan: heb je de boeken Jodenjacht en Kopgeld gelezen?!!!!!! Was dat volgens de theorie van Henk het uitmoorden van Indonesische dorpen ook in bijna iedere Nederlandert aanwezig? Of moordden de Nederlanders op basis van altruïsme. Ik adviseer Henk voorzichtig te zijn met zijn vingertje.
Ene Adolf H. begon onderscheid te maken tussen mensen bij ras. Het zou handig zijn voor Robbert B. dat niet te doen. Niets vertelt beter waarom dan juist deze geschiedenis.
" Dat is gewoon stilstaan bij menselijk onvermogen. En herdenken om het in de toekomst te voorkomen. Dat kan iedere dag. " Helaas gebeurt dat niet. Sinds 1945 zijn er talloze oorlogen geweest, zijn nog aan de gang, zijn er miljoenen mensen verdreven, ook door joden. In Irak kwamen honderdduizenden om. Vandaag nog zijn er in Egypte betogers tegen het militaire regime doodgschoten. Vrijwel dagelijks dreigen joden Iran met een aanval. Maar wij maken ons er druk over, dat wil zeggen, de schrijver vindt dat wij ons druk moeten maken, wat nu op 4 mei wordt herdacht, van een oorlog die nu 67 jaar achter ons ligt. Livni trad net af, mede omdat zij vindt dat de Israelische leiders geen vrede met de Palestijnen willen. De schrijver kan zich beter met de schandalen van het heden bezig houden.
'Vrijwel dagelijks dreigen joden Iran met een aanval. ' --- Welke joden? Gelukkig doet Iran dat nooit met Israel.... Zag vandaag weer en Al jazeera het vetrouwede 'dood aan israel en de vs' in het gebed.
... ach ach ach wat een opwinding en een pijnlijk slachtoffergedrag alom toch weer. We schijnen het maar niet te kunnen nalaten om iedereen om ons heen in te wrijven welk onrecht ons is aangedaan... Weet je? Misschien is het eens tijd om met dat gevoel iets te gaan doen. Om er mee vooruit te kijken. Om onze tranen te drogen en ons eens te verplaatsen in de ander. De tegenstander. En eens samen te kijken wat nu belangrijk is om te doen zodat dit soort zaken voorkomen kunnen worden. Wat is HERdenken waard zonder BEdenken? En op een totaal andere voet - wat is al dat heilig herdenken nu eigenlijk waard als je je bedenkt dat er een CDA-minister blijkbaar in staat is om rücksichtslos mee te lopen met boerkaverbod en andersoortige repressie op het moment dat dat politiek opportuun is? Blijkbaar zijn Nederlanders tot op hoog niveau met exact hetzelfde meeloopgedrag behept als veel mensen in de Tweede Wereldoorlog.
Als Ruurd niet anders ziet in de huidige commotie dan slechts pijnlijk slachtoffergedrag, zoals hij schrijft, dan lijkt hij mij in elk geval nogal veel te missen. Missen qua kennis van wat er een bepaald volksdeel in het bijzonder is overkomen, hoe daarop vlak na de oorlog op werd gereageerd en hoe dat volksdeel moest vaststellen dat er door medelanders niet zelden gebruikt van was gemaakt en hoe het met dat volksdeel grosso modo later is vergaan. Maar nog meer breekt hier een schrikbarend onvermogen tot inleving door bij Ruurd in dat specifieke volksdeel, wellicht ook omdat het steeds minder zichtbaar geworden is maar daarom nog niet minder ernstig. En tenslotte blijkt hier van Ruurd's gemakzucht om dingen zo snel mogelijk te vergeten, dan vallen zijn hier reeds kwalen ook niet meer op!!!!!! Kortom emotionele gemakzucht in het kwadraat!
