DENK 't niet

Het was een fascinerend filmpje, gisteren, van politieke partij DENK. Eerst schoot ik in de lach. De regie en choreografie zijn enigszins knullig en ludiek. En de punchline: ‘Trap er niet in!’ (Met een uitgestoken wijsvinger, waarop je ze in gedachten flink ziet oefenen.) Het is makkelijk en lekker om het filmpje op basis van die knulligheid af te serveren. Dat gebeurde op o.a. Twitter dan ook veelvuldig. Althans in mijn hoekje van Twitter.

Maar na het lachen (ook heel hard om het aanhalen van Montesquieu en het daarbij getoonde boekomslag) bleef ik toch zitten met een akelig gevoel.

Hun boodschap, en vooral hun tactiek, is exemplarisch voor deze tijd. De tactiek van Wilders, van Trump. Ze hebben het over ‘de media’, als één groep, één orgaan. En zeggen feitelijk dat de media per definitie een eigen agenda heeft. Met andere woorden: alle mogelijke kritiek op, of voor hen ongunstige verslaggeving over DENK, is weg te zetten als valse propaganda.

Ze azen op de complotdenkers. En die zijn er nogal wat. Hoe chaotischer de tijden, hoe meer van hen. Want het is lekker: al je onbegrip en woede kunnen verklaren en wegvagen. Als je zeker weet dat de hele wereld tegen je samenzweert is het wat makkelijker om je eigen ellende en onmacht te accepteren.

De hele media zit in een complot. Dat is nooit te weerleggen, want iedere journalist die dat probeert zit in dat complot. Héééél toevallig stond juist vandaag in de krant dat er een onderzoek wordt ingesteld naar schimmige praktijken gedurende de zakelijke loopbaan van Öztürk. Maar ja, dat kwam van de media.

Ze zeggen: de media zijn niet te vertrouwen. Ze bedoelen: de media zijn irritant, want ze dwarsbomen aldoor onze snode plannetjes.

Het schrijnende is dat DENK zogenaamd staat voor minder racisme en meer integratie. Ik geloof ze voor geen seconde. Het zijn opportunisten. Machtswellustelingen. En ze kijken het trucje af bij Trump en Wilders. Het is tragisch en zonde dat een dergelijk belangrijk maatschappelijk thema wordt gekaapt door mensen die het gebruiken als vehikel voor het vergaren van macht.

En Sylvana Simons is er misschien gewoon ingeluisd. Haar beweegredenen zullen in eerste instantie best oprecht zijn geweest, maar ze is, vrees ik, misschien niet intelligent genoeg om te kunnen zien wat er gebeurt. Of misschien ook te ijdel. Misschien te boos. Misschien te gekwetst.

Ja, het is een lachwekkend filmpje. Maar een veelzeggend filmpje. Een eng filmpje.