Deus ex machina

Voorlopig kunnen we alleen maar alle voorzichtigheid betrachten en omzichtig het zekere voor het onzekere nemen.   

Met een bloedgang kruist een kleine bus mijn pad. Op het in rood geschreven, intrigerende woord ‘Incidentenbestrijding’ na is het voertuig smetteloos wit. In een poging het begrip nader te duiden kauwen mijn in de war gebrachte hersenen na; In-ci-den-ten-be-strij-ding. Zelfs het opdelen in hapklare begrijpelijke brokken helpt niet het woord zodanig te schikken dat er enige logische betekenis valt te ontdekken. Nog dagen na deze paradoxale taaldreun op het gezond verstand ijlt het begrip na.

Incident is een nogal breed begrip en reikt in zijn directe betekenis van een ‘vervelend voorval’ tot aan een ‘regelrechte ramp’. Alles ná het voorval zijn gebeurtenissen waarbij men kan en soms zelfs móet handelen. Daartoe zijn natuurlijk vooral politie, brandweer en ambulancediensten ingericht. Zorg, berichtgeving aan derden, het voorkomen van vervolgschade, het mogelijk veiligstellen van de omgeving, nadien analyseren zelfs, maar… be-strijden?

Iets bestrijden is een handeling die wellicht andere incidenten kan voorkomen maar is een incident niet juist een incident omdat die situatie niet te voorkomen was? Het woordenboek omschrijft incident als; Hindernis, stoornis en onvoorziene gebeurtenis. Hoe bestrijdt men een onvoorzien voldongen feit?! Het kan hier hooguit over een taalstrijd gaan (taalbestrijding?) Men zou zelf een incident kunnen ‘creëren’ en deze dan met die voorkennis bestrijden maar dat is natuurlijk het paard achter de wagen spannen. Hebben we met de incidentenbestrijding dan te maken met een heuse Deus ex Machina? Een manifestatie van de hand van God zelf die zich middels busjes, als tijdmachines, door het land spoeden om incidenten te voorkomen?!

Op de site van het betreffende bedrijf blijkt echter het tegenovergestelde. Zij komen vooral in actie als er zich een incident heeft voorgedaan. Men rukt uit met groot materieel en is tevens getraind in de omgang met gevaarlijke stoffen. Vervolgens leidt men een en ander in goede banen, al dan niet ondersteund door andere hulpverleners.                                                  Te denken valt hierbij aan ambulance, politie en brandweerpersoneel. Tot slot spreekt de site van incidentenbestrijders, ‘die actief zijn als buitengewoon opsporingsambtenaar’, en in die hoedanigheid belast met het opsporen van mogelijke veroorzakers van het incident.                                         

Nadrukkelijk sluit de tekst af met de mededeling dat ‘incidentenbestrijders in actie komen ná melding van een incident’. Weer zo’n geweldige paradox. Hoewel de incidentenbestrijding zich richt op een verschijnsel dat zich nog voor moet doen zijn er schijnbaar reeds medewerkers op jacht naar de aanstichters van dat leed. Het begrip ‘bovenmenselijk begaafd’ of ‘met buitenaardse krachten begiftigd’ zou op de site dan ook een wellicht passender omschrijving zijn voor deze wel zéer bijzondere opsporingsambtenaar. Tevens dringt zich hier ook de prangende vraag op of politie en brandweer dan ook wel geclassificeerd kunnen worden als ‘incidentenbestrijders’. Bestrijden zij een onvoorziene gebeurtenis of reageren zij juist op die gebeurtenis?

Incidentenbestrijding lijkt dus een contradictio in terminis óf… herbergen deze onschuldig lijkende witte busjes tot de tanden gewapende eenheden die met hun telepatische vermogens overal in het land incidenten voorkomen?                   Zwerven er paranormale elite-units van de ME rond waarvan wij tot op heden het bestaan niet konden vermoeden, en zijn de toekomstperspectieven voor de wereld met het oog op dreigend globaal terrorisme derhalve veel zonniger dan wij dachten?

Nader onderzoek naar deze hoogst opmerkelijke tak van dienstverlening zal klaarheid moeten brengen. Voorlopig kunnen we alleen maar alle voorzichtigheid betrachten en omzichtig het zekere voor het onzekere nemen.                                              

Hoed u zich tussentijds, veiligheidshalve, voor de incidentenbestrijders!