De nazi's hadden tegen iedereen iets. Hitler had zoveel macht dat alle partijen verboden werden. Joden werden openlijk beschuldigd van het hebben van een eigen agenda. Ze waren niet echt duits, moesten één van hun twee paspoorten opgeven, en mochten niet meer hun eigen kleding dragen. Ze hadden een achterlijke cultuur. En het ging niet om de mensen natuurlijk, maar om hun geloof. Dat niet echt een geloof was maar, omdat ze er naar leefde, meer een ideologie. Een achterlijke ideologie. Dat mocht openlijk gezegt. Terwijl Hitler de communisten verzamelde en naar concentratie kampen afvoerden, maakte gobels openbaar duidelijk dat de joden hun mond moesten houden. Er zijn rond deze dagen heel wat docu's op national geographic. Je schrikt je rot. Als je die ingekleurde oude films ziet is het net of het ons kabinet is, alleen hebben ze het steeds over het verkeerde geloof. Er komt een meldpunt voor joden overlast en nadat er een rapport naar Hitler gaat wordt er actie ondernomen. De meeste duitsers weten donders goed dat je geen democratie hebt als je maar op één partij mag stemmen. Maar het land was in crisis, en dan moet je over je schaduw heen kunnen springen.
Je schrikt je inderdaad echt rot van het eenzijdige beeld van deze docu's. Versailles, waar Duitsland de hele schuld kreeg van de 1914 oorlog, en de kosten moest betalen, wat onmogelijk was, en de Frans Belgische bezetting van het Roergebied van rond 1923, het komt er vast niet in voor. Het vrijwel volledige vermogensverlies (en dus pensioenverlies) van Duitsers, nog iets anders dan de kwart procent korting van het ABP, zeker ook niet. De zes miljoen Duitse werklozen op een bevolking van 45 miljoen rond 1930, ook al niet. De slachtpartijen die Polen aanrichtten onder hun joodse landgenoten, ook al niet. Het anti semitisme van Russen en Ukrainers, net als dat van de Polen veel erger dan van Duitsers, ook daar hoor je niets over. Vast ook niets over het gericht bombarderen door Britten en Amerikanen van dichtbevolkte Duitse arbeidersbuurten, met als triest hoogtepunt Dresden. De beschrijving daarvan door de Duitse jood Klemperer, hij woonde in Dresden, is gruwelijk. Overigens wist (ook ?) Klemperer niets van gaskamers. Waarom dit zeer eenzijdige beeld steeds weer ingehamerd wordt, nu bijna een kwart eeuw later, ik vraag het me af. Het zal wel zijn om Duitsland onder de duim te houden in de EU, het denkbeeld van Churchill. Maar het lukt niet erg goed, nog gister hield Sarkozy de Fransen Duitsland als lichtend voorbeeld voor.
De ultieme oorzaak van de holocaust was het denken in goede-mensen en slechte-mensen. Het onderscheid maken tussen goede mensen en slechte-mensen: de basis, de ruggegraat van het derde Rijk. Zonder dat denken zou er geen holocaust geweest zijn. De boodschap van deze 4 mei blijkt te zijn: "er zijn goede mensen gedood en er zijn slechte mensen gedood" en we beperken ons 4 mei tot de goede mensen. Als nieuwe generatie proberen we in al onze goed-heid te oordelen over mensen uit het verleden. Goede-mensen, slechte-mensen. Ik herdenk dit jaar om 8 uur dat het denken in goed-mensen en slechte-mensen nog steeds leeft in onze maatschappij. En ik hoop diep in mijn hart, dat als we met zijn allen om 8 uur 2 minuten stil zijn, dat DAT denken even ophoudt en we mekaar als mens kunnen zien, als is het maar voor 2 minuten. #stil
We herdenken "allen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in oorlogssituaties en bij vredesoperaties." Er wordt niet gerept over Nederlandse slachtoffers. Er wordt niet gerept over Geallieerden. Er wordt niet gerept over vrijwilligers, of verzetsmensen, of koeriersters, of Joden, of Roma, of Sinti. We gedenken allen. Burgers en militairen. Dus ook de Nederlandse SS'er die viel in Rusland, de Duitser die viel tijdens de mislukte Geallieerde operatie bij Arnhem, en zelfs de NSB'er die door een verzetsman van zijn fiets is geschoten. Simpelweg omdat we intussen begrepen hebben dat ze allemaal slachtoffer waren. Van een bezetting, van een regime, van propaganda, van waanbeelden.
