Een neoliberaal kabinet voor alleen sterke mensen

De onrust is groot nu duidelijk is hoe het in de praktijk werkt als het huidige neoliberale kabinet zorgtaken overhevelt naar de gemeentes. Bijvoorbeeld als het gaat over de PGB budgetten, die vanaf 1 januari door de gemeentes worden geregeld en uitbetaald worden door de SVB.

Waar houdt dit kabinet van? De conclusie kan niet anders zijn dan dat dit huidige kabinet van VVD en PvdA op neoliberale visie gestoeld niet van mensen houdt. Waar houdt het dan wel van? Maar van een ding en dat is geld. Geld en economie is de enige motivatie van keuzes die dit kabinet maakt, het is niet anders. We zien dit in de ontwikkeling van de zorg van minister Schippers, die zich niets aantrekt van welke democratisch obstakel dan ook. Of deze nu komt uit de Eerste Kamer of uit Europa, die reeds op verschillende manier haar privacybeleid of beter gezegd het gebrek daaraan afkeurt.

GGZ op het matje Op autoritaire wijze heeft ze nu ook de GGZ op het matje geroepen, omdat zij het in hun hoofd haalden om haar rücksichlose beleid ter discussie te stellen en handtekeningen te zetten onder de petitie tegen het afschaffen van de vrije artsenkeuze. Het is duidelijk dat in een neoliberaal kabinet alles van bovenaf wordt besloten in een glazen stolp van bestuurders, directeuren en hoge ambtenaren. Het werkveld van professionals en klanten wordt op grove wijze genegeerd, daar waar nota bene de deskundigheid aanwezig is. Maar goed, dit past allemaal in de conclusie dat dit huidige kabinet niet van mensen houdt.

Mensen zijn lastig, ze stemmen tegen iets waar ze het niet mee eens zijn en ze zijn kwetsbaar. En net deze menselijke eigenschappen, keuze vrijheid, autonomie en kwetsbaarheid daar heeft dit kabinet een hekel aan. Met de meest mogelijke moeite wordt op vaak ondemocratische wijze de kwetsbaarheid uit het mensbeeld van dit neoliberale beleid gesneden. Of het nu om asielzoekers gaat of om mensen die hulp nodig hebben. Want kwetsbaarheid kost geld in de ogen van de neoliberaal. De losers mogen het zelf gaan uitzoeken, want het is allemaal hun eigen schuld. Ook dat is onderdeel van deze mensvisie.

Alleen maar sterke mensen Solidariteit is een begrip dat niet bestaat in het beleid van dit huidige kabinet. Ook al wordt er anders beweerd, de praktijk wijst telkens weer uit dat dit leugens zijn. Bezuinigingen worden verkocht in een jasje van kwaliteitsverbetering, dichter bij de mensen en efficiënter. De werkelijkheid is dat er alleen nog maar ruimte is voor mensen die sterk zijn, succes hebben, meekunnen in de steeds hogere eisen van de huidige economie. Voor iedereen die een masker van onkwetsbaarheid kan opzetten. De werkelijkheid is dat als dit neoliberale beleid zich doorzet dat er een tweedeling ontstaat. Tweederangs burgers, die genoegen moeten nemen met een basisverzekering zonder keuze, zorg van goedkopere specialisten gecontracteerd door zorgverzekeraars die miljarden verdienen.

Solidariteit De waarheid echter is dat ieder mens kwetsbaar is. Kwetsbaarheid maakt een mens…mens. En geen robot. Kwetsbaarheid betekent ook dat mensen met elkaar verbonden zijn, van nature solidair zijn met elkaar. Kwetsbaarheid betekent creativiteit en het werken vanuit het eigen talent. Het betekent bij kunnen dragen vanuit eigen verantwoordelijkheid in plaats van het moeten passen in een beleid waar niemand, geen mens iets mee kan.

Bezuinigingen Iedere nieuwe regeling voor uitkeringsgerechtigden heeft met bezuinigingen, met geld te maken, niet met het vooruithelpen, het mogelijkheden scheppen voor mensen. Het is niet dankzij, maar ondanks het beleid van dit huidige kabinet dat mensen vaak tegen de stroom in hun weg vinden. Als individu wordt je daar dan wel weer sterker van, dat weer wel. De meeste mensen echter zullen nog meer wantrouwen krijgen tegen de politiek, tegen de overheid.

Mensen die zorg nodig hebben, zullen dat niet meer krijgen en gedrag gaan vertonen wat de maatschappij uiteindelijk veel meer geld kost. Want dat is nog het meest domme aan het huidige, neoliberale kabinet. Men denkt door op korte termijn te bezuinigen spekkoper te zijn. Uiteindelijk zal een beleid dat niet investeert in mensen of geen aandacht en zorg heeft voor de kwetsbaarheid van mensen, veel duurder uit zijn.