Waarom Donald Trump zijn toon niet hoeft te matigen

De Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump maakte zaterdag (lokale tijd) in Gettysburg zijn plannen bekend voor de eerste 100 dagen in het Witte Huis, mocht hij verkozen worden als volgende president van de Verenigde Staten. Trump poogde door zijn plannen te benadrukken de aandacht af te leiden van de aanklachten tegen hem wegens seksueel geweld en de verdeeldheid binnen de Republikeinse partij. Die poging is mislukt. In eerste instantie doordat Trump voornamelijk plannen opsomde die hij al eerder bekend heeft gemaakt, zoals het bouwen van een muur op de grens met Mexico en het afbreken van de hervormde gezondheidszorg. Maar de Republikeinse presidentskandidaat kon het ook niet laten om de vrouwen die hem aanklagen wegens seksueel geweld nogmaals te bedreigen. Hij zweerde de vrouwen – die hij steevast leugenaars noemt – na de verkiezingen aan te zullen klagen. Zaterdag werd bekend dat er nóg een vrouw toegevoegd kan worden aan de reeks vrouwen die Donald – “Grab Em By The Pussy” – Trump beschuldigt van seksueel misbruik: pornoster Jessica Drake.

Gettysburg De locatie van Trumps toespraak – Gettysburg – is geen toevallige. In juli 1863 vond daar de grootste veldslag van de Amerikaanse Burgeroorlog plaats, de Slag bij Gettysburg. Dat was hét grote keerpunt van die oorlog. In Gettysburg hield de Amerikaanse president Abraham Lincoln bovendien in november 1863 ‘the Gettysburg Address’. In die speech sprak Lincoln over het belang van ’eenheid’ van de Verenigde Staten. Gettysburg ligt in de staat Pennsylvania, een zogenoemde ‘swing state’, waar noch de Democraten noch de Republikeinen verzekerd zijn van een overwinning.

De cynische campagneleiders van Trump geven met de keuze voor deze locatie het signaal af dat de Verenigde Staten net zo verdeeld zijn als ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog: van ‘eenheid’ is binnen Trumps campagne in ieder geval geen sprake. Binnen zijn eigen partij heerst door gebrek daaraan totale paniek.

Eén van de oorzaken van de paniek is Donald Trump zelf: de aanklachten die tegen hem lopen wegens seksueel geweld, zijn uitspraken over hoe hij vrouwen graag seksueel aanvalt en zijn bewering dat wanneer hij de verkiezingen níet wint, dit komt voor verkiezingsfraude door de democraten en door de media. Door de verdeeldheid riskeren de Republikeinen nu niet alleen de presidentsverkiezingen te verliezen, maar ook een minderheid in de Senaat en het Huis van Afgevaardigden (samen het Congres) te krijgen. Een niet geheel onwaarschijnlijk scenario. Het lukt Trump namelijk niet om de GOP te verenigen. Binnen de Republikeinse Partij groeit de verdeeldheid aanzienlijk, gaandeweg ontstaat er een pro-Trump kamp en een anti-Trump kamp , met een toename van gevestigde Republikeinen die zich uitspreken tegen Trump.

Alt-Right Trumpsupporters intimideren iedereen, ook Republikeinen Waar Donald Trump in ieder geval wel veel gehoor vindt? Bij de zogenaamde alt-right, de radicale, extreemrechtse gemeenschap die zich veelal online manifesteert, maar ook offline steeds luider en enger van zich laat horen. Wat zij zullen doen wanneer Trump de verkiezingen niet wint en blijft spreken van verkiezingsfraude, zal moeten blijken, maar op voorhand is al te zeggen dat de reacties niet mals zullen zijn. Schrijver en advocaat David French omschrijft op The National Review waar die zogenoemde ‘alt-right’ nu al toe in staat zijn. Ze hebben het online trollen naar een heel nieuw niveau getild, en wel één van ronduit keiharde intimidatie. Ook offline. French heeft een dochter geadopteerd uit Ethiopië, een Afrikaans kind adopteren is in die kringen ‘not done’, schrijft French. Hij zou namelijk ‘de vijand opvoeden’.

Nadat French Trump-fan Ann Coulter had bekritiseerd vanwege haar extreemrechtse taalgebruik, ontving hij in 2015 al foto’s van zijn dochters gezicht in een gaskamer en een lachende Donald Trump in een nazi-uniform, die klaar staat om op de knop te drukken en haar om te brengen. Maar daar bleef het niet bij. Het gezicht van zijn dochter werd gephotoshopt op gezichten van slaven, zijn vrouw kreeg pornografische foto’s toegestuurd, maar ook beelden van executies en GIFjes van zelfmoorden. In zijn artikel – waarin French benadrukt dat het niet om zijn “particuliere” verhaal gaat – somt hij ook de ervaringen van andere journalisten, die zich tegen Trump hebben uitgesproken, op. Zo werd Erick Erickson, de conservatieve republikeinse blogger, thuis “ontvangen” door zeer kwade pro-Trump activisten en werden zijn kinderen in een supermarkt uitgescholden. Maar ook Ben Shapiro, die voorheen zelfs nog voor de extreemrechtse Breitbart schreef, kreeg vanwege zijn anti-Trump standpunt, kreeg de nodige haar over zich heen. De verhalen van bedreigingen zijn eindeloos, French’s opsomming geeft een eng kijkje in waar de Trump-supporters toe in staat zijn. Lange tijd dacht men dat Donald Trump naarmate de verkiezingen vorderen zijn toon wel zou matigen, maar een matige toon is het laatste waar hij zich nu druk om lijkt te maken. Zijn volgelingen slikken het als zoete koek. Als Donald Trump de verkiezingen wint zullen die volgelingen zich machtig wanen, de vraag is: wat zullen ze doen als hij verliest?