Door politieke druk mag Israël deelnemen aan het ‘apolitieke’ Eurovisie Songfestival

Misschien is het politieke besluit van de EBU wel het begin van het einde van het Eurovisie Songfestival. En biedt dat op termijn ruimte voor een geheel nieuwe muziekcompetitie, zónder politieke inmenging.

Afgelopen maandag sprak ik de hoop uit dat AVROTROS zou vasthouden aan haar standpunt niet aan het Eurovisie Songfestival deel te nemen als Israël dat wél doet. Ik heb dan ook veel waardering voor het besluit van AVROTROS om voet bij stuk te houden, in de wetenschap dat niet iedereen dat de omroep in dank zal afnemen. Bovendien hoop ik dat zich naast Nederland, Spanje, Ierland en Slovenië nog méér landen zullen terugtrekken.

Het Eurovisie Songfestival is een liedjesfestijn, geen politiek festijn, zeggen de voorstanders van Israëls deelname. Maar ik schreef al eerder dat Israëls participatie al vanaf het allereerste deelnamejaar in 1973 politiek was.

Ook de stemming in Genève over Israëls deelname aan de zeventigste editie in Wenen had volgens de Spaanse publieke omroep RTVE een politiek karakter. De omroep noemde het besluitvormingsproces tijdens de algemene vergadering van de EBU niet alleen ontoereikend, maar vooral een proces dat wantrouwen wekt. Volgens de Britse Guardian had RTVE samen met zeven andere landen formeel om een ​​geheime stemming over Israëls deelname verzocht. Dat verzoek werd niet gehonoreerd:

"Het EBU-voorzitterschap heeft het verzoek van RTVE om een ​​specifieke stemming over de deelname van Israël afgewezen. Deze beslissing versterkt het wantrouwen van RTVE jegens de organisatie van het festival en bevestigt de politieke druk eromheen," aldus de verklaring van RTVE.

Volgens verschillende berichten was Duitsland een van de landen die forse politieke druk heeft uitgeoefend. Duitsland, het land dat begin vorige eeuw genocide pleegde op de Herero- en de Namabevolking in Namibië. Duitsland, het land dat na deze ‘try-out’ in Afrika de genocidale misdaad op weerzinwekkende wijze ‘vervolmaakte’ met het op industriële wijze vermoorden van zes miljoen joodse Europeanen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Duitsland, het land dat vandaag als een van Israëls grootste wapenleveranciers zwaar medeplichtig is aan de genocide op het Palestijnse volk. Wat dat aangaat zou je verwachten dat Duitsland wel een toontje lager zou hebben gezongen.

Maar Duitsland is waarschijnlijk niet het enige land dat politieke druk heeft uitgeoefend. Politieke druk was er mogelijk ook van het organiserende Oostenrijk. En het zou me niet verbazen als dat evenzeer geldt voor het Verenigd Koninkrijk, een van de andere hoofdmedeplichtigen aan de genocide op het Palestijnse volk.

Aan de talkshowtafel bij Eva werd het terechte besluit van AVROTROS om komend jaar niet mee te doen met teleurstelling ontvangen. Muziekjournalist Stefan Raatgever bleek moeilijk te kunnen begrijpen dat ‘slechts’ een ‘meningsverschil’ tot dit drastische besluit heeft geleid. Tja, de vernietiging van Palestina en het Palestijnse volk gebagatelliseerd als ‘meningsverschil’…

Hoe nu verder? De meest logische oplossing voor de komende jaren is om weer terug te gaan naar hoe het Eurovisie Songfestival ooit begon: als een muziekcompetitie voor Europese landen. Daarmee zou de participatie van landen als Israël, Australië en het in deelname geïnteresseerde Canada simpelweg niet meer mogelijk zijn. Anderen stellen voor om Palestina voortaan ook toe te laten; maar daarmee worden de motivaties voor Israëls uitsluiting niet opeens weggenomen. Het lijken me op dit moment daarom geen realistische opties.

Wordt Israël ook de komende jaren niet van het ESF uitgesloten, dan neemt Nederland wat mij betreft pas weer deel wanneer er een rechtvaardig Israëlisch/Palestijns vredesverdrag is, een verdrag dat bovendien daadwerkelijk wordt geïmplementeerd. Maar omdat Israël met impliciete steun van haar westerse bondgenoten consequent een vredesregeling met de Palestijnen weigert, zit ook dat er binnen afzienbare tijd niet in.

Misschien is het politieke besluit van de EBU daarom wel het begin van het einde van het Eurovisie Songfestival. En biedt dat op termijn ruimte voor een geheel nieuwe muziekcompetitie, buiten de EBU om… en zónder politieke inmenging.