UITSTEKEND VERWOORD. Mijn oude buurman, zou nu 105 jaar zijn, nam mij lang geleden mee naar een dorpje in Schwarzwald, waar hij in de oorlog na een razzia moest werken. Een dorpje van een paar duizend mensen en geen oorlogsschade. Een dorpje van ons kent ons. Hij nam mij mee naar een kerkje. Links naast het altaar een gedenkplaat met gesneuvelden uit 1914-1918. Aantal : 218 namen. Rechts naast het altaar een gedenkplaat met gesneuvelden uit 1939-1945 met 412 namen van gesneuvelden. Bij de 630 gesneuvelden zaten 24 SS-ers. Dan blijven 606 slachtoffers over die geen keuze hadden. De getallen vond ik terug in een oud reisverslag. Elke gezin had één of meerdere zonen verloren. Het leed in dit dorp moet toen ook zeer groot zijn geweest. Niet alle Duitsers waren bij de SS of oorlogsmisdadigers. In Vorden liggen Duitse soldaten die nog in de disco-leeftijd zijn. Ga eens in Ysselsteyn kijken, hoeveel kindsoldaten daar zijn begraven. Welk recht hebben wij om daar vanuit een luie stoel over te oordelen. Zij hadden het pech dat zij in een verkeerde tijd zijn geboren.
Toen bij ons in Amsterdam-West dat rijtje uitbreidingen genoemd werd, inclusief gesneuvelde soldaten tijdens “vredesmissies,” dacht ik “mooi niet.” Ik herdenk de Tweede Wereldoorlog en de ellende tijdens de Duitse bezetting en ben ontroerd door ieder die goed was en iedere goede daad. Ons volk is door ‘de’ oorlog zo dualistisch gaan denken in termen van goed en fout, dat enig relativeren daarvan later wel realistisch was, maar Herdenkingsdag leent zich slecht voor zulk relativisme. Op Herdenkingsdag denken we namelijk juist aan die dramatische splitsing en tussen goed en fout, tijdens de oorlog, en over de morele verantwoording die ieder mens, altijd, heeft. Pas voor en door de Europese Gemeenschap zijn we gaan werken aan onze angst voor en afkeer van alles wat Duits is. Daar zijn we heel ver mee gekomen. Verder dan de Britten, wat merkwaardig is, want zij hebben niet onder de Duitse bezetting geleden. Maar Herdenkingsdag is niet het Feest van Europese Verbroedering. Laten we die apart vieren om de thema’s helder te houden.
Ik ben jood, 86 jaar oud, was 27 maanden in conc.- e/o vernietigingskampen waarvan11 maanden in Auschwitz Birkenau tijdens de tweede wereldoorlog, had na de oorlog als enig overgebleven familielid nog maar één oom, de rest van mijn uitgebreide familie inclusief mijn ouders en broer waren vermoord. Ik heb ook na de oorlog nog 35 maanden mijn militaire dienstplicht vervuld. Ik heb alle reacties gelezen, die o.m. gaan over het feit dat nu alles maar eens vergeten en vergeven moet worden en ook de reacties met een min of meer anti-semitische strekking. Vanavond is de officiële herdenking op de Dam in Amsterdam en uiteraard ben ik daar aanwezig. Gaarne maak ik van de gelegenheid gebruik u mijn oordeel te geven over voornoemde reacties, maar eerst een vraagje aan deze lieden. Hoe zou uw mening zijn als U in mijn plaats had gestaan????? Het vergeten en vergeven: vergeten is voor mij uiteraard onmogelijk en van vergeven kan helemaal geen sprake zijn. Zonder uitzondering hebben alle SS-ers hun medewerking gegeven aan het vermoorden van ca. 6 miljoen joden en als dat al niet het geval was in directe zin, dan waren ze van dat gebeuren van a tot z op de hoogte. Dat zij dit na de oorlog niet van de daken hebben geschreeuwd is voor de hand liggend. De grootste en meest geuite leugen ooit gedebiteerd, was immers: " wir haben es nicht gewuszt". Helaas hebben ook vele leden van de Wehrmacht (het duitse leger) hun medewerking verleend aan het uitroeien van joodse mensen in het bezette gedeelte van europa. Mocht u zich afvragen waar ik mijn kennis vandaan haal. dan is dat in eerste instantie mijn persoonlijke ervaringen. Echter ben ik ook in het bezit van circa 3000 uur aan documentaires over W.O. II. Mensen laat je verstand toch eens werken! Joodse mensen werden door de nazis van de onzinnigste zaken beschuldigd. Enige uitspraken van Hitler: Joden waren schuldig aan de verloren eerste wereldoorlog, joden wilden wereldheerschappij, joden waren zogenaamde Untermenschen enz. enz. Ter verduidelijking het volgende: er waren volgens de nazi's 2 soorten mensen: Übermenschen en Untermenschen. De laatste categorie, waartoe uiteraard alle joden behoorden, mocht slechts in leven blijven als zij van nut waren voor Übermenschen. HERDENKEN: Ieder mens kan en mag herdenken. Als er echter sprake is van een NATIONALE herdenkingsdag, waar ik overigens aan deelneem, dan is dat op zijn zachtst gezegd niet alleen een verregaande brutaliteit maar ook een enorme belediging voor velen die hebben gestreden en geleden voor onze huidige vrijheid en kan er geen sprake zijn dat wij vandaag tevens diegenen zouden herdenken, die al deze ellende hebben veroorzaakt.
