Draag je medemens letterlijk een warm hart toe

Iedereen wil een doodziek iemand helpen, iedereen. Wanneer ik namelijk aan iemand vraag of diegene een doodziek iemand graag zou willen helpen, is het antwoord volmondig ‘ja’. Wanneer ik echter aan diegene vraag of hij of zij donor is, krijg ik een van de twee volgende antwoorden: ‘Ja, dat ben ik’ of ‘Nee, ik vind het geen fijn idee dat ze in je lichaam bezig zijn’.

Excuus, maar ik vind het simpelweg een naïef en egoïstisch argument. Sterker nog, ik vind ’t eigenlijk geen argument. Geen ‘fijn idee’, alsjeblieft zeg. Je bent dood. Dood. Je verdwijnt, en het is aan degenen die nog leven om er wat van te maken in de maatschappij. Natuurlijk vindt niemand het een ‘fijn idee’ wanneer anderen in je lichaam klussen, maar dat ‘minder fijne idee’ kan wel een mensenleven redden. “Het spijt ons zeer, meneer Veenstra, er is geen hart voor u gevonden. We dachten even een match te hebben gevonden, maar de nabestaanden van de desbetreffende mevrouw beweerden dat zij het nooit zo’n fijn idee vond, zo’n operatie na je dood.”

Alstublieft mensen, denk verder dan uw eigen lichaam, uw eigen belang. Stel uw nier, uw lever, uw longen of al uw organen ter beschikking voor een ander die op een moment in zijn of haar leven niet zonder kan. Bert, Achmed, Lisanne of Lulu. De zoon van Bert, of zijn buurvrouw, z’n postbode. Of Jonas, Klaas, Janneke. Henk, of Ingrid. Wie dan ook. Red een bekende, een onbekende. Niet ieder hart dat ter beschikking is gesteld wordt ook daadwerkelijk voor een transplantatie gebruikt, maar gaan we hierom een mensenleven riskeren?

Beste lezer, ja, u ja, bent u al donor? Zo ja, mijn oprechte excuses voor de ‘ongevraagde reclame’. Zo niet, denk er nog even goed over na. Heel goed. Of ik u wil overhalen zich te registreren? Ja, eigenlijk wel, want ik vind dit zeer belangrijk. En ik hoop dat u dat ook vindt. Ga naar jaofnee.nl, maak uw keuze en wie weet draagt u over vijftig jaar iemand letterlijk een warm hart toe.

Volg Yannick ook op Twitter