De woorden van Rutte zijn waarde-loos

De premier laat zich kennen met zijn jongste uitspraak over Qatar

Soms brengt een onverhoedse opmerking zelfs de slimste babbelaar van zijn stuk. Dat overkwam Mark Rutte toen hij er niet onderuit kon vragen van de media te beantwoorden over het besluit van het kabinet om tegen de wens van een Kamermeerderheid toch naar Qatar te gaan. Een journalist vroeg of hij straks ging juichen op een tribune waar bloed aan kleeft. Rutte antwoordde met een lach op het gezicht: “Wij juichen voor het Nederlands elftal en niet voor de tribune”.

Natuurlijk omgaf de minister-president dit met een heleboel gelul over ‘andere’ dingen die je juist ter plekke zo mooi aan de orde kunt stellen. Dat is altijd het zwaktebod geweest van Nederlandse regeringen als het even niet uitkwam mensenrechtenschendingen in andere landen aan de orde te stellen: je moet wél de kanalen openhouden. “Stille diplomatie en zo”. Dit soort bezweringen betekenen allemaal niks. Die rollen er op de automatische piloot uit.

Maar soms doorbreekt iemand de routine met een onverwachte opmerking. Dan komt de aap wél uit de mouw.

Laat die uitspraak van Rutte even bezinken. Denk er over na.

“Wij juichen voor het Nederlands elftal en niet voor de tribune”.

Achter alle bonhomie van onze goedlachse premier schuilt een principiële gevoelloosheid. Het dondert niet onder welke omstandigheden die tribune tot stand kwam. De tribune is oninteressant zo lang hij maar niet instort. De ligging is evenmin van belang. Het glunderend gezelschap van plaatselijke machthebbertjes speelt geen rol. Wij juichen voor Oranje.

Het zal hem een zorg zijn wat zich rond de bouw heeft afgespeeld. Anders flap je er zo’n opmerking niet uit.

Dit is dus de mentaliteit waarmee Mark Rutte dilemma’s en problemen benadert. Nu wordt het begrijpelijk waarom hij zo’n selectief geheugen etaleert en essentiële papieren juist in zijn archief zoek raken. Ook zien wij nu in waarom de premier zo weinig moeite heeft met spijtbetuigingen en excuses. Wezenlijk kan niets hem schelen. In essentie raakt hem niets. Zijn woorden zijn waarde-loos.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis.