Shula Rijxman voorzitter van de Raad van Bestuur van de Publieke Omroep schreef na de overwinning van Donald Trump in de Verenigde Staten een opinieartikel in de Volkskrant waarin ze beloofde dat de Publieke Omroep van Trump zou gaan leren. In de Verenigde Staten hadden media de overwinning van Trump niet aan zien komen. Rijxman vroeg zich af: hoe konden opiniepeilers er zo naast zitten?
Volgens Rijxman zou een soortgelijk scenario ook in Nederland kunnen plaatsvinden. Ze beschuldigt Nederlandse journalisten in meer of mindere mate niet te weten hoe de samenleving in elkaar zit. “Het is onze taak om alle geluiden en visies in de samenleving serieus te nemen en te laten zien en horen”, schrijft ze. “Want ook ik stel mezelf de vraag of we alle geluiden serieus nemen en laten zien en horen. Of we wel de juiste onderwerpen agenderen in onze programma’s.”
In navolging van haar opinieartikel klonk de beschuldiging dat de vergeten burger, die niet gehoord wordt, nooit aan bod komt aan tafel bij talkshows als De Wereld Draait Door of Pauw. Maar hoe zit het nu echt?
Kijkcijferspecialist René van Dammen schuift vrijdag aan tafel bij De Wereld Draait Door om te duiden wie die vergeten burger nou eigenlijk is, waarom ze niet naar de Publieke Omroep kijken en hoe ze dan toch aangetrokken kunnen worden. Zijn conclusie: de vergeten burger bestaat niet. Iedereen kijkt naar de Publieke Omroep. Er is niet één groep die niet door de Publieke Omroep wordt bereikt:
"We bereiken iedereen, maar met verschillende programma’s. Bijvoorbeeld De Rijdende Rechter: die kijkers kijken niet naar Nieuwsuur of DWDD. Het programma ‘Schuldig’ doet het ook heel goed […] Kassa van de VARA en Radar van de AVROTROS, worden ook ontzettend goed bekeken. Mensen zien hier dingen die hen persoonlijk raken, waar ze dagelijks mee te maken krijgen."
Van Nieuwkerk concludeert:
"Dat er een groep kijkers is die door “de elite in Hilversum” niet gezien of gehoord wordt, is een fabeltje."