Ik zou toch het gepubliceerde dagboek van de Duitse jood Klemperer eens lezen, kennelijk niet gebeurd.
Dit vind ik nu een inbreuk op de persoonlijke vrijheid van mensen. Wij mogen toch zelf bepalen wie we wel en/of niet willen herdenken. Dat is niet aan een rechter of een belangengroep, maar aan de democratie. Ik zal persoonlijk niet op 4 mei langs Duitse graven lopen. Persoonlijke keus. Burgemeester Henk Aalderink en andere vertegenwoordigers van de gemeente mogen tijdens of na deze herdenking niet langs de Duitse graven lopen. Dat heeft de rechter bepaald.
[Burgemeester Henk Aalderink en andere vertegenwoordigers van de gemeente mogen tijdens of na deze herdenking niet langs de Duitse graven lopen. Dat heeft de rechter bepaald.] En dat is de echte schande. Ik gedenk voortaan de Duitsers ook. De affaire met het vliegtuigje boven Vorden was voor mij een kantelpunt. Ook Joden kunnen dus fout zijn. Hun verleden is zwaar maar daarmee hebben ze niet de waarheid in pacht. Zeker niet met hun dubieuze rol in het Midden-Oosten. Ik ben er klaar mee.
"Die arme Duitse soldaten. Die arme, arme Duitse soldaten. Ik heb het niet over de SS-vrijwilligers, maar de gewone sullen die er ook niet voor gekozen hebben om in Duitsland geboren te worden, dienstplicht moesten vervullen en er niet onderuit konden, durfden of wilden komen. Sinds ik For Whom the Bell Tolls heb gelezen ga ik daar geen makkelijk moreel oordeel over vellen." Er zijn 26 miljoen sowjet (vele nationaliteiten) burgers en militairen vermoord en gedood en 6 miljoen joden vergast in groots opgezette vernietigingskampen. De nazi's streefden naar het ontvolken van het gebied tussen Riga-Thessaloniki en Warschau- Moskou, de totale vernietiging van het Joodse volk, de deportatie van alle Engelse mannen (na een geslaagde verovering van engeland) in de leeftijd van 16 tot 55 en de vernietiging van Londen, Parijs, Warschau Moskou, Leningrad en Stalingrad. Londen werd gezien als de hoofdstad van het Anglo-joodse kapitalisme, Parijs de hoofdstad van de Europese decadentie, Warschau de hoofdstad van het Joods-Slavische gevaar en Moskou de hoofdstad van de Joods-bolsjewistische wereld samenzwering. Degene die dit zonder enig noemenswaardig protest uitvoerden waren toch echt voor het grootste deel soldaten van de wehrmacht (eigenlijk het Heer). Als dit geen daders waren, dan weet ik het ook niet meer. Ps. "For Whom the Bell Tolls" speelt zich af tijdens de Spaanse burgeroorlog en er komt geen duitser in voor.
" de deportatie van alle Engelse mannen (na een geslaagde verovering van engeland) in de leeftijd van 16 tot 55 en de vernietiging van Londen, Parijs, Warschau Moskou, Leningrad en Stalingrad. Londen werd gezien als de hoofdstad van het Anglo-joodse kapitalisme, Parijs de hoofdstad van de Europese decadentie, Warschau de hoofdstad van het Joods-Slavische gevaar en Moskou de hoofdstad van de Joods-bolsjewistische wereld samenzwering " Er is nooit enig plan geweest tot verovering van Engeland, in tegendeel, Hess vloog in mei 1941 om vrede te sluiten. Churchill's poging hem te vermoorden mislukte. Hoe krijgt iemand deze onzin bij elkaar.