"Dat racisme zich in een net pak giet en wat mooie woorden gebruikt is niet nieuw, en dat wij racisten vergoelijken of aantrekkelijk vinden ook niet — maar dat maakt het niet minder giftig."
Wat ben je als je klaagt dat het Nederlandse volk verdund wordt door allerlei andere volkeren, tot er geen Nederlander meer is? Als je constant benadrukt hoe anders een bevolkingsgroep is, hoe zij niet bij ‘ons’ passen, hoe zij ‘ons land’ afpakken? Als in jouw brede kennissenkring mensen zitten die toch wel heel erg geobsedeerd zijn met genetische verschillen tussen bevolkingsgroepen? Als je boeken in je boekenkast hebt staan waarin betoogd wordt dat Duitsland verpest wordt door niet-witte bevolkingsgroepen met (en vanwege) lage IQ’s?
Ik zou zeggen: een nazi, maar misschien wil je daarover twisten. Waar we niet over kunnen twisten: ik heb net Thierry Baudet beschreven.
Bij een campagnebijeenkomst van Forum voor Democratie, Baudets politieke partij gevuld met iedereen die een hekel aan moslims heeft en niet genoeg zelfrespect had om ‘nee’ te zeggen, had Baudet het over de homeopathische verdunning van het Nederlandse volk.
“Die zelfhaat die we proberen te ontstijgen [..] door de Nederlandse bevolking homeopathisch te verdunnen met alle volkeren van de wereld, zodat er nooit meer een Nederlander zal bestaan. Zodat wie wij zijn, niet meer gestalte kan krijgen.”
Gebazel over een verlies van Nederlandse echtheid omdat we ons mengen met andere volkeren komt angstaanjagend dicht bij nazi-retoriek, en bij negentiende-eeuwse rassenleer.
Baudet ontkende naderhand dat hij het over ‘rassen’ had. Het zou over cultuur gaan — toch een aardige verspreking van ons aller knuffelnazi. ‘Bevolking’ en ‘volkeren’ zijn toch echt heel andere woorden dan ‘cultuur’, met heel andere implicaties.
Retorische vraag: als je naziretoriek pakt, en het woordje ‘ras’ door het woordje ‘cultuur’ vervangt, wat is dan precies het verschil? In de praktijk is de uitwerking exact hetzelfde: niet-witte mensen moeten weg, want ze verpesten ons land, ons volk, onze cultuur — aldus Baudet.
Het theoretische verschil tussen ras en cultuur zou een stuk overtuigender zijn als Baudet niet ook een neonazi-boek op zijn boekenplank had staan (via VPRO Dorst )
Weiss is een beruchte Duitse rechtsextremist, die geobsedeerd is met IQ-verschillen tussen bevolkingsgroepen, en daarmee beargumenteert dat Duitsland verpest wordt door al die niet-witte mensen en hun genen. Er wordt over hem gezegd dat hij in “de nazi-traditie” zit, hij schreef een roman over nazi’s die in 2084 een rijk met genetische übermenschen hebben gesticht, hij heeft het lovend over ‘race-realism’ en ‘biological reality’ — codewoorden voor schedelmeetracisme. Nog meer nazi dan deze man en je zit op het niveau van voorzichtig gecultiveerde snorretjes en rechterarmen die spontaan de lucht in schieten.
Nu wil het feit dat dit boek in de kast van Baudet staat natuurlijk niet zeggen dat hij het er ook mee eens is. Misschien heeft hij het zelfs niet gekocht, maar gekregen van iemand — al zou dat ook al behoorlijk verontrustend zijn, want dit is niet het soort boek dat je zo maar in huis haalt: dit is hardcore nazi shit. En het is niet alsof Baudet zijn tijd spendeert met het aanvallen van dit racisme.
Het gaat dan ook niet alleen om dit boek, maar om het feit dat het consistent is met het gedachtegoed dat Baudet uitdraagt. Hij is slim genoeg om het niet over genetica en rassenverschillen te hebben, want dan ben je al snel afgeserveerd in het publieke debat, maar in de praktijk komt al zijn retoriek op exact hetzelfde neer: Nederland wordt geruïneerd door niet-witte immigranten die hier niet horen, door het feit dat zij kinderen krijgen, en door de linkse elites die hen naar binnen halen.
Het excuus dat het slechts over cultuur of religie zou gaan is onzin. Er wordt over moslims gesproken als een groep met inherente kenmerken die bijna onveranderbaar zijn. Het onderscheid tussen ideologie, cultuur, en mensen wordt ook overboord gezet zodra het over maatregelen gaat.
Bij racialisering worden buitenstaanders niet per se als ‘ras’ gezien, maar er wordt op dezelfde manier over ze gesproken: als een herkenbare groep die specifieke, onveranderlijke en natuurlijke eigenschappen wordt toegedicht en die als inferieur geldt.
Het mag dan ook geen verrassing zijn als biologische uitspraken, zoals over de Nederlandse bevolking die verdund wordt door andere volkeren, naar de oppervlakte borrelen tussen al het gemormel over ‘de islam’.
