Een afschuwelijke trend naar anti-boeken

Reeds eeuwen worden boeken met boeken bestreden, bestrijding vindt niet alleen plaats door middel van pamfletten, schotschriften, spreekbeurten enzovoort. Klassiek voorbeeld: commentaren op en weergaven (interpretaties) van geschriften van Aristoteles en een reactie daarop van Thomas van Aquino. Motieven om boeken te schrijven zijn wel veranderd, respectievelijk meer gedifferentieerd ten opzichte van vroeger. Denk daarbij niet in de laatste plaats aan economische oggmerken. Toch hoeven culturele en juridische beweegredenen ook vandaag de dag nog zeker niet weggevlakt te worden. Citaat: "Als nette burgers willen we niet geloven dat vrouwen verkracht en als vee verkocht worden, terwijl de politie machteloos toekijkt. En toch gebeurt dat wel. Dagelijks. De haren rijzen je te berge als je hoort hoeveel ellende jonge meisjes, haast kinderen, moeten doorstaan." Dit geloof ik wel Maria Genova. Het is ook meer dan geloof: wetenschap. Nette burgers? Diep van binnen kennen we allemaal bij het ouder worden dark sides of the moon. De meeste mensen, zeker ook mannen, kunnen zich goed voorstellen hoe mensen kunnen verworden/ zijn verworden. Freud uit zorgpakket, prima zaak wat mij betreft, maar onderbewuste drijfveren, driften en instincten gekoppeld aan een gewetenloos bewustzijn vormen wel feiten des levens. Loverboys zijn (als) beesten, parasieten, hyena's en dienen keihard te worden aangepakt. Het boek van Maria Mosterd ken ik niet, de activiteiten van Korterink evenmin. Hoop in ieder geval wel dat waarheid en werkelijkheid, lang niet zo relatief als men tegenwoordig vaak wil doen geloven, recht worden gedaan. Jouw artikel zet me ertoe aan om het boek van Mosterd eens te gaan lezen, terwijl ik al weldegelijk weet dat het juist handelsmerk van al die loverboys is om te ontkennen en zich mooier voor te stellen dan ze werkelijk zijn.

Gerelateerd aan dit onderwerp wil ik ook wijzen op een nieuwsartikel van NRC Handelsblad vandaag: "Niet pooiers, maar meisjes opgesloten": http://bit.ly/aMi10M Dit brengt kernachtig in beeld waar het probleem zit en hoe schrijnend de kwestie is. Eratum: vorige reactie, één na laatste zin, eerste alinea: 'oggmerken' moet natuurlijk zijn oogmerken.

Ik neem aan dat Maria zich kan voorstellen dat de katholieke kerk de bescherming van het geloof als idee ook belangrijker vindt dan de waarheid in individuele dramatische incidenten?

Bewuste burgers en echte democraten nemen niets voor zoete koek aan, vooral als het gedrukt staat. Een kenmerk van een vrije samenleving is dan ook het continue debat. De ene opiniebijdrage roept de andere op en zo geldt dat ook voor boeken. Als iemand goede redenen meent te hebben om te bestrijden wat hij als leugen en misleiding of een simpele vergissing beschout, dan is het alleen maar vanzelfsprekend om daar een boek aan te wijden. Het publiek zal oordelen over de geloofwaardigheid. Juist in het geval van maatschappelijke misstanden is dat essentieel. Het is van wezenlijk belang dat de strijd om daar een eind aan te maken gebaseerd is op de feiten en niet op verzonnen verhalen, want dat ondermijnt die strijd. Als Maria Mosterd inderdaad een fantaste blijkt, dan kan dat beter uit een boek blijken dan tijdens een rechtzaak, want daarmee wordt de geloofwaardigheid van de hele strijd tegen meisjeshandel en loverboys ondermijnd.

Ik zou niet weten waarom een rechtszaak de geloofwaardigheid van de strijd tegen meisjeshandel ondermijnt (zoals Han van der Horst stelt). Hoe meer rechtszaken tegen loverboys, des te beter. Maar dat gebeurt helaas niet, we zien slechts het topje van de ijsberg. Als je het boek 'Man is stoer, vrouw is hoer' leest, dat weet je waarom de meeste slachtoffers niet getuigen.

Ook de rechter vond de beschuldigingen van mw Mosterd niet geloofwaardig. Zo vertelde (en schreef) ze dat de school niet tegen haar spijbelgedrag heeft opgetreden, terwijl vervolgens bleek dat ze niet spijbelde. Ook de leeftijden die ze noemde in de rechtszaak (en het boek) bleken aantoonbaar onjuist. Wie een beschuldigend verhaal verzint, moet rekening houden dat deze bestreden wordt. Bijvoorbeeld in een anti-boek. Overigens zijn anti-boeken een zegen; zonder deze kon bv de wetenschap niet functioneren. (these, anti-these; synthese)

Maria210 apr. 2010 - 8:07

Verklaringen van slachtoffers kloppen vaak niet als het om details gaat. Dat komt omdat ons geheugen ons probeert te beschermen voor traumatische ervaringen. Slachtoffers willen zo veel mogelijk vergeten en vaak lukt dat wel. Dat wil echter niet zeggen dat ze het hele verhaal verzonnen hebben. En dit is wat advocaten van loverboys keer op keer proberen aan te tonen door te benadrukken wat er niet klopt. Dat zag ik ook in de rechtszaak tegen Sertan uit het boek 'Man is stoer, vrouw is hoer' gebeuren. De advocate praatte steeds over de details die niet klopten, maar de rechters prikten daar doorheen. Ze vonden de verhalen van de meisjes belangrijk en niet de details.

0Rapporteren