Amnesty: politie treedt veel te hard op tegen demonstranten, grondrechten in gevaar
Digitaal het nieuwe normaal?
© cc-foto: Pixabay
Praat mee
Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Reacties (14)
Is dat niet de grootste valkuil voor elke wetenschapper? Verzetten tegen verandering? Je hebt dat zelf wel ergens voorbij zien komen en er om gelachen, dat men er niet aan wilde dat de wereld rond zou zijn. Zou dit in dezelfde categorie kunnen vallen? Ik ben het met je eens dat de huidige systematiek waarde heeft. Maar is dat niet gewoon meer nostalgie dan wat anders? Welke kansen zie je, als we het op deze manier doen? Onderwijs op hoog niveau voor een fractie van de huidige kosten, wereldwijde toegang tot colleges van mensen waar je nu alleen maar van kan dromen, van gedachten wisselen en elkaar tot uitersten drijven? Niet dat dat het ideaal is, maar durf de mogelijkheden en grenzen te verkennen. We hebben nu een gouden kans om sprongen vooruit te maken. Of om misschien gewoon heel blij terug te nestelen zodra het kan. Misschien wat meer waardering opbrengen voor de mensen die les geven. Omdat het toch een toegevoegde waarde bleek te hebben.
Het lijkt me een uitstekend idee om tenminste een deel van het (massa) onderwijs in het vervolg online te doen. Die trend was toch al zichtbaar en als we dat online onderwijs inbedden in ons onderwijssysteem komt er ruimte vrij voor meer persoonlijke begeleiding van (groepjes) studenten in andere vakken. Voor een college met vijfhonderd of meer studenten in de zaal is een (goed gemaakt!) online college een prima alternatief. Voor projectwerk waar studenten in relatief kleine groepjes met elkaar en met docenten samenwerken (en leren) zijn nog geen volwaardige online alternatieven.
--- Dit bericht is verwijderd —
Massa colleges online waren vaak al noodzakelijk wegens een gebrek aan zaalruimte. Maar er gaat niets boven persoonlijk contact. In mijn ervaring tenminste zeker in de masterfase.
Ik wil daar best de discussie over aan, na 30 jaar ervaring @openuniversiteit
De Open Universiteit heeft ambities gehad om de eerste geprivatiseerde universiteit te worden. Het bedrijfsleven zou dan mee mogen denken over modulen en curriculi. Daar heeft deze afstands-universiteits de toenmalige student geen goed mee gedaan, zo te horen aan hun verhalen toen.
Wacht maar tot de stroom uitvalt. Dan is de gedigitaliseerde mensch pas écht de pineut.
--- Dit bericht is verwijderd —
Mijn werkgever verplichtte me juist tot thuiswerken, want een vierkante meter kantoorruimte is heel duur. Dat begon met "flexplekken" en eindigde met thuiswerken. Natuurlijk is het fijn om reistijd uit te sparen, maar ik constateerde dat het vervelend is dat er dan geen duidelijke grens meer is tussen werk en vrije tijd. Als je lui bent kun je de hele dag lanterfanten (tot je baas om resultaten vraagt!), maar als je ijverig bent werk je al gauw langer dan de 8 uur waar je voor wordt betaald. Bovendien is rondhangen bij de koffieautomaat er thuis niet meer bij. Toen ik later weer een eigen bureau kreeg op een kantoor vond ik het heel plezierig om aan het eind van de middag een duidelijke streep te trekken tussen werk en vrije tijd. Thuis had ik geen kantoor meer. Daar moet ik wel bij zeggen dat het voor mij toen 7 minuten fietsen naar mijn werk was. Eerder was ik ook dicht bij mijn werk gaan wonen maar toen werd de hele afdeling verplaatst naar een ander kantoor 50 km verder weg.
Rondhangen bij de koffieautomaat gaat thuis prima. Ooit voelde ik me schuldig als ik met de buurvrouw babbelde of de hond uitliet in de baas z'n tijd, tot ik me realiseerde dat dat een kwartiertje babbelen bij de koffieautomaat maar zelden over werk gaat, en nog minder vaak tot tastbaar resultaat (voor de baas) leidt. De hond uitlaten is minstens zo effectief, omdat de boog dan even helemaal ontspannen is en het werk daarna weer extra lekker gaat.
Het valt best tegen, die studententijd. Je moet als volwassene in een hokje wonen. Je hebt weinig keuze in huisgenoten (wel eens een keuken moeten delen met een narcist? Ieks!). (Een paar houden de boel schoon, anderen trappen de vuilnisbak gewoon aan tot het afval de dichtheid van een neutronenster heeft. Niet meer te sjouwen zo'n zak naar de container.) Je bouwt schulden op. Altijd te weinig geld. Altijd. Eeuwige tentamenstress, en altijd een paar vakken waar je 10x meer aandacht aan moet besteden dan de rest, want te veel / te moeilijk / te vaag onderwezen. Practica zijn uitputtend, want ze vragen veel voorbereiding, en duren soms wel vijf uur. Thuis zit je uren per dag straal alleen te studeren. En je moet voor alles een voldoende halen, anders doemt eeuwig falen op. Word het bijstand of een cassière-carrière. Toch hebben mensen de neiging de periode 18-25 jaar in hun leven te idealiseren, en denken zo in weemoed terug aan al die "lol" die ze hadden. Mijn advies: ga NIET studeren, tenzij je een absolute vakfanaat bent. Ik vraag me af wat studeren je nog brengt. De startsalarissen zijn voor HBO en WO echt te laag. De studieschuld haalt het beetje extra geld tot 25 jaar(!) lang bij je weg. Het was al jaren zo dat het universitair onderwijs steeds meer uren als thuiswerk indeelde. De meeste studierichtingen bieden nog maar tot 16-20 uren contactonderwijs aan. Nu ze de coronacrisis aangrijpen om dat verder te reduceren, kun je net zo goed met een stapel boeken en DVDs jezelf onderwijzen. Een waardeloze ontwikkeling.
Daar staat tegenover dat een succesvolle studie wordt beloond met een diploma. Nooit krijg je zo duidelijk waardering. Ik had de gelegenheid op mijn vijftigste opnieuw te gaan studeren en genoot er weer van voor examens te kunnen slagen in plaats van bazen te moeten dienen die mij verslechterende bedrijfsresultaten in de schoenen schoven.
Met studentenhuizen heb ik soortgelijke ervaringen. Ik bracht de vuilniszakken wel eens stiekum 's nachts naar de container, maar rondkomen leerde ik aan moeders knie en digitaal onderwijs is niks.
@DanielleDefoe. Ik had alleen basisbeurs en lenen vertikte ik. Het was een straf, die studiefinanciering.