Meestal is Baudet hier redelijk voorzichtig in, maar toch laat hij zich soms wat ontvallen. Zo betoogde hij eerder dat de Romeinen vroeger een meer Noord-Europees uiterlijk hadden, dat we nu niet meer in Italië zien, en koppelde dat aan de ondergang van het Romeinse Rijk. ‘Er was op een gegeven moment geen etnische Romein meer over,’ zo citeerde Thijs Kleinpaste in De Groene Amsterdammer.
De val van het Romeinse Rijk is, niet toevallig, een favoriet thema van neonazi’s en andere racisten — het doet dienst als analogie voor de huidige samenleving, voor Europa, Nederland, of Het Westen. Het feit dat Baudet dat verbindt aan immigratie en aan een verzonnen biologische verandering van de Romeinse bevolking is veelzeggend.
Bij vroegere bijeenkomsten van het Forum Voor Democratie was Wim van Rooy als spreker aanwezig, een beruchte Belgische islamofoob en de man die bij het beruchte etnische zuiveringsdebat in De Balie aangaf mensenrechtenverdragen op te moeten zeggen om zijn plannen om ‘de islam’ te stoppen door te zetten. Joost Niemoller was regelmatig te vinden bij Forum voor Democratie, en schrijft al jaren racistische prietpraat over hordes bruine mensen, IQ-verschillen en het verlies van Nederland. De presentatie van zijn laatste boek hield hij zelfs bij het Forum.
Ook de aanhang van Baudet is niet geheel zuiver. Vraag het aan ds. Axel Wicke , die vorige maand in zijn eigen kerk in debat ging met Baudet en daarbij door zijn aanhangers werd bedreigd.
“Uitspraken die mij — als oorspronkelijke Duitser — als Nazi-uitspraken in de oren klonken. Iemand zei: ‘Gutmensch’ — een begrip dat door Adolf Eichman is bedacht. Iemand anders liep net te dicht langs mij heen en zei dat ik er ‘als vieze rotmof toch wel uitgeschopt zou worden’. Dat ging vergezeld van een flinke duw tegen mijn schouder.”
Het is geen toeval dat dat het publiek is dat Baudet trekt. Het is ook geen toeval dat, toen ik over Weiss en de boekenkast van Baudet tweette, de mensen die hem kwamen verdedigen bijna zonder uitzondering zelf halve en hele nazi’s waren (er waren er een stuk meer dan die twee).
Baudets racisme is ook volledig consistent met een ander aspect van zijn denken: de aanbidding van oud westers gedachtegoed en cultuur. Hij dweept met De Verlichting en De Romantiek, houdt van klassieke pianomuziek, en haalt regelmatig het voorbeeld van moderne architectuur die klassieke bouwstijlen zou verloederen (ook al zei men toentertijd vaak hetzelfde van de gebouwen die hij nu aanbidt).
Maar diezelfde die Baudet zo hoog in het vaandel heeft staan, was en is doordrenkt van racistische denkbeelden. Voltaire, Immanuel Kant, Alexis de Tocqueville, Ralph Waldo Emerson, Carl Linnaeus — het lijstje met 18e- en 19e-eeuwse westerse intellectuelen die racistische denkbeelden verspreidden is gigantisch lang, een traditie die Nell Irvin Painter goed in beeld brengt in The History of White People.
Aimé Césaire schreef dan ook in Discourse on Colonialism , dat men het Hitler kwalijk nam dat hij westerse, kolonialistische methodes toepaste in Europa. Nazisme was geen breuk met de traditie, maar een gevolg ervan. Hitler wijzen we tegenwoordig af, maar de westerse traditie niet, en vertogen over de inferioriteit van niet-witte mensen gaan gerust door.
Baudet bevindt zich in die traditie, waarin het Westen superieur is, de redenen voor die superioriteit soms retorisch verschuiven, maar het onderliggende gedachtegoed nooit. Daarom duikt het biologische racisme constant op, daarom grijpt hij zo makkelijk naar verklaringen over volkeren en bevolkingsverdunning, en daarom trekt hij een behoorlijk contingent nazi-volgelingen.
Dat dit soort verbanden zo zelden benoemd of gezien worden in Nederlandse kranten, TV-programma’s of tijdschriften is het gevolg van White Innocence, zoals Gloria Wekker het noemt. Het weigeren om de racistische historie van Nederland te zien, en daarmee ook het falen om de werking daarvan in het huidige discours te zien.
Het is allemaal geen toeval dat Joost Niemoller een fan is van schedelmeten, dat een Pegida-spreker beargumenteerde dat moslims veel aan inteelt doen en daardoor genetisch beschadigd zijn, dat er etnische zuiveringen worden voorgesteld in een debat in De Balie, en dat Thierry Baudet een nazi-racisme boek in zijn kast heeft staan. Maar ik moet de eerste journalist die daar naar vraagt of hier over schrijft nog tegenkomen.
En omdat wij het hier nooit over hebben, omdat we niet onze eigen intellectuele traditie kritisch kunnen bekijken, omdat we weigeren na te denken over de manieren waarop die doorwerkt in het heden, wordt Baudet consistent gepresenteerd als een ietwat ludieke, elitaire mooiboy met wat conservatieve gedachten — en verdwijnt de verbinding met nazisme naar de achtergrond. Dat racisme zich in een net pak giet en wat mooie woorden gebruikt is niet nieuw, en dat wij racisten vergoelijken of aantrekkelijk vinden ook niet — maar dat maakt het niet minder